Πιο κάτω το συνοδευτικό κείμενο που έστειλε μαζί με τις 9 φωτογραφίες από την πρόσφατη εκεί επίσκεψή της.

Κάτω στις άκρες των άκρων, στην τελείωση της Κύπρου, είναι ένα χωριό, το Ριζοκάρπασο!

Είχα την τύχη να φιλοξενηθώ για μία βδομάδα στο κατεχόμενο από τους Τούρκους εισβολείς Ριζοκάρπασο, της επαρχίας Αμμοχώστου!

Ένα χωριό με γη παρθένα, που σε μαγνητίζει! Που περπατάς στους δρόμους του και βλέπεις πράγματα πρωτόγνωρα... Ένα χωριό στο οποίο σταμάτησε ο χρόνος το 1974.

Πριν την τουρκική εισβολή, στο Ριζοκάρπασο κατοικούσαν περίπου 2000 Ελληνοκύπριοι, ενώ σήμερα μόλις 200 εγκλωβισμένοι, όπου ζουν μαζί με τους Τούρκους έποικους από την Ανατολία...

Σε κάθε σπίτι ζουν οικογένειες Τούρκων με έξι ή και περισσότερα παιδιά. Σχεδόν όλοι οι έποικοι έχουν μάθει τα ελληνικά από τους Ελληνοκύπριους εγκλωβισμένους μας και μπορείς να συνεννοηθείς μαζί τους.

Ήταν ακόμη πρόθυμοι και χαμογελαστοί να βοηθήσουν όταν ρωτούσες. Κάθισα στο ελληνικό καφενείο του χωριού -στο οποίο κατέβηκαν αρκετοί Ελληνοκύπριοι- για έναν καφέ και ξεκούραση μετά το προσκύνημα στο Μοναστήρι του Αποστόλου Αντρέα.

Αποχαιρέτησα το χωριό με σκέψεις και συναισθήματα ανάμεικτα.