Γράφει ο Γιώργος Απεήτος*

Στις 5 Απριλίου 2019 οι κύριοι βουλευτές του Δημοκρατικού Συναγερμού Κυριάκος Χατζηγιάννης και Γιώργος Κάρουλλας κατέθεσαν πρόταση για τον περί Ιδιωτικών Σχολών Έντεχνου Χορού Νόμο του 2019.

Μέχρι σήμερα ο συγκεκριμένος νόμος έχει ήδη εξεταστεί δύο φορές από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού, στις 8 Μαΐου 2019 και στις 19 Ιουνίου 2019. Ο νόμος αυτός μέσα στις επόμενες βδομάδες θα παραπεμφθεί προς ψήφιση στην Βουλή των Αντιπροσώπων.

Αποφάσισα, λοιπόν, να ασκήσω το δικαίωμα μου στην ελεύθερη έκφραση και να παραθέσω μερικές απόψεις πάνω στην απόφαση των δύο βουλευτών, στα βιογραφικά των οποίων, έκπληκτος, δεν έχω προσέξει πουθενά πόσες ώρες πέρασαν οι ίδιοι σε σχολές χορού.

Εντρυφώ στην πανέμορφη αυτή τέχνη τα τελευταία 12 χρόνια, τόσο ως μαθητής όσο και ως χοροδιδάσκαλος και χορογράφος. Επενδύοντας χρόνο και καταθέτοντας ψυχή σε αυτό μου το πάθος, για αυτό το λόγο θεωρώ την πρόταση αυτή τραγελαφική.

Ένα κράτος που θέλει να θεωρείται σύγχρονο και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιθυμεί να περιορίσει την ενασχόληση των νέων με τις τέχνες. Σε μια εποχή που η παραπαιδεία αναπτύσσεται ραγδαία, λόγω της αδυναμίας των δημόσιων σχολικών μονάδων να προετοιμάσουν και να διδάξουν τους μαθητές (και αυτό το λέω με πολύ αυτοπεποίθηση, αφού πριν 2 χρόνια αποφοίτησα από το λύκειο), οι σημαντικοί κύριοι με τις γραβάτες αρνούνται να κοιτάξουν το πρόβλημα στα μάτια και με τις πράξεις τους είναι διατεθειμένοι να κόψουν τα φτερά των ταλαντούχων Κύπριων χορευτών, αντί να τους επευφημούν για το ζήλο, την προσήλωση και το πάθος που έχουν για να κάνουν αυτό που αγαπούν και να φτάνουν τις απαιτήσεις των σχολείων τους.

Ο χορός στην Κύπρο είναι μία πολύ ανεπτυγμένη τέχνη, παρότι ζούμε πάνω σε μια βραχονησίδα η οποία όχι μόνο είναι μια κουκκίδα στο χάρτη, αλλά μόνο η μισή μάς έχει απομείνει. Παρόλα αυτά, οι σχολές χορού κατάφεραν τόσο σε επαγγελματικό όσο και ερασιτεχνικό επίπεδο να ανεβούν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου σε πανελλήνιο, πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Μπορείτε εσείς κύριοι (που κάνατε την πρόταση) να δείτε τη νεαρή χορεύτρια που κατέκτησε την 6η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων στο breaking στα μάτια και να της πείτε πως απαγορεύεται να προπονείται μετά τις 20:00, θέτοντάς της το δίλημμα μεταξύ σχολείου και σχολής χορού.

Μπορείτε να δείτε τους 9 ανήλικους χορευτές που κέρδισαν την πρώτη θέση στον παγκόσμιο διαγωνισμό UDO στα μάτια και να τους πείτε το ίδιο; Ή τους 7 ανήλικους που ήρθαν πέρσι πρώτοι πανευρωπαϊκά; Αυτά είναι μόνο τα πολύ πρόσφατα, πολύ τρανταχτά παραδείγματα και κοντά στο είδος χορού που ξέρω εγώ. Δεν ξέρω μπαλέτο, δεν ξέρω σύγχρονο, δεν ξέρω Latin, belly dance και τόσα άλλα. Με δεκάδες διακρίσεις όμως τιμούμε την κυπριακή σημαία κάθε χρονιά και μιλώ μόνο για τους ανήλικους! Αυτό είναι το «Συγχαρητήρια» και το «Ευχαριστώ»;

Αυτό το νομοσχέδιο είναι άστοχο, άδικο και εξωφρενικό. Προτείνεται όμως στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας από ανθρώπους που απέτυχαν να μας ενημερώσουν πόσες ώρες πέρασαν οι ίδιοι σε ένα studio χορού. Δεν ξέρω ποια συμφέροντα κρύβονται από πίσω. Δεν είναι και η δουλειά μου να ξέρω, δουλειά μου είναι να μαθαίνω στους καινούριους χορευτές να χάνονται στη μουσική, να εκφράζονται δημιουργικά, να εξωτερικεύουν τα συναισθήματα τους, να χορεύουν

*Γιώργος Απέητος (Γεννήθηκα το 2000. Προπτυχιακός φοιτητής Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Χορευτής.)

Φωτογραφία: Pixabay/ Vladislav83