Η σύζυγος του Αρχηγού της Αστυνομίας έκανε μια ανάρτηση στο Facebook, στις 21 Απριλίου, την οποία στη συνέχεια «κατέβασε», (ποιος ξέρει;) πιθανόν γιατί κάποιοι αντέδρασαν έντονα σε αυτά που είδαν γραμμένα.

Μεταξύ άλλων η ανάρτηση έλεγε:

«Είναι το λιγότερο ΑΔΙΚΟ, ΕΠΙΠΟΛΑΙΟ και ΑΤΥΧΕΣ, να τους κατηγορούμε, να τους επικρίνουμε και να τους μηδενίζουμε για αυτά που μας ‘κατέβηκε’ ότι θα ΕΠΡΕΠΕ να κάνουν ενώ την αράζουμε στον ΚΑΝΑΠΕ μας».

Και συνέχιζε αμέσως μετά:

«Είναι πολύ λυπηρό που κάποιοι, ευτυχώς όχι πολλοί, που είναι όμως αρκετοί για να δηλητηριάσουν αυτή την ΤΙΤΑΝΙΑ προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία 24ωρα για να εξιχνιαστεί αυτό το πρωτοφανές έγκλημα για τον τόπο μας να βγαίνουν εκ του ασφαλούς και να μηδενίζουν το έργο της αστυνομίας…».

Τον προσβλητικό και απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο αναφέρεται στους Κύπριους πολίτες που «την αράζουν στον καναπέ τους», ας μην τον σχολιάσουμε.

Την ατάκα ότι γενικά μηδενίζουμε το έργο της αστυνομίας, επίσης δεν θα τη σχολιάσουμε, αφού και άτοπη είναι και άστοχη. Απλώς μια διευκρίνιση: Οι αντιδράσεις της κοινωνίας δεν έχουν να κάνουν με το έργο της αστυνομίας γενικά, αλλά με την αδράνεια που επέδειξε το σώμα σε σχέση με τα στυγερά εγκλήματα που βλέπουν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας.

Θα εστιάσω μόνο σε δύο φράσεις σας. Στη φράση «εκ τους ασφαλούς» και στη φράση «αυτά που μας κατέβηκε ότι θα έπρεπε να κάνουν», αφού αυτές οι δύο φράσεις συνδέονται απόλυτα μεταξύ τους.

Δηλαδή, βάσει της λογική σας, μας «κατέβηκε» ότι θα έπρεπε να δώσουν σημασία στις καταγγελίες που έγιναν στην Αστυνομία για εξαφάνιση 5 γυναικών και 2 παιδιών, οι οποίες χρονολογούνται σχεδόν μια 3ετία πριν; Νομίζω ότι δεν καταλάβατε καλά τι έγινε. Θα σας υπενθυμίσω. Λοιπόν, ένας συμπολίτης μας σκότωνε και πετούσε τα πτώματα σε φρεάτια, λίμνες και χωράφια, επί 3 χρόνια, και οι υπεύθυνοι αστυνομικοί που είχαν τις πληροφορίες για την εξαφάνιση αυτών των γυναικών και των παιδιών δεν ερευνούσαν με σοβαρότητα τις καταγγελίες, αλλά αντιθέτως (όπως φάνηκε εκ του τραγικότατου αποτελέσματος) αντιδρούσαν με τη λογική του «σιγά μωρέ, έτσι κάμνουν τούτες».

Προφανώς και δεν μηδενίζουμε το έργο της αστυνομίας, προφανώς και δεν ρίχνουμε ευθύνη σε όλους τους αστυνομικούς. Όμως, σε μια χώρα που ο αριθμός των αστυνομικών κατά αναλογία πληθυσμού, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, είναι -αν όχι ο μεγαλύτερος όπως φαίνεται στον πιο πάνω πίνακα- από τους μεγαλύτερους σε όλη την Ευρώπη, αν αφαιρέσουμε κάποιες μονάδες και υπηρεσίες που σε άλλες χώρες υπολογίζονται ξεχωριστά (δείτε εδώ τα ακριβή νούμερα σύμφωνα με τον σχολιασμό της Αστυνομίας Κύπρου και κάντε τους υπολογισμούς σας), όταν ένας άνθρωπος διαπράττει ειδεχθή εγκλήματα όπως αυτό που βλέπουμε να εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες στην Κύπρο, τα οποία εκτείνονται σε ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα (σχεδόν τριών ετών) και εμείς ξεκινάμε την ΤΙΤΑΝΙΑ προσπάθεια εξιχνίασης (όπως την χαρακτηρίζετε) αφότου ένας τουρίστας ανακαλύπτει τυχαία ένα πτώμα, τότε σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε «εκ του ασφαλούς».

Τρέμουμε, φοβόμαστε και ανησυχούμε.

Είναι τουλάχιστον τραγικό να αναφέρετε αυτή τη φράση σε μια ανάρτησή σας, ειδικά με αυτή τη συγκυρία.

Θέλω, πάντως, να πιστεύω πως ο λόγος που «κατεβάσατε» στη συνέχεια την ανάρτησή σας είναι γιατί τελικά «μετρήσατε» περισσότερο τα γραφόμενά σας.

Τώρα, σε σχέση με το αν πρέπει να παραιτηθεί ο Αρχηγός της Αστυνομίας, αλλά και ο Υπουργός Δικαιοσύνης, αντί να εκφράσω την άποψή μου, που δεν θα τη λάβει υπόψη και κανένας, θα σας παραπέμψω σε μια εξαιρετική απάντηση που έδωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο, σήμερα, στο ΡΙΚ, ο Αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ και βουλευτής Γιώργος Γεωργίου (δείτε σχετικό απόσπασμα παρακάτω).

«Στη θέση τους τι θα κάνατε, είτε του Αρχηγού είτε του Υπουργού;», ρωτά ο δημοσιογράφος και ο κύριος Γεωργίου μας εξέπληξε ευχάριστα απαντώντας ως εξής:

«Δεν συνηθίζω να απαντώ υποθετικές ερωτήσεις, αγαπητέ μου Πάρη, αλλά εάν ήμουν στη θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης, αυτό το οποίο θα έπραττα είναι ότι, χωρίς να έχω την όποια προσωπική εμπλοκή ή ευθύνη, και αυτό θα το ανάφερα, των κάθε αυτών υποθέσεων, για λόγους αξιοπρέπειας και συνείδησής μου θα αναλάμβανα την ευθύνη των πράξεων και παραλείψεων των υφιστάμενων για τους οποίους είμαι ο πολιτικά προϊστάμενος, θα υπεδείκνυα και θα καθόριζα τις ευθύνες ενός εκάστου, και έναντι όλων αυτών θα αναλάμβανα την ευθύνη και θα υπέβαλλα την παραίτησή μου».