Αν κυκλοφορείς τα βράδια σε μπαρ και club, σίγουρα θα τον έχεις πετύχει σε κάποια από τις πόρτες τους και σίγουρα θα τον έχεις προσέξει, καθώς η φυσιογνωμία του δεν περνά απαρατήρητη.

Ο Μάρκος Sheikh βρίσκεται σε αυτή τη δουλειά εδώ και δέκα χρόνια και έχει κάνει «πόρτα» σε μερικά από τα πιο γνωστά μαγαζιά της Λευκωσίας και όχι μόνο, με πιο χαρακτηριστική τη θητεία του στο ιστορικό, πλέον, Zoo, στο Alati by the Sea, στο Café Mercedes και άλλα.

Έχει αυτό το ιδιαίτερο στιλ που αρμόζει σε κάθε πορτιέρη που σέβεται τον εαυτό του, αφού αυτός είναι η πρώτη εικόνα του μαγαζιού που βλέπεις μπαίνοντας... και η τελευταία βγαίνοντας.

Εκτός, όμως, από όλα τα πιο πάνω ο πορτιέρης ή το face control κάθε καλού μαγαζιού, κάποτε, αποτελούσε για τους κοινούς θνητούς-θαμώνες έναν άνθρωπο που έπρεπε να πείσουν, εάν ήθελαν να πάρουν το πολυπόθητο «ok» για να μπουν στο club. Ενώ όσοι γνωρίζαν προσωπικά έναν τέτοιο, κομπάζαν και υπερηφανεύονταν αφού μια τέτοια γνωριμία μπορούσε να σε μπάσει στο καλύτερο σημείο ενός γεμάτου club. Και μπορεί σήμερα τα πράγματα να είναι πιο απλά, ωστόσο το συγκεκριμένο επάγγελμα εξακολουθεί να προκαλεί το ενδιαφέρον και την περιέργια του κόσμου. 

 

Πώς το βλέπουν, όμως, οι ίδιοι και τι πραγματικά συμβαίνει τις τόσες ώρες που στέκονται στην πόρτα και σκανάρουν κόσμο; Με ποια κριτήρια απορρίπτουν κόσμο και ποια είναι τα παράδοξα που βιώνουν;

Ο Μάρκος Sheikh απαντά σε 12 ερωτήσεις που πάντα θέλαμε να κάνουμε σε έναν πορτιέρη.

Σε έχουν δωροδοκήσει ποτέ ή έχουν προσπαθήσει να το κάνουν για να τους βάλεις σε κάποιο club. Εναλλακτικά έπαιξαν σκηνικά τύπου «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».

Πολλές φορές έχει συμβεί αυτό με τα χρήματα, και συμβαίνει κυρίως από ξένους επειδή, ίσως, στις χώρες τους είναι συχνή τακτική. Από την άλλη, ο Κύπριος δεν θα σου δώσει λεφτά, αλλά θα πει την κλασσική ατάκα «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».

'Ετυχε κάποια γυναίκα να σε πλησιάσει ερωτικά για να κερδίσει την εύνοιά σου;

Σίγουρα έτυχε να εισπράξω γλυκιές ματιές και νάζια, ωστόσο να με πλησιάσουν ερωτικά για να τις βάλω σε κάποιο club, όχι δεν μου έτυχε ποτέ.

Με ποια κριτήρια θα «ρίξεις πόρτα» σε κάποιον;

Δεν έχει standard κριτήρια, είναι ανάλογα με την πολιτική του μαγαζιού που δουλεύεις. Κάτι, όμως, που ισχύει σχεδόν σε όλα τα καλά μαγαζιά, είναι η ηλικία και το ενδυματολογικό. Να μην είναι, δηλαδή, ντυμένοι πολύ αθλητικά ή casual.

Τι πρέπει να φορώ για να με βάλεις σε ένα club. Πόσο ρόλο παίζουν τα παπούτσια;

Δεν βλέπουμε μεμονωμένα στοιχεία, αλλά το σύνολο. Ένα smart casual ντύσιμο είναι αρκετό για να μπεις σε ένα club.

Σου έτυχαν καυγάδες και τσαμπουκάδες γιατί δεν μπορούσες ή δεν ήθελες να βάλεις κάποιους μέσα στο club;

Καυγάδες δεν έγιναν, όχι. Τσαμπουκάδες, όμως, αρκετοί. Είναι οι ίδιοι τύποι του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;». Επειδή το έχω ως αρχή μου να είμαι ευγενικός και προσεκτικός με τους θαμώνες, θεωρώ πως αποφεύγω τέτοιου είδους καταστάσεις.

Ποιους θα χαρακτήριζες ως «ακραίους» ή προβληματικούς θαμώνες σ’ ένα club;

Αν είσαι ακραίος ή προβληματικός δεν φταίει το club, είσαι γενικά έτσι. Άρα εάν υπάρχουν τύποι που δημιουργούν προβλήματα απλώς δεν τους επιτρέπεται ξανά η είσοδος.

Υπήρξε κάποια στιγμή που να φοβήθηκες πραγματικά για τη σωματική σου ακεραιότητα;

Ευτυχώς δεν έτυχε ένα τέτοιο περιστατικό έως σήμερα και ελπίζω πως δεν θα συμβεί ούτε στο μέλλον.

Ποιες είναι η πιο συνηθισμένες δικαιολογίες που λες σε κόσμο όταν δεν θες να το βάλεις μέσα στο club;

Δεν τίθεται θέμα εάν θέλω ή δεν θέλω, το θέμα είναι εάν μπορώ. Και δεν μπορώ σημαίνει ή ότι δεν έχουν κάνει κράτηση, ή ότι το μαγαζί είναι full, ή ότι είναι πολύ μικροί σε ηλικία.

Εσύ διασκεδάζεις όσο δουλεύεις;

Καθόλου, είμαι πάντα έξω στην πόρτα από την ώρα που ανοίγει το club έως την ώρα που κλείνει, οπότε δεν έχω ούτε την ελάχιστη επαφή με το τι γίνεται μέσα.

Ποια είναι η πιο συχνή φήμη που ακούς για το επάγγελμά σου ή για εσένα;

Ότι είμαστε ψώνια και νομίζουμε πως είμαστε κάποιοι, επειδή κάνουμε πόρτα σε κάποιο μαγαζί.

Σε ενοχλεί ο χαρακτηρισμός «πορτιέρης»;

Γιατί να με πειράξει το πορτιέρης; Αυτή είναι η δουλειά μου.