Άλλο ένα σαββατοκύριακο να προσπαθούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα «Ποιος φταίει;».

Ποιος φταίει και μέσα στους πρώτους 6 μήνες του έτους έχουν αφήσει την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο 28 άνθρωποι, στη συντριπτική πλειοψηφία νέοι;

Από το 2013 μέχρι σήμερα έχουμε θρηνήσει 273 συνανθρώπους μας στην άσφαλτο. 273 νεκροί.

Στο μισό του χρόνου οι 26 νεκροί σε τροχαίες οδικές συγκρούσεις είναι πολλοί. Ας αποκτήσουμε επιτέλους οδική συνείδηση. Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι αυτός που καθορίζει τον αριθμό. Ας το προσέξουμε. pic.twitter.com/agV3U0wDnf

— Αστυνομία Κύπρου (@Cyprus_Police) June 27, 2018

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία από την Αστυνομία:

2013 -  44 νεκροί

2014 - 45 νεκροί

2015 - 57 νεκροί

2016 - 46 νεκροί

2017 - 53 νεκροί

2018 - 28 νεκροί (μέχρι 2 Ιουλίου)

Αλήθεια, τι φταίει; Γιατί δεν βάζουμε ζώνη στα παιδιά, γιατί στέλνουμε SMS ενώ οδηγούμε; Γιατί οδηγούμε αφού έχουμε κάνει χρήση ναρκωτικών; Γιατί τρέχουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα;

Πέρα ίσως από το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί σε εμάς τους ίδιους, το οποίο σαφέστατα είναι και το μεγαλύτερο (εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας, τόσο για τον εαυτό μας όσο και για όλους όσοι εξαρτώνται από εμάς ενόσω οδηγούμε), μήπως έχουν μερίδιο ευθύνης και αυτοί που πληρώνονται για να εφαρμόζουν τον νόμο;

Ζούμε στην Κύπρο και όλοι ξέρουμε τι γίνεται στις πλείστες των περιπτώσεων… Άμα εγώ που δεν με ξέρει ούτε η μάνα μου, νοιώθω πως είμαι στο απυρόβλητο γιατί τυγχάνει να γνωρίζω 5-6 αστυνομικούς σε διάφορα πόστα και άρα όλο και κάποιο από τα «μέσα» μου θα «μετρήσει» σε περίπτωση που με τσακώσουν να παρανομώ, πώς θα εξαλειφθεί η ανομία;

Είναι απλό. Η ατιμωρησία που προκύπτει από την επιλεκτική εφαρμογή του νόμου, αλλά και η άγνοια κινδύνου (που έχει σχέση τόσο με την παιδεία όσο και με την αυστηρή τήρηση των νόμων), δεν βοηθούν καθόλου στη μείωση του αριθμού των νεκρών στην άσφαλτο.

 Όλο και περισσότερα ονόματα αναγράφονται πάνω σε μαρμάρινους σταυρούς…

Μέχρι να αλλάξει λοιπόν η οδική κουλτούρα μας, μέχρι να αυξηθεί η οδική συνείδησή μας, ας εξαντλήσουμε κάθε αυστηρότητα στην εφαρμογή των νόμων. Ας μη χαριζόμαστε σε κανέναν, ας γεμίσουμε τους δρόμους με κάμερες, ας ποντάρουμε στο φόβο. Και ειδικά τώρα που οι ποινές για τις τροχαίες παραβάσεις γίνονται ακόμα πιο αυστηρές.

Λυπηρό να το λέμε, πολύ πιο λυπηρό όμως είναι να ξυπνάμε τα σαββατοκύριακα με την είδηση του θανάτου ενός παιδιού.

Η ανύπαρκτη -σε αρκετές περιπτώσεις- οδική συνείδησή μας και η γενικότερη ανομία-ατιμωρησία, αποτυπώνονται με τον καλύτερο τρόπο στους πολύ πρόσφατους βανδαλισμούς που έγιναν στο Πάρκο Οδικής Ασφάλειας «Γιώργος Μαυρίκιος», στον Στρόβολο.

Φωτογραφίες: 24h.com.cy