Θα ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι οι γάτες είναι πολυοιστρικά ζώα, κάτι που σημαίνει πως κάθε δύο με τρείς εβδομάδες έχουν οιστρικούς κύκλους, άρα είναι έτοιμες για δράση. Αν δε, προσθέσεις σε αυτό, ότι η δραστηριότητά τους εξαρτάται από τη διάρκεια του φωτός, δηλαδή, όσο περισσότερη διάρκεια έχει φως μία ημέρα, τόσο πιο εύκολα διεγείρονται, μπορείτε εύκολα να αντιληφθείτε γιατί στην Κύπρο σχεδόν ολόχρονα ακούμε γάτες να κάνουν σεξ. Να σημειωθεί, βέβαια, πως κανονικά στο βόρειο ημισφαίριο οι γάτες έχουν οίστρο από τον Ιανουάριου μέχρι και τον Σεπτέμβρη.

Το άλλο εντυπωσιακό στην υπόθεση γάτα και σεξ, είναι οι κραυγές που βγάζουν κάθε φορά που θα έρθουν σε συνουσία για αναπαραγωγή. Στην αρχή νομίζεις πως σφάζουν κάποιον, ύστερα ότι κάποιο βρέφος έχει πλαντάξει στο κλάμα και τέλος συνειδητοποιείς πως απλώς πρόκειται για γάτους που περνάνε καλά (;).

Ή τουλάχιστον αυτή την εντύπωση είχαμε, μέχρι να ανακαλύψουμε πως οι φωνές που βγάζει η γάτα κάθε φορά που έρχεται σε συνουσία, δεν είναι από ηδονή, αλλά από πόνο, εξ αιτίας της ανατομίας του γατίσιου φαλλού.

Και εξηγούμαστε. Όπως ανέφερε στη CITY, χειρούργος κτηνίατρος, σε αντίθεση με τους σκύλους, οι γάτες ένεκα του ότι είναι αιλουροειδή για να πετύχουν ωοθυλακιορρηξία, να παράξουν δηλαδή ωάριο, πρέπει πρώτα να διεγερθούν. Για να επιτευχθεί αυτό η φύση φρόντισε να δώσει στον γάτο έναν αγκαθωτό φαλλό.

Καλά διάβασες, ο φαλλός του γάτου την ώρα της συνουσίας γίνεται σαν ένας μικρός κάκτος, με σκοπό να προκαλέσει ωοθυλακιορρηξία και να γονιμοποιήσει τη γάτα.

Σε άρθρο του knowledgenuts, αναφέρει πως το «γατίσιο σεξ είναι στην ουσία βασανισμός εφάμιλλος του βιασμού».

Ακολουθεί ελεύθερη μετάφραση του άρθρου που εξηγεί τι συμβαίνει όταν οι γάτες κάνουν σεξ:

Αν έτυχε ποτέ να δείτε γάτες να ζευγαρώνουν, μπορεί να προσέξατε ότι η συμμετοχή στη συνεύρεση δείχνει να εξαγριώνει τη θηλυκιά. Το αρσενικό τη δαγκώνει στο λαιμό, κρατώντας την για να μην το σκάσει. Αυτή η φαινομενικά μελοδραματική συμπεριφορά δεν συμβαίνει επειδή η γάτα βρίσκει τα αγόρια αηδιαστικά, αλλά επειδή το σεξ με γάτους είναι πάρα πολύ οδυνηρό, αφού το μόριό τους είναι ουσιαστικά μια τρομακτική μηχανή πόνου, που καλύπτεται από καμιά ντουζίνα μικροσκοπικά «αγκίστρια».

Ωστόσο, αυτά τα μικροσκοπικά άγκιστρα εξυπηρετούν ένα σκοπό. Η ωορρηξία ξεκινά 20 με 50 ώρες μετά το ζευγάρωμα, δίνοντας σε αντίζηλους γατομνηστήρες αρκετό χρόνο για να αφαιρέσουν (με το αγκυλωτό τους μόριο) το σπέρμα ενός αντιπάλου από τη μήτρα της θηλυκιάς. Είναι πολύ πιθανό πως η αφαίρεση δεν θα είναι απόλυτη. Τα αρσενικά ζευγαρώνουν με πολλά θηλυκά, και είναι σύνηθες πολλά γατάκια της ίδιας «φουρνιάς» να έχουν διαφορετικούς πατέρες.

Είναι πιθανό πως η ωρίμανση των ωοθηκών δεν μπορεί καν να συμβεί χωρίς την παρέμβαση των «αγκαθιών». Η οδυνηρή απόξεση ενεργοποιεί την ορμόνη που είναι απαραίτητη για τη ροή της διαδικασίας στον τομέα της ωορρηξίας. Δεν προκαλεί κάθε συνεύρεση ωορρηξία, έτσι το ζεύγος πρέπει να δοκιμάσει πολλές φορές – και μάλιστα, όσο γίνεται περισσότερες – για να πετύχει τον στόχο.

Τίποτε από αυτά δεν προοιωνίζεται κάτι ευχάριστο για το θηλυκό. Παρότι η θηλυκιά έχει τη φυσική ορμή να επιδιώξει την αναπαραγωγή (επομένως και τη συνεύρεση), με οργισμένους συριγμούς, κραυγές και γρατζουνίσματα θα προσπαθήσει να ξεφύγει. Η κατάσταση δυσκολεύει ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι η περίοδος ζευγαρώματος στα γατιά διαρκεί από τον Ιανουάριο μέχρι τον Σεπτέμβριο και το θηλυκό μπορεί να ζευγαρώσει προτού καν κλείσει το πρώτο έτος ζωής του.

Αυτή η μέθοδος ζευγαρώματος δημιουργεί εντονότατο ανταγωνισμό, συμβάλλοντας στο να περάσει στην επόμενη γενιά η «αφρόκρεμα» των υπαρχόντων γονιδίων.

Το αγκαθωτό μόριο είναι χαρακτηριστικό στα αιλουροειδή. Τίγρεις, λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, λύγκες, γάτες – όλα έχουν αγκαθωτά μόρια. Μάλιστα, τα λιοντάρια ζευγαρώνουν για αρκετές ημέρες κάθε φορά, αγνοώντας οτιδήποτε άλλο και συνουσιαζόμενα έως και πάνω από 100 φορές την ημέρα.