Συγκεκριμένα, στο σύνολό τους, οι Κύπριοι κυνηγοί, σύμφωνα με στοιχεία που πήρε η CITY από την Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας, είναι 78 χιλιάδες.

Οπότε, αν από τις 850 χιλιάδες του πληθυσμού στις ελεύθερες περιοχές αφαιρέσεις τους ανήλικους που δεν δικαιούνται να κυνηγήσουν (επιτρέπεται κάποιος να βγάλει άδεια κυνηγού στα 18 του, ενώ δεν υπάρχει ανώτατο όριο), αλλά και τις γυναίκες, από τις οποίες μόνο 150 κυνηγάνε σε όλη την Κύπρο, αντιλαμβάνεσαι πόσοι πολλοί Κύπριοι έχουν ως χόμπι το κυνήγι.

Με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή αλλά και ευρύτερα σε σχέση με τον μέγιστο αριθμό κυνηγετικών σκύλων ανά κυνηγό, με αφορμή τις φωτογραφίες που βλέπουμε κατά καιρούς στα κοινωνικά δίκτυα -εκ των οποίων κάποιες με σκληρό περιεχόμενο- , αλλά κυρίως γιατί το κυνήγι στην Κύπρο πέραν από παράδοση είναι σαφέστατα και ένα θέμα για πολλά case studies, ζητήσαμε από 6 Κύπριους κυνηγούς να μας πουν γιατί έχουν ως χόμπι το κυνήγι. Γιατί πάνε κυνήγι; Για ποιο λόγο κυνηγούν;

Φίλιππος Φιλίππου, 32 ετών

Μου αρέσει να περπατώ και στο κυνήγι διανύεις μεγάλες αποστάσεις περπατώντας. Χαλαρώνω μέσα στη φύση, ηρεμώ, απολαμβάνω τη σκόπευση και περνώ καλά με την παρέα μου. Δεν με απασχολεί και τόσο αν θα πυροβολήσω ή όχι. Επίσης, όταν πηγαίνω κυνήγι ξεφεύγω για λίγο από την μουρμούρα της γυναίκας μου.

Κύπρος Κυριάκου, 53 ετών

Το κυνήγι για μένα είναι σαν πεπρωμένο. Γεννήθηκα σε ένα χωριό με πλούσια κυνηγετική παράδοση και από έξι χρονών βρέθηκα με μία σφεντόνα στο χέρι να κυνηγάω στα χωράφια. Δεν θα μπορούσαν λοιπόν εξελιχθούν διαφορετικά τα πράγματα. Άλλωστε όπως λέει και μία παροιμία, «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον».

Νικόλας Περικλέους, 25 ετών

Δεν κυνηγώ γιατί βλέπω το κυνήγι ως χόμπι ή ένα άθλημα με το οποίο περνώ την ώρα μου, δεν κυνηγώ για να καλύψω οποιεσδήποτε αδυναμίες, αλλά ούτε για να καταξιωθώ και να αναδειχθώ… Για μένα, το κυνήγι είναι τρόπος ζωής. Το θεωρώ ως ένα μεγάλο δώρο της φύσης προς τον άνθρωπο. Είναι μια κληρονομιά η οποία παραδίδεται από γενιά σε γενιά, από αρχαιοτάτων χρόνων. Στις μέρες μας, όμως, κυνηγάμε όχι τόσο για την ανάγκη αποκόμισης τροφής, αλλά για τη χαρά και τη συγκίνηση της φύσης. Οι λόγοι για τους οποίους κυνηγώ, είναι διότι το κυνήγι μού προσφέρει γνώσεις και εμπειρίες, μου αρέσει να κυνηγώ και να συναγωνίζομαι το θήραμα μου, επί ίσοις όροις! Αυτό απαιτεί τη χρήση γνώσεων και μυαλού. Δηλαδή, πρέπει να γνωρίζεις τις συνήθειες και τον τρόπο συμπεριφοράς του θηράματός σου, και συνεχώς το μυαλό σου να είναι σε εγρήγορση. Κάθε εξόρμηση αποτελεί ένα στοίχημα με τον εαυτό μου, για το αν σήμερα θα καταφέρω να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα, το οποίο είναι το ξεφώλιασμα του θηράματος χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει και την κάρπωσή του. Πάρα πολλές είναι οι φορές που χάνω το στοίχημα αυτό, όμως το συναίσθημα του πάθους και της αγάπης για το κυνήγι παραμένει αναλλοίωτο. Κυνηγώ για την απόλαυση της εκπαίδευσης των σκύλων μου και την καθοδήγησή τους προς το θήραμα, μου αρέσει να απολαμβάνω τα σκυλιά μου εν ώρα εργασίας, για το μοναδικό συναίσθημα που με παρασύρει όταν ψάχνουν το θήραμα, και μου διηγούνται με κάθε λεπτομέρεια την πορεία του προς το μέρος το οποίο έχει κρυφτεί. Επίσης, κυνηγώ γιατί μου αρέσει πάρα πολύ να βρίσκομαι στη φύση, έχω μεγαλώσει σε ένα πανέμορφο χωριό το οποίο βρίσκεται πάνω στα βουνά και είναι προικισμένο από τη φύση, έτσι έχω μάθει να την αγαπώ και να τη σέβομαι!  Μου αρέσει να βρίσκομαι έξω και να απολαμβάνω την ξεχωριστή ομορφιά της κάθε εποχής, το χειμώνα να απολαμβάνω τη μυρωδιά του βρεγμένου χώματος και τα χιόνια, την άνοιξη να απολαμβάνω τις μεθυστικές μυρωδιές και τις απίθανες εικόνες από τα ανθισμένα λουλούδια και δέντρα. Στιγμές τις οποίες πρέπει να ζεις και να απολαμβάνεις και όχι αν τις βλέπεις μόνο στην οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή σου. Το ποιο σημαντικό, όμως, είναι ότι βρίσκω αρκετές στιγμές απόλυτης ηρεμίας, κάτι το οποίο σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα σε κάνουν να ξεφεύγεις από την καθημερινότητα και τη ρουτίνα.

Μαρίνος Ιωάννου, 36 ετών

Είμαι φανατικός κυνηγός. Πάω κυνήγι κάθε Κυριακή και Τέταρτη και κυνηγώ μπεκάτσες και πέρδικες. Ξεκινώ από τις 5 το πρωί και επιστρέφω περίπου στις 3 το απόγευμα. Συνήθως, επιλέγω περιοχές στην Επαρχία Λευκωσίας, όπως ο Κουτραφάς, ο Άγιος Θεόδωρος, τα Πλατάνια, το Παλαιχώρι και ο Ασκάς. Το κυνήγι είναι το χόμπι μου εδώ και 20 χρόνια και με βοηθά να ξεφύγω από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Έρχομαι σε επαφή με τη φύση και τον καθαρό αέρα και παράλληλα ασκούμαι σωματικά και ψυχικά. Επίσης, είναι ένας τρόπος για να έρθεις πιο κοντά με τους φίλους σου, καθώς είναι μια καθαρά αντρική υπόθεση.

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ΝΑΤΑΛΙ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΧΕΙ ΩΣ ΧΟΜΠΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ

Γαβριήλ Ιωάννου, 29 ετών

Δεν έχει συγκεκριμένο λόγο που το κάνω. Νομίζω, περισσότερο είναι για τη φάση με την παρέα και επειδή είναι μια παράδοση που κρατάει χρόνια στην οικογένειά μου. Αν, για παράδειγμα, δεν είχα κάποιο κυνηγό στον άμεσο περιβάλλον μου, το πιο πιθανόν είναι να μην πήγαινα ούτε εγώ. Δεν πάω συχνά όμως, ούτε είμαι φανατικός κυνηγός. Πάω μόνο για «τζίκλες» επειδή δεν τις βρίσκεις στην αγορά. Είναι ένας συνδυασμός χόμπι και καλής παρέας. Αλλά πλέον το αποφεύγω όσο μπορώ γιατί όποιος θέλει τώρα αρπάζει ένα όπλο και ανεβαίνει στα βουνά. Δεν έχω εμπιστοσύνη.

Φίλιππος Κωνσταντίνου, 31 ετών

Είναι το χόμπι μου. Ανεβαίνουμε με τους φίλους μου στα βουνά, αναπνέουμε καθαρό αέρα και μετά ψήνουμε και τρώμε. Τι καλύτερο; Στήνουμε τη σκηνή μας, λέμε τις βλακείες μας μέχρι να ξημερώσει και παράλληλα κυνηγάμε. Αν πιάσουμε κάτι, το τρώμε, διαφορετικά την επόμενη φορά.