Το ρεμπέτικο της Δέσποινας και του Βαγγέλη είναι… λίγο πιο πειραιώτικο
Ο Βαγγέλης Πετρινιώτης και η Δέσποινα Ψαθά παρουσιάζουν τραγούδια από το ρεπερτόριο του Πειραιώτικου Ρεμπέτικου, τα οποία καλύπτουν χρονολογικά την περίοδο 1932-1950.
Ο Βαγγέλης παίζει τρίχορδο μπουζούκι και τραγουδά, ενώ η Δέσποινα παίζει λαϊκή κιθάρα και επίσης τραγουδά.
Με αφορμή την πρόσφατη εμφάνισή τους στο Φεστιβάλ Αξιοθέας, του Πολιτιστικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Κύπρου μιλήσαμε μαζί τους, περισσότερο για να εμβαθύνουμε ακόμα περισσότερο στο ρεμπέτικο και δη να μυηθούμε στο ιδίωμά του που ονομάζεται Πειραιώτικο Ρεμπέτικο, το οποίο είχε ως κυριότερους εκφραστές την ξακουστή Τετράς του Πειραιώς, που αποτελούνταν από τους Μ. Βαμβακάρη, Α. Δελιά, Γ. Μπάτη και Στ. Παγιουμτζή.
Πόση απήχηση έχει το ρεμπέτικο στις μέρες μας και δη ανάμεσα σε νεαρόκοσμο;
Σε μαγαζιά που υποστηρίζουν το είδος αυτό, καθώς και σε παραστάσεις με αφιερώματα στο ρεμπέτικο θα δεις νεαρό κόσμο και πολλούς φοιτητές. Είναι νομίζω λογικό, ο άμεσος και διαχρονικός στίχος που φέρουν τα τραγούδια αυτά να αγγίζει όλες τις ηλικίες και ειδικότερα αυτούς που είναι νέοι και ψάχνουν κάτι ποιοτικό και ειλικρινές, πέραν των κομματιών που τους σερβίρει η μουσική βιομηχανία σήμερα.
Τι εννοούμε όταν λέμε Πειραιώτικο Ρεμπέτικο;
Ο όρος Πειραιώτικο Ρεμπέτικο αναφέρεται σε ένα ιδίωμα του ρεμπέτικου, το οποίο αναπτύχθηκε στον Πειραιά από το 1930 περίπου και έπειτα. Το ρεπερτόριο αυτό γράφτηκε από μουσικούς που ζούσαν ή δραστηριοποιούνταν στην περιοχή αυτή και έχει συγκεκριμένα μουσικολογικά χαρακτηριστικά. Κύριοι εκφραστές του είδους αυτού ήταν η ξακουστή Τετράς του Πειραιώς, που αποτελούνταν από τους Μ. Βαμβακάρη, Α. Δελιά, Γ. Μπάτη και Στ. Παγιουμτζή, ενώ βασικά όργανα του πειραιώτικου είναι το τρίχορδο μπουζούκι, η λαϊκή κιθάρα και ο μπαγλαμάς.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε το όνομα Βαμβακάρης;
Δ: Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου είναι η χαρακτηριστική μπάσα φωνή του να τραγουδάει το τραγούδι “Τα μπλε παράθυρα”.
Β: Το πρώτο πράγμα που θα μου έρθει είναι ο ήχος των κομματιών του. Η φωνή του και το μπουζούκι του είναι τόσο ιδιαίτερα, διότι δεν έχουν καμία προσπάθεια να επιδείξουν κάτι περισσότερο από αυτό που αισθάνεται εκείνη την ώρα.
Πόσο πειράζετε τα τραγούδια που ερμηνεύετε; Πόσο τολμάτε να τα πειράξετε;
Η αλήθεια είναι ότι μας αρέσει η αίσθηση της πρώτης εκτέλεσης και θέλουμε να αποδίδουμε τον ανάλογο σεβασμό στους δημιουργούς τους. Επομένως, προσθέτουμε μόνο το προσωπικό μας στοιχείο, σε σημείο όμως που να μην αλλοιώνεται το ύφος του κομματιού.
Πέρα από τη συναυλία στην Αξιοθέα, τι άλλο έχετε προγραμματισμένο; Παίζετε κάπου σταθερά;
Μετά την εμφάνισή μας στην Αξιοθέα επιστρέφουμε στην Ελλάδα, όπου και αναμένουμε την πρόσληψή μας στα μουσικά σχολεία, καθότι εργαζόμαστε σε αυτά από πέρσι. Μόλις δούμε ποια θα είναι η βάση μας για φέτος, θα κανονίσουμε και τις αντίστοιχες εμφανίσεις.
Η μουσική είναι η κύρια ενασχόλησή σας;
Δ: Ναι, δουλεύω από πέρσι ως αναπληρώτρια καθηγήτρια σε μουσικά σχολεία της Ελλάδας, εμφανίζομαι περιστασιακά στη Λεμεσό με το σχήμα “Αρχή-Διά του Ρεμπέτικου” και πραγματοποιώ εμφανίσεις με το ντουέτο που δημιουργήσαμε με τον Βαγγέλη.
Β: Ναι, δουλεύω ως αναπληρωτής καθηγητής μπουζουκιού στα μουσικά σχολεία της Ελλάδας και πραγματοποιώ εμφανίσεις με το ντουέτο που έχουμε με την Δέσποινα.