Υπάρχουν πολλών ειδών κακοποιοί. Εκείνοι που προκαλούν απέχθεια στο κοινό και δέχονται την κοινωνική κατακραυγή αλλά και κάποιοι που λατρεύονται και γίνονται λαϊκοί ήρωες. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει ο Θόδωρος Βενάρδος ή όπως έγινε γνωστός ο ληστής με τις γλαδιόλες.

Οι γυναίκες κάθε ηλικίας τον λάτρεψαν και τον έστελναν στη φυλακή ερωτικά γράμματα, φωτογραφίες και λουλούδια ενώ ο παροξυσμός μερικών γυναικών είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο που όταν λίγα χρόνια αργότερα εκείνος έβαλε τέλος στη ζωή του, οι θαυμάστριες του έσπευσαν στο νεκροτομείο για να αντικρίσουν το είδωλο τους για τελευταία φορά.

Τα πρώτα χρόνια

Ο ληστής με τις γλαδιόλες γεννήθηκε στο Βοτανικό στις 13 Μαΐου του 1949, η μητέρα του τότε ήταν μόλις 15 χρονών. Τον βιολογικό του πατέρα τον γνώρισε ελάχιστα αφού η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε άλλον άντρα. Ήταν τότε ήταν που άρχισε το μαρτύριο του Βενάρδου αφού ο πατριός του, του κάνει τη ζωή δύσκολη. Τελικά, την κηδεμονία του την αναλαμβάνουν άτυπα ο παππούς και η γιαγιά του, βάζοντας τον να κοιμάται στο σκοτεινό υπόγειο και ρίχνοντας τον στις λάσπες όταν τον έβλεπαν να φοράει καθαρά ρούχα!

Ανατίναξε μία πυριτιδαποθήκη

Ο ίδιος θα σπουδάσει μηχανικός του εμπορικού ναυτικού και το 1972 θα ολοκληρώσει την στρατιωτική του θητεία. Μια πολύ δύσκολη περίοδος της ζωής του καθώς κατηγορήθηκε ότι ανατίναξε μία πυριτιδαποθήκη. Ο ληστής με τις γλαδιόλες συνελήφθη, στο στράτευμα τον βασάνισαν ενώ αφέθηκε ελεύθερος για λόγους υγείας. Όσοι τον γνώριζαν καλά υποστήριζαν ότι κυνηγούσε πάντα την καλή και ακριβή ζωή με πολλά ταξίδια και ενδιαφέρουσες γνωριμίες.

Η πρώτη ληστεία σε τράπεζα

Μια ημέρα πριν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 16 Νοεμβρίου του 1973, έξω από το πολυκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο Χίλτον, θα σταθμεύσει μια τζάγκουαρ. Από μέσα θα βγει ένας άντρας ο οποίος φοράει ρούχα καθολικού ιερέα και ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου. Πηγαίνει στο ταμείο, βγάζει από τα ράσα μια καραμπίνα και καταφέρνει να εισπράξει 2.375.000 δραχμές και φεύγει σαν κύριος. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη ένοπλη ληστεία τραπέζης στην Ελλάδα. Αξίζει να αναφερθεί ότι κατά τη διάρκεια της ληστείας ήταν ευγενέστατος ενώ κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν έπαθε τίποτα.

Η σύλληψη και η απόδρασή του

Λίγες ημέρες μετά τη ληστεία ο Βενάρδος θα φύγει για ταξίδια στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στις μεγαλύτερες πρωτεύουσες της Ευρώπης. Συχνάζει σε καζίνο, υπερπολυτελή ξενοδοχεία και ξοδεύει όλα τα χρήματα του ενώ φημολογείται ότι είχε ξοδέψει μέσα σε μόνο 70 ημέρες 1.235.000 δραχμές.

Λάτρης της καλής ζωής, ο Βενάρδος ταξιδεύει σε Λονδίνο και Σεν Μόριτς, όπου «ξεκοκαλίζει» τα χρήματα της ληστείας, μαζί με άλλα που είχε συγκεντρώσει ύστερα από σκληρή οικονομία.

Η ζωή του αυτή και η τεράστια σπατάλη σε μαγαζιά της Αθήνας δε θα περάσει απαρατήρητη από την αστυνομία η οποία θα τον συλλάβει στο Παγκράτι την ώρα που αγόραζε μια καραμπίνα από ένα οπλοπωλείο. Ο Βενάρδος οδηγείται στο Κορυδαλλό από όπου και θα δραπετεύσει δυο μόνο μήνες μετά τη σύλληψη του.

Θα δραπετεύσει στις 25 Απριλίου 1974, στη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα στο προαύλιο της φυλακής, μπροστά στα μάτια οπλισμένων φρουρών και υπό τα χειροκροτήματα περίπου εκατό συγκρατουμένων του.

Ένα μήνα μετά ξαναχτυπά, ληστεύοντας ένα υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην περιοχή Σεπολίων. Αυτή τη φορά, κρύβει την καραμπίνα του σε μια ανθοδέσμη από δέκα κόκκινες γλαδιόλες και αποσπά από το ταμείο 555.000 δρχ. Στη συνείδηση του κόσμου περνά ως ένας ρομαντικός ληστής και οι ενέργειές του εκλαμβάνονται ως πράξεις αντίστασης στη χούντα.

Αργότερα, ο Βενάρδος επιβιβάζεται ως λαθρεπιβάτης σ' ένα νορβηγικό πλοίο, αλλά εντοπίζεται εν πλω. Όταν το πλοίο προσαράζει στη Νέα Υόρκη, ο πλοίαρχος τον παραδίδει στις λιμενικές αρχές και στις 13 Ιουνίου συλλαμβάνεται οριστικά, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Θα πεθάνει στη φυλακή, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, στις 10 Ιουλίου του 1984.

Είχε σχέση με τρανσέξουαλ

Ο Βενάρδος παρότι ήταν παντρεμένος είχε και παράλληλη ερωτική ζωή με μια τρανσέξουαλ, την Μπελίντα.

Με πληροφορίες από τη Lifo