Αυτό ήταν το ερώτημα που θέσαμε, σε γονείς, με αφορμή την αυριανή στρατιωτική παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου για τους εορτασμούς της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. 

Πρέπει να γίνονται τελικά ή όχι; Εξυψώνουν τα εθνικό μας φρόνημα ή συντηρούν στερεότυπα και καλλιεργούν «κολλημένες» συνειδήσεις;

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια διένεξη σε σχέση με τις στρατιωτικές και τις μαθητικές παρελάσεις, αν πλέον, έχουν λόγο ύπαρξης ή αν αυτές πρέπει να καταργηθούν. Τα επιχειρήματα που προτάσσουν και οι δύο πλευρές είναι αρκούντος ικανοποιητικά, μόνο που, όπως σε κάθε περίπτωση έτσι και σε αυτήν, η σύγκρουση είναι μετωπική με τη μία άποψη να προσπαθεί να επιβληθεί στην άλλη.

Επειδή όμως όλα τα πιο πάνω, πολύ πιθανόν να είναι εικασίες, θέσαμε απευθείας το ερώτημα σε γονείς για να μας πουν τη δική τους άποψη την οποία, φυσικά, ζητήσαμε να μας δικαιολογήσουν.

Το αποτέλεσμα ομολογουμένως έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

 

Ναι. Για να νιώσουν την λίγη εθνική περηφάνια που μας έμεινε.

Νικόλας Κόκκινος / Σκηνοθέτης

 

Δεν πάω, διότι έχω άποψη για τα λάβαρα, τις σημαίες και τα συνθήματα. Το μωρό θέλει σημαιάκι και δεν του χαλάω χατίρι, γιατί είναι μωρό! Το κάθε πράμα όμως, έχει την ηλικία του. Ας ήξεραν οι περισσότεροι και για πιο πράγμα παρελαύνουν .

Σάββας Χριστοδούλου / πατέρας ενός παιδιού

 

Δεν πάω, διότι είμαι κατά των παρελάσεων είτε αφορούν τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΙ κοινότητας είτε της υπενθύμισης των εθνικών μας επετείων.

Σωκράτης Ιωακείμ / Δημοσιογράφος

 

Πάμε στις παρελάσεις (στις μαθητικές). Αγοράζουμε και σημαίες, ελληνικές και κυπριακές. Τα κορίτσια λατρεύουν να κρατάνε και να ανεμίζουν τις σημαίες! Δεν είναι κακό να νοιώθεις περήφανος για την πατρίδα σου, αρκεί να ξέρεις για ποια πράγματα πρέπει να νοιώθεις περήφανος. Δεν χρειάζεται να μεμψιμοιρούμε μόνο και να νοιώθουνε ηττοπάθεια πάντα! Οπότε, πέραν από την παρέλαση που δεν είναι κάτι παραπάνω από μια γιορτή κι ένα πανηγύρι (κυρίως στα μάτια των παιδιών), καλό είναι να τους εξηγούμε -νούσιμα πάντα- για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό που βλέπουν. Συν ότι στην παρέλαση ενίοτε βλέπεις ωραίες παραδοσιακές στολές και ακούς ωραία εμβατήρια!

Μιχάλης Μιχαηλίδης / πατέρας δύο παιδιών

 

Πήγα μια φορά αλλά νομίζω ότι δεν θα ξαναπάω. Έχει πολλή κίνηση, είναι κλειστοί όλοι οι δρόμοι και με ένα μωρό στην αγκαλιά, όλο αυτό είναι μεγάλη ταλαιπωρία. Επίσης τα τελευταία 20 χρόνια που είμαι Κύπρο δεν άλλαξε κάτι ουσιαστικό για να πιστεύω σε παρελάσεις.

Μαρία Χρυσοστόμου / μητέρα ενός παιδιού

 

Κάποτε πάω, ειδικότερα για να νοιώσει η οικογένεια το εορταστικό κλίμα ή αν υπάρχει κάποιος δικός μας που παρελαύνει πάμε να τον «καμαρώσουμε». Οπότε, όταν πάμε είναι πιο πολύ στο πλαίσιο της εορταστικής μέρας η οποία θα συνεχιστεί με μεσημεριανό σε κάποιο εστιατόριο με την οικογένεια. Επίσης, λόγω συνήθως της ώρας διεξαγωγής της, η παρέλαση συνδυάζεται με καφέ και καφετέρια. Όπως και να 'χει προτιμούμε την καρναβαλίστικη παρέλαση στην οποία συμμετέχουμε κιόλας ανελλιπώς οικογενειακώς.

Ηλίας Μαυροκέφαλος / πατέρας δύο παιδιών  

Όσο ήμουν μόνη μου δεν πήγαινα σε παρελάσεις, εκτός αν είχα κάποιους μαθητές μου να θαυμάσω. Με τον ερχομό του γιου μου όμως αυτό άλλαξε. Ξεκίνησα να τον πηγαίνω από τα 2 του χρόνια και σιγά σιγά, όσο μεγάλωνε του εξηγούσε τι σήμαινε αυτό που παρακολουθούσε. Πλέον, ως ναυτοπρόσκοπος που είναι λαμβάνει και ο ίδιος μέρος στις παρελάσεις, άρα πάω να τον θαυμάσω. Αυτό που διαπιστώνω σήμερα πάντως, είναι ότι με αφορμή τις παρελάσεις κατάφερα να του μεταδώσω την αγάπη για την πατρίδα και να τον μάθω να νιώθει περήφανος ως Κύπριος, ενώ παράλληλα να θαυμάζει όλους όσοι θυσιάστηκαν κάποτε για την ελευθερία του τόπου μας.

Νάτια Ιωαννίδου / μητέρα ενός παιδιού

 

Δεν πάω, επειδή δεν μου το ζητούν τα μωρά. Μια, δύο φορές που έτυχε να του πάω δεν τους άρεσε, έτσι το σταματήσαμε.

Όλγα Νικολάου / Νηπιαγωγός

 

Δεν πάω στις παρελάσεις επειδή το μωρό μου είναι μικρό ακόμα, αλλά θα το επιδιώξω στο μέλλον –όταν μεγαλώσει- γιατί θέλω να μάθει όλα όσα αφορούν στο έθνος μας.

Δόνα Καπαρτή / μητέρα ενός παιδιού

 

Έχω δύο παιδιά και πραγματικά το θεωρώ «μαρτύριο» να πηγαίνω σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις με τόσο κόσμο, καθώς θα ταλαιπωρηθώ και εγώ και τα παιδιά.

Μαρίνα Λουκαϊδου / μητέρα δύο παιδιών

 

Προτιμώ να βλέπω τις εθνικές μας παρελάσεις από την τηλεόραση, παρά να βρεθώ εκεί. Είναι πολύς ο κόσμος και θεωρώ πως η κατάσταση που επικρατεί δεν αποδίδει το εθνικό μας φρόνημα. Είναι κάτι σαν καρναβάλι.

Γιώτα Αποστολίδου / μητέρα δύο παιδιών

 

Όταν κάποιο από τα παιδιά μου λαμβάνει μέρος στην παρέλαση, τότε πάω. Διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος να βρεθώ μπλεγμένη σε αυτή την κατάσταση.

Χριστίνα Μιχαήλ / Personal Assistant

Βέβαια! Ολοκληρώνω την εκπαίδευση του σχολείου που μαθαίνουν για την ιστορία του τόπου τους παίρνοντάς τους στην παρέλαση!

Μαρία Κρίφτη / μητέρα δύο παιδιών

 

Όχι, δεν πάω αν δεν έχουμε κάποιο να δούμε.

Στέλλα Σαββίδου / μητέρα δύο παιδιών

 

Κάποτε τα πηγαίνω στην παρέλαση, γιατί, κυρίως ο 5χρονος γιος μου ενθουσιάζεται με τα όπλα και τα τανκς. Η 8χρονη κόρη μου έρχεται, αλλά… βαριέται. Η αλήθεια είναι πως πριν κάνω παιδιά έλεγα πως δεν θα τα παίρνω σε παρελάσεις όσο είναι μικρά για να μην εξοικειωθούν με την έννοια του πολέμου και των σκοτωμών, αλλά εν τέλει υπέκυψα. Πάντως δεν τους αγοράζω όπλα ως παιχνίδια.

Γιώργος Αγκαστινιώτης / Δημοσιογράφος

 

Δεν θεωρώ ότι εξυπηρετούν κάτι οι παρελάσεις. Αν ρωτήσεις το 90% του πληθυσμού (κυρίως τους πιο νεαρούς - κάτω των 20), δεν έχουν ιδέα τι γιορτάζεται στην κάθε επέτειο. Άρα ίσως θα έπρεπε να έχουμε πιο ουσιαστική παιδεία όπου οι μαθητές θα αφομοίωναν τις πληροφορίες που μαθαίνουν, παρά να αναλωνόμαστε άσκοπα με παρελάσεις.

Τατιάνα Ηρακλέους / μητέρα 3 παιδιών

 

Η απάντηση είναι όχι, διότι δεν είναι μια δραστηριότητα που με ενδιαφέρει να αναλώσω το χρόνο μου με το παιδί μου.

Τεύκρος Νεοκλέους / Μουσικός

 

Υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος από τη σύγχρονη νεολαία. Μόνο μια φορά πήγαν και αυτή για να δουν την ξαδέρφη τους, που είναι μεγαλύτερη.

Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου / Γιατρός

 

Δεν πήγα ποτέ μου σε παρελάσεις, λόγω πολυκοσμίας. Δυστυχώς, όμως, φέτος η μεγάλη μου κόρη είναι σημαιοφόρος στο σχολείο της και πρέπει να πάμε. Το δυστυχώς αναφέρεται στην πολυκοσμία. Φυσικά και χαίρομαι που είναι σημαιοφόρος.

Πατήρ Παναγιώτης Καϊμακλιώτης

 

Ναι, πάμε στις παρελάσεις του σχολείου και νιώθουμε περηφάνεια. Γιατί τιμούμε την πατρίδα μας.

Μαρία Κανέλλα / μητέρα δυο παιδιών