Και κάπου εδώ εντοπίζεις ακόμη μία ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στις ευρωπαϊκές πόλεις και την κυπριακή πραγματικότητα.
Όπως διαβάζουμε σε μια εγκαταλειμμένη, πρώην βιομηχανική περιοχή της βελγικής πρωτεύουσας, η οποία αγοράστηκε από την εταιρεία Extensa προς ανάπλαση, τέθηκε σε ψηφοφορία η ονοματοδοσία των οδών. Οι πολίτες αποφάσισαν για τα καινούργια ονόματα των παλιών δρόμων και προέκυψαν εξαιρετικά διαμαντάκια.
Ο Δήμος Βρυξελλών αποφάσισε να βαφτίσει έναν δρόμο της πόλης με παιχνιδιάρικο τρόπο, παραφράζοντας τον τίτλο ενός πασίγνωστου πίνακα του βέλγου εικαστικού Ρενέ Μαγκρίτ. Ο διάσημος πίνακας είναι ο «La trahison des images, ceci n’est pas une pipe» («Η προδοσία των εικόνων, αυτό εδώ δεν είναι ένα τσιμπούκι»), ένα έργο του 1929. Και ο δρόμος θα λέγεται Ceci n’est pas une rue (μη δρόμος, τουτέστιν).
Πρόκειται, δηλαδή, για ευφάνταστη παραλλαγή ενός καλλιτεχνικού καλαμπουριού από τα σουρεαλιστικά, «ανέμελα» χρόνια του Μεσοπολέμου. Ούτε τσιμπούκι, λοιπόν, ούτε δρόμος, ωστόσο ο δρόμος θα λέγεται Η οδός που δεν είναι δρόμος.
Η παραπάνω είναι μία από τις 1.400 προτάσεις των Βρυξελλιωτών οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση ονοματοδοσίας μιας πρώην βιομηχανικής περιοχής στο βόρειο τμήμα της πόλης, της Τουρ και Τάξις.
Ο κόσμος ψήφισε και ο δήμος αποδέχθηκε. Το κοινό πρόκρινε ονόματα όπως «Καλύτερη παγκόσμια διαδρομή» ή «Δρόμος της ευτυχίας» ή «Μικρολάχανο».
Τα νέα ονόματα των δρόμων θα είναι φυσικά γραμμένα σε δύο γλώσσες, και στα Γαλλικά και στα Φλαμανδικά. Εκεί θα μετονομαστούν συνολικά 28 οδοί, παράδρομοι, πλατείες και πεζόδρομοι.
Για τα επιλεγέντα, τελικώς, ονόματα υπεύθυνη είναι μία επιτροπή που συγκροτήθηκε από ανθρώπους του δήμου και εμπειρογνώμονες, αλλά και από στελέχη της αναπτυξιακής εταιρείας Extensa στην οποία ανήκει πλέον, κατόπιν αγοράς, η συγκεκριμένη εγκαταλειφθείσα περιοχή των Βρυξελλών.
Η όλη περιοχή είναι ένας λαβύρινθος από αποθήκες και παλαιά κτίσματα διαφόρων χρήσεων και υπηρεσιών.
Τα ονόματα δύο επιφανών Βελγίδων θα τιμηθούν έπειτα από τη δημόσια ψηφοφορία: η σκηνοθέτρια Σαντάλ Ακερμαν θα έχει έναν δρόμο με το όνομά της, όπως και η πρώτη βελγίδα ιατρός Ιζάλα Φαν Ντάιστ, που αντιμετώπισε πολλά προβλήματα ως πρωτοπόρος επιστήμων τον 19ο αιώνα.
Σημειωτέων ότι απορρίφθηκαν, από την επιτροπή, πολλά ονόματα «διασημοτήτων» με ελάχιστη σχέση προς το Βέλγιο. Και ότι έγιναν δεκτά άλλα ονόματα, όπως προϊόντων που «δοξάζουν το Βέλγιο»: έτσι τους δικούς τους δρόμους θα αποκτήσουν στην Τουρ και Τάξις η μπίρα, τα μανιτάρια και οι πατάτες.
Οι περισσότεροι δρόμοι στην περιοχή θα είναι ιδιωτικοί αλλά οι μεγαλύτεροι θα έχουν δημόσιο χαρακτήρα. Οι τουρίστες θα πρέπει να περιμένουν όμως, τουλάχιστον έως το 2020, καθώς τότε υπολογίζεται να έχει ολοκληρωθεί η πλήρης ανάπλαση του καρτιέ της Extensa.
Πηγή: www.protagon.gr
