«Τζαι ήντα ήθελε να γυρεύκει άντρα μέσα που το Bandoo;». «Αφού ενεκατώθηκε με έτσι πράματα, έπρεπε να το περιμένει. Αλλά το μωρό τι έφταιεν τζαι επήρεν το μαζί της;».

Μια βόλτα στα δεκάδες σχόλια των τελευταίων ημερών για την υπόθεση Μιτσερού, είναι αρκετή για να αντιληφθεί κανείς πώς λειτουργεί ενίοτε το κυπριακό παράδοξο που ακροβατεί μεταξύ κοινής λογικής και φαλλοκρατικής, πατριαρχικής κοινωνίας, η οποία μπορεί μεν να διαχωρίσει το καλό απ’ το κακό, αδυνατεί ωστόσο ακόμα και σήμερα να αποδεχτεί το δικαίωμα της κάθε γυναίκας να ερωτεύεται, να κάνει σεξ, να αναζητεί σύντροφο ή συντρόφους και να κινείται επί της ουσίας όπως «δικαιούται» να κινείται ένας άντρας.

«Ας πρόσεχε», είπαν κάποιοι για την Μαρί Ρόουζ, «Ας πρόσεχε» είπαν κάποιοι και για την Ελένη Τοπαλούδη, τη φοιτήτρια που δολοφόνησαν στην Κρήτη δύο άντρες με τους οποίους επιχείρησε να βρεθεί ερωτικά.

Και γιατί αυτό είναι τεκμήριο ενοχής; Γιατί η ανάγκη μιας γυναίκας να βρεθεί ερωτικά με έναν, δύο ή και περισσότερους άντρες πρέπει να θεωρείται ως αδυναμία ή αφέλεια να προστατεύσει τον εαυτό της;

Μια αναγνώστρια της στήλης «Α μπα» της LIFO, έστειλε επιστολή περιγράφοντας μια προσωπική της εμπειρία σε σχέση με την υπόθεση Τοπαλούδη και την άποψη πως αφού γνωρίζουν ότι υπάρχουν ανώμαλοι, βιαστές και κακοποιοί μέσα στην κοινωνία, οφείλουν ως γυναίκες, να είναι πιο προσεκτικές στις επαφές τους για να μην κινδυνεύουν.

Είναι το επιχείρημα αυτό λάθος;

Βρέθηκα πρόσφατα σε μια παρέα (άντρες, γυναίκες, 27-35) και αρχίσαμε να μιλάμε για τη δολοφονία της Τοπαλούδη. Κάποια στιγμή οι κοπέλες είπαν πως το θύμα έπρεπε να προσέχει πού πηγαίνει. Ύψωσα τη φωνή μου και είπα πως διαιωνίζουν την κουλτούρα του βιασμού με αυτό τον τρόπο και πως είναι παράλογο να μαθαίνουμε οι κοπέλες να προσέχουμε, αλλά οι άντρες μα μη μαθαίνουν να μη βιάζουν. Συμφώνησαν απολύτως μαζί μου, αλλά μου είπαν πως εφόσον ξέρουμε ότι υπάρχουν ανώμαλοι, βιαστές, κακοποιοί και πως πραγματικά κινδυνεύουμε, οφείλουμε να προσέχουμε. Δεν ήξερα τι να απαντήσω γιατί ένιωσα ότι καλώς ή κακώς αυτό είναι μια αλήθεια. Φυσικά και δε δικαιολογούνται οι θύτες, αλλά δυστυχώς υπάρχουν. Έπρεπε να απαντήσω κάτι; Ήταν λάθος το επιχείρημά τους; Να πω πως οι άντρες δεν ανέφεραν τίποτα στη συζήτηση.

– Lorelai

Δεν είναι δυνατόν να είναι επιχείρημα το να προσέχουμε πού πηγαίνουμε ώστε να μην μας δολοφονήσουν επειδή δεν θέλουμε να κάνουμε τρίο.

Η συγκεκριμένη δολοφονία έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που έχουν άμεση σχέση με την θέση της γυναίκας.

Η θλιβερή αυτή στάση αυτών των γυναικών προκύπτει από την ελπίδα τους ότι «αν προσέχουν», δεν θα τους συμβεί κάτι τέτοιο. Με αυτόν τον τρόπο καλμάρουν τον τεράστιο τους φόβο μην βρεθούν στην ίδια θέση. Φυσικά, δεν είναι έτσι. Δεν μπορείς να ξέρεις τι και ποιον να προσέχεις, ακριβώς επειδή οι δολοφόνοι αυτού του είδους δεν είναι ο υπόκοσμος που ζει στις σκιές, δεν έχουν κέρατα. Είναι ο άντρας που βγήκες τρία ραντεβού και φαινόταν μια χαρά. Είναι ο άντρας σου, που παντρεύτηκες πριν πέντε χρόνια και στην αρχή ήταν ο καλύτερος άντρας του κόσμου. Δεν του δίνεις εσύ το θάρρος, αλλά η κοινωνία, που το πρώτο πράγμα που θα πει είναι ότι έφταιγε η γυναίκα που δολοφονήθηκε. Αυτός ο άντρας το ξέρει πολύ καλά ότι έτσι είναι, το έχει πιστέψει, και γι’ αυτό έχει και το θάρρος να βιάσει, να σκοτώσει.

Οφείλουμε να προσέχουμε και να βάζουμε αντηλιακό, ή να κοιτάμε δεξιά αριστερά πριν περάσουμε απέναντι. Όχι να μην μιλάμε σε κανέναν άντρα γιατί όλοι είναι πιθανοί βιαστές. Αν είναι όλοι πιθανοί βιαστές, τότε κάτι πάει πολύ στραβά με τον τρόπο που λειτουργούμε ως κοινωνία.