Αποτελεί μία από τις πιο μυθικές και εμβληματικές ταινίες του μοντέρνου σινεμά, η οποία γνώρισε τεράστια επιτυχία όταν προβλήθηκε, καταφέρνοντας στο πέρασμα των χρόνων να γιγαντώσει τη φήμη της.

Ποιος δεν έχει κλάψει όταν η Ρόουζ άφηνε το παγωμένο χέρι, του νεκρού πλέον εραστή της ο οποίος βυθίστηκε στην παγωμένη θάλασσα του Ατλαντικού και ποιος δεν έχει αναρωτηθεί και θυμώσει με την Ρόουζ που ανέβηκε μόνη σε ολόκληρη πόρτα και δεν άφησε χώρο στον Τζακ για να βγει μαζί της και να σωθεί;

Μια απορία που έως σήμερα, 21 χρόνια μετά, δεν έχει ακόμη λυθεί με διάφορους να δημιουργούν θεωρίες συνωμοσίας γύρω από την απόφαση αυτή του σκηνοθέτη και κατ’ επέκταση της Ρόουζ.

Ωστόσο, κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε προσέξει μία βασική λεπτομέρεια που αλλάζει άρδην τα δεδομένα. Η πόρτα που ξάπλωνε η Ρόουζ δεν ήταν πόρτα αλλά ο περιμετρικός διάκοσμός της.

Και εξηγούμαστε: Οι πόρτες της εποχής εκείνης, οι οποίες κοσμούσαν τα καταστρώματα της αριστοκρατίας, ήταν σκαλιστές, ογκώδεις και με σκαλιστή διακόσμηση περιμετρικά. Αν η Ρόουζ ανέβαινε σε μία τέτοια πόρτα, το πιο πιθανόν θα ήταν να είχαν βυθιστεί μαζί, αφού το βάρος και ο όγκος της πόρτας είναι τεράστιος.

Στοιχείο δεύτερο: Σε αεροφωτογραφία που δείχνει τη Ρόουζ ξαπλωμένη στο ξύλο και τον Τζακ στο νερό, αν προσέξεις προσεχτικά θα διαπιστώσεις πως το σχήμα του αντικειμένου δεν θυμίζει σε τίποτα πόρτα, και δη πόρτα της εποχής εκείνης.

Άρα η Ρόουζ ξάπλωνε επί της ουσία στο διακοσμητικό κομμάτι της πόρτας και όχι σε πόρτα το οποίο λόγω σχήματος δεν θα μπορούσε να χωρέσει δύο άτομα.

Κάτι για το οποίο ρωτήθηκε πρόσφατα (και πάλι) ο Λεονάρτο Ντι Κάπριο σε συνέντευξή του στο MTV, για να απαντήσει «Ουδέν Σχόλιο».

Με πληροφορίες από Buzz Feed