Τα δικά του ερωτήματα θέτει ο ΚΙΣΑ σε σχέση με τη διερευνώμενη υπόθεση κακοποίησης ή βιασμού του 5μηνου βρέφους που απασχολεί την επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες.
Τα ερωτήματα είναι πολλά και σοβαρά:
- Η ιατροδικαστής Ελένη Αντωνίου έχει αποδειχτεί σε 5 τουλάχιστον μέχρι σήμερα περιπτώσεις ότι δεν ξέρει να κάνει την δουλειά της και ότι απλά προσπαθεί να επενδύσει «επιστημονικά» τις εκτιμήσεις των εξεταστών της εκάστοτε περίπτωσης, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μετανάστες / μετανάστριες…
- Πέραν από την κα. Αντωνίου σοβαρά ερωτήματα τίθενται επίσης και για τους εμπλεκόμενους λειτουργούς υγείας, τόσον για την επάρκεια όσο και τις δημόσιες τοποθετήσεις και διαρροές προς τα ΜΜΕ.
- Δεν υπάρχει πλέον διαφάνεια και monitoring σε υποθέσεις κακοποίησης παιδιών. Η κυβέρνηση διαβιβάζει/ιδιωτικοποιεί συνεχώς εξουσίες / αρμοδιότητες από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας προς το Hope for Children το οποίο ως μη κυβερνητικός οργανισμός δεν μπορεί να τεθεί κάτω από τους ίδιους μηχανισμούς monitoring που ισχύουν/ίσχυαν για κρατικές υπηρεσίες
- Υπάρχει πρόβλημα χειραγώγησης της πληροφόρησης και συσκότισης των γεγονότων. Το Hope for Children παρέχει συστηματικά προνομιακή πληροφόρηση προς την Αναστασία Παπαδοπούλου και Στέλλα Κυριακίδου οι οποίες με την σειρά του προβαίνουν στη συνέχεια σε δημόσιες δηλώσεις οι οποίες προσφέρουν στις ίδιες πολιτικά οφέλη και ασφαλώς χωρίς να εκθέτου την κυβέρνηση
- Οι Υπηρεσίες που σήμερα κόπτονται για την προστασία και ευημερία του παιδιού εδώ και μήνες γνωρίζουν ότι η οικογένεια δεν έχει λεφτά να πληρώσει το ενοίκιο και ρεύμα, δεν έχει λεφτά να αγοράσει ικανοποιητικό φαγητό για το παιδί και τους γονείς, δεν έχει λεφτά να αγοράσει τα βασικά για το παιδί μήπως αυτά δεν συνιστούν κακοποίηση/παραμέληση του βρέφους;
