Μια κιβωτός όπου βάζεις σε μια κιβωτό τα εξαγώγιμά σου είδη ή τα είδη που θεωρείς τα πιο κατάλληλα προς αναπαραγωγή και τα πακετάρεις με τιμή και δόξα μακριά από πλημμύρες και καταποντισμούς να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο του πολιτισμού κατά το εφ' ω ετάχθη και κυρίως το εφ' ω εξελέγειν.

Τα εκλεγμένα είδη, τα επίλεκτα και εκλεκτά, καλούνται στο καθήκον ως οι πρώτοι μεταξύ ίσων, οι πιο ενάρετοι, αυτοί που ξεχώρισαν με το έργο τους, οι πρώτοι που σέρνουν το χορό .. οι καραγκούνοι- αρσενικό, γιατί δυστυχώς οι παρούσες εκλογές δεν αναδείξαν καμιά καραγκούνα.

Μπορεί να πει κανείς ότι η κιβωτός του Νώε καταγράφει –ιστορικά- την πρώτη μορφή πολιτικής εκπροσώπησης, αφού ο Νώε κλήθηκε να εκπροσωπήσει στην ουσία την ανθρωπότητα υπό την ιδιότητα του σωτήρα. Πολύ ανοικτόμυαλη εκπροσώπηση για την εποχή βέβαια, αφού μέρος του πολιτισμού θεωρήθηκε κάθε μορφή ζωής και η ανθρωπότητα εκπροσωπήθηκε ίσαριθμα σε γυναίκες και άνδρες, οπότε ο Νώε φρόντισε να έχει καραγκούνα στο επόμενο κεφάλαιο του πολιτισμού, αλλά και το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για τυχόν καρτζιλαμά! Οι όροι εντολής του Νώε βέβαια είχαν άλλο βάρος αφού κλήθηκε να διασώσει την ανθρωπότητα από την ολική καταστροφή δια της επίλεκτης εκπροσώπησης, αλλά και να την ξανακτίσει.

Για το σενάριο αυτό όπου η ανθρωπότητα καταστρέφεται και ξαναχτίζεται υπάρχουν δύο εκδοχές: η αισιόδοξη και η απαισιόδοξη. Η αισιόδοξη είναι ότι η ανθρωπότητα ακόμα και αν καταστραφεί ολοκληρωτικά μπορεί ανά πάσα στιγμή να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της και να ξανακτιστεί στη νέα βελτιωμένη εκδοχή της και η απαισιόδοξη εκδοχή είναι ότι αυτό έχει ήδη συμβεί! Η ανθρωπότητα έχει ήδη καταστραφεί ολοκληρωτικά και αναγεννηθεί από τις στάχτες τις και το παρόν είναι η νέα βελτιωμένη εκδοχή της! Με αυτό το σκεπτικό κάθε φορά κάθε νέα αποστολή αναλαμβάνει να μας σώσει είτε από αυτό που πρόκειται να γίνει είτε από αυτό που ήδη έχει συμβεί!

Το πρόβλημα όμως δεν είναι το κακό ή το καλό σενάριο, αλλά το μη σενάριο. Δηλαδή το γεγονός ότι υπάρχει ένα 55% που δεν συμμετέχει καθόλου στο σενάριο της σωτήριας κιβωτού. Ένα κομμάτι του πολιτισμού λίγο πιο πάνω από το μισό που ούτε καταστρέφεται, αλλά κυρίως ούτε και σώζεται, αφού δεν εκπροσωπείται. Παρόλα αυτά υπάρχει και υπάρχει κατά ένα τρόπο «έξω από το κουτί». Αυτό το μέρος του κόσμου που δεν χωράει μέσα στο κουτί λοιπόν σε όποιο θεό και αν πιστεύει, κάποιος θεός θα πιστεύει σε αυτό για να το σώσει.

Ένας θεός πιο ροκ μάλλον παρά μπαρόκ, ένας θεός που μαθαίνει στον απέξω από το κουτί να κολυμπά και σε πλημμύρες και σε καταποντισμούς και έτσι να σώζεται χωρίς να τον εκπροσωπεί κανένας σωτήρας και σε αυτόν στον ίδιο Θεό μέσα στο κουτί του την δίνει και φτιάχνει κατσαρίδες (κατά τον υπόγεια ρεύματα ύμνο)!