Πώς είναι να συζείς με κάποιον [και να περνάς και καλά]

Πέντε ζευγάρια (ερωτικά και φιλικά) που ζουν κάτω από την ίδια στέγη, μας διηγούνται πώς είναι να συζείς, να μοιράζεσαι όλες τις υποχρεώσεις ενός νοικοκυριού, να ξεπερνάς τη ρουτίνα και εν τέλει, να περνάς και καλά!

Πώς είναι να συζείς με κάποιον [και να περνάς και καλά]

Πέντε ζευγάρια (ερωτικά και φιλικά) που ζουν κάτω από την ίδια στέγη, μας διηγούνται πώς είναι να συζείς, να μοιράζεσαι όλες τις υποχρεώσεις ενός νοικοκυριού, να ξεπερνάς τη ρουτίνα και εν τέλει, να περνάς και καλά!

Article featured image
Article featured image

Δύσκολο πράγμα η συγκατοίκηση. Χρειάζονται πολλές υποχωρήσεις, παραχωρήσεις και συμβιβασμοί, τους οποίους όσο έτοιμος και να νομίζεις πως είσαι για να τους κάνεις, όταν φτάνει εκείνη η στιγμή να στερηθείς ολόκληρη την ντουλάπα σου ή τον επιπλέον χρόνο σου για να μαγειρέψεις ή να καθαρίσεις για δύο, τότε η χαρμόσυνη μουσική της έναρξης γίνεται ρέκβιεμ για το τέλος.

Συνήθως, όταν σκεφτόμαστε συγκατοίκηση είτε μεταξύ φίλων είτε μεταξύ ερωτικών συντρόφων, οι ιστορίες που μας έρχονται στο μυαλό είναι αλληλοσπαραγμού και πόνου.


Κι όμως, υπάρχουν ζευγάρια που κατάφεραν να ζήσουν κάτω από την ίδια στέγη, βρίσκονταν τη χρυσή τομή, δημιουργώντας ένα όμορφο λειτουργικό περιβάλλον συνεργασίας, θαλπωρής, κατανόησης, σεβασμού και βοήθειας.



Κεντρική φωτογραφία: Снежана / Pexels


Πιο κάτω, 5 ζευγάρια, ερωτικά και φιλικά, εξομολογούνται στη CITY πώς τα κατάφεραν.





Μάριος & Κλέλια / Ιδιωτικός Υπάλληλος & Mixologist

marios_klelia_city.png

Συγκατοικούμε τα τελευταία 3,5 χρόνια και είμαστε απλώς φίλοι. Η απόφαση να συγκατοικήσουμε προέκυψε όταν ψάχναμε σπίτι στη Λεμεσό, ο κάθε ένας μόνος του, αλλά λόγω των υψηλών ενοικίων ήταν αδύνατον, έτσι σκεφτήκαμε να μείνουμε μαζί και να μοιραστούμε τα έξοδα.

Όλοι οι λογαριασμοί στο σπίτι μοιράζονται ισάξια. Τώρα για τα καθημερινά έξοδα δεν τίθεται κάποιο ζήτημα. Όποιος τύχει να αγοράσει κάτι και να το φέρει στο σπίτι, το πληρώνει μόνος του. Δεν μετράμε και το κάθε ευρώ.

Επειδή τα ωράρια μας είναι περίεργα, δεν βρισκόμαστε πολλές ώρες στο σπίτι, ίσως αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχουμε τσακωθεί ή διαφωνήσει ποτέ μέχρι σήμερα και δεν νομίζω να συμβεί και ποτέ, γιατί υπάρχει επικοινωνία, κατανόηση και σεβασμός. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο που να ενοχλεί τον άλλον τόσο πολύ, αλλιώς δεν θα μέναμε μαζί τόσο καιρό.

Το ότι είμαστε δύο φίλοι, διαφορετικού φύλου που συγκατοικούν δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει προσωπικός χώρος και ιδιωτικότητα. Υπάρχει και με το παραπάνω. Άλλωστε τόσα χρόνια και οι δύο έτυχε να έχουμε συντρόφους στη ζωή μας χωρίς να δημιουργηθεί ποτέ κάποιο θέμα στο σπίτι όταν έρχονταν εδώ.

Το θετικό είναι πως μαγειρεύουμε και οι δύο, η Κλέλια λίγο περισσότερο, αλλά όποιος αναλάβει την κουζίνα θα μαγειρέψει και για τον άλλον, από την άλλη delivery σπάνια έρχεται στο σπίτι.

Παράλληλα έχουμε λύσει και το πρόβλημα της καθαριότητας του σπιτιού, αφού μία φορά την εβδομάδα έρχεται μία κοπέλα και μας συμμαζεύει. Άρα δεν έχουμε λόγο να μοιράσουμε τις δουλειές τους σπιτιού.

Τη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου δεν βλέπω το λόγο να μείνω μόνος μου ούτε εγώ ούτε η Κλέλια. Αφού έχουμε βρει τη χρυσή τομή, γιατί να το χαλάσουμε. Σίγουρα, όμως, στο μέλλον ο καθένας θα τραβήξει το δρόμο του.


*Τις απαντήσεις έδωσε ο Μάριος








Ιωάννα & Μίλτος / Δασκάλα & Γυμναστής

67671351_2391248971088957_5591231972606214144_n.jpg


Είμαστε ζευγάρι εδώ και αρκετά χρόνια και αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί τα τελευταία τρία. Στο σπίτι τα έξοδα πληρώνονται δια δύο, αφού ο καθένας έχει το δικό του ταμείο και το διαχειρίζεται όπως θέλει. Το ξεκαθαρίσαμε από την αρχή αυτό, για να μην υπάρχουν μπερδέματα.

Το ίδιο συνέβη και στο κομμάτι της ιδιωτικότητας και του προσωπικού χώρου. Και οι δύο το έχουμε ανάγκη, οπότε όταν νιώθουμε πως ο ένας από τους δυο χρειάζεται να μείνει μόνος, δεν πιέζουμε ούτε παρεμβαίνουμε. Έχουμε μάθει πλέον πότε ο ένας από τους δύο χρειάζεται ησυχία, λόγω μιας δύσκολης ημέρας και το σεβόμαστε.

Σε γενικές γραμμές κάνουμε πράγματα μαζί, αλλά ο καθένας έχει και χρόνο να αφιερώσει σε φίλους ή σε άλλες δραστηριότητες.

Τσακωνόμαστε συνήθως για το ποιος θα κάτσει πρώτος στην καλύτερη θέση του καναπέ, ποιο κανάλι-εκπομπή θα δούμε, ποιος θα μπει πρώτος στο μπάνιο ή ποιου είναι η σειρά να πάει σουπερμάρκετ! Ειδικά αν η μέρα ήταν δύσκολη, γίνεται μάχη για τον καναπέ! Στο τέλος όμως κάποιος θα βαρεθεί την γκρίνια του άλλου και ύστερα από διαπραγμάτευση θα επέλθει ο συμβιβασμός. Σε γενικές γραμμές δεν μας ενοχλούν πολλά, γιατί πλέον μάθαμε και συνηθίσαμε ο ένας τον άλλον, εκτός από τις φορές που αντικείμενα στο σπίτι «εξαφανίζονται» ή αλλάζουν θέση «από μόνα τους». Εκεί επικρατεί αναστάτωση. Επιπλέον έχουμε μια διαφορετική ταχύτητα «καλλωπισμού» και ετοιμασίας όταν πρόκειται να βγούμε, κάτι το οποίο επίσης δημιουργεί εκνευρισμό.

Το φαγητό και το μαγείρεμα το έχω αναλάβει αποκλειστικά εγώ, γιατί διαφορετικά θα μέναμε νηστικοί. Όχι ότι είμαι ιδιαίτερα καλή σε αυτό, αλλά τουλάχιστον δεν θα μας δηλητηριάσω.

Από την αρχή της συγκατοίκησης μας συμφωνήσαμε ότι ο προσωπικός χρόνος και χώρος είναι σημαντικός. Οπότε δεν νιώθουμε κάποια «πίεση» ή καταπίεση. Η συντροφικότητα για εμάς είναι σημαντική και όταν γίνονται αμοιβαίες και συμβιβασμοί, όλα κυλάνε πιο ομαλά.


*Τι απαντήσεις έδωσε η Ιωάννα





Τζίνα & Φάνος / Καθηγήτρια & Ιδιωτικός Υπάλληλος

67346467_355842371751969_6949908880574906368_n.jpg


Είμαστε ζευγάρι και συγκατοικούμε εδώ και 5 χρόνια. Στο σπίτι συνεισφέρουμε και οι δύο, αλλά ο Φάνος λίγο περισσότερο λόγω καλύτερου μισθού. Ευτυχώς δεν έχουμε ενοίκιο και αυτό είναι πολύ βοηθητικό.

Στο σπίτι της δουλειές τις έχεις αναλάβει ο Φάνος, γιατί έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την τάξη και την καθαριότητα κι εγώ φυσικά δεν επεμβαίνω. Ωστόσο αυτός είναι και ένας από τους λόγους που τσακωνόμαστε, αφού οι ελεύθερες ώρες που έχει είναι ελάχιστες και πολλές φορές τις σπαταλάει στη καθαριότητα του σπιτιού. Δεν κρατάει όμως για πολύ, αφού τα βρίσκουμε σχεδόν αμέσως!

Γενικά απουσιάζουμε και οι δύο αρκετές ώρες από το σπίτι, ένεκα της δουλειάς, άρα έχουμε αρκετό προσωπικό χρόνο και χώρο, μάλλον ο χρόνος που περνάμε μαζί είναι λιγότερος.

Το φαγητό το έχω αναλάβει εγώ, αφού έχω περισσότερο χρόνο, έτσι δοκιμάζω τον εαυτό μου στην κουζίνα σχεδόν καθημερινά.

Νομίζω αυτό που ενοχλεί τον Φάνο σ’ εμένα είναι που αφήνω τα παπούτσια μου σε όλο το σπίτι και αντίστοιχα εμένα με ενοχλεί που θέλει τα πάντα να βρίσκονται σε τάξη και εντέλεια.

Παρότι είμαι ένα ανεξάρτητο άτομο, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τον Φάνο και χωρίς την κοινή μας ζωή στο ίδιο σπίτι.


*Τις απαντήσεις έδωσε η Τζίνα





Νικόλας & Παναγιώτης, Ιατρικός Επισκέπτης & Τεχνικός Τροφίμων

art-cabinet-design-706144.jpg
Φωτογραφία: Spencer Selover / Pexels


Παρότι για αρκετό διάστημα μέναμε ο ένας στο διαμέρισμα του άλλου, τα τελευταία δύο χρόνια αποφασίσαμε να ζήσουμε κάτω από την ίδια στέγη. Ένας από τους λόγους, μάλιστα, ήταν και το οικονομικό καθώς όλα γίνονται δια δύο και δεν επιβαρύνεται κάποιος περισσότερο ή λιγότερο. Ποτέ δεν υπήρξε θέμα σε αυτό.

Κάποιες φορές μπορεί να γκρινιάζω λίγο, όταν νιώσω πως κάνω περισσότερα για το σπίτι. Από την άλλη ο Παναγιώτης γκρινιάζει όταν αλλάζω θέση στα πράγματά του και δυσκολεύεται να τα βρει. Γενικά, όμως, υπάρχει επικοινωνία και κατανόηση.

Κατανόηση υπάρχει και στο θέμα του προσωπικού χρόνου και χώρου. Όταν νιώσουμε πως ο άλλος χρειάζεται να μείνει μόνος ή να μην μιλάει, απλώς κάνουμε πίσω και δίνουμε χώρο. Δεν το συζητήσαμε ποτέ, νομίζω βγήκε από μόνο του.

Το μαγείρεμα το έχω αναλάβει εγώ, αφού ο σύντροφός μου δεν το κατέχει το σπορ, αλλά με βοηθάει με τις διάφορες άλλες δουλειές και ανάγκες του σπιτιού. Για παράδειγμα με την καθαριότητα βγάζουμε πρόγραμμα και μοιράζουμε τις δουλειές ανάλογα με το ενδιαφέρον και τις ικανότητες του καθενός. Βέβαια πολλές φορές φέρνουμε και βοήθεια στο σπίτι, αφού υπάρχουν περίοδοι που οι μόνες ώρες που μπαίνουμε στο σπίτι, είναι για να κοιμηθούμε.

Γενικά δεν θεωρώ πως έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα ή χαρακτηριστικά που ενοχλούν τον έναν ή τον άλλον. Πιστεύω πως όλα τα προβλήματα που προκύπτουν λύνονται με διάλογο και εκεί κινούμαστε κι εμείς.

Δεν θα άλλαζα την υφιστάμενη κατάσταση που ζω τώρα. Συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον και αλληλοστηριζόμαστε στα δύσκολα. Μέχρι και κοινό ημερολόγιο έχουμε για να συντονίζουμε το πρόγραμμά μας και να ξέρουμε τι κενά και δουλειές έχουμε. Περνάμε όμορφα μαζί!

Τις απαντήσεις έδωσε ο Νικόλας







Μάριος & Μαρία / Τεχνικός Υπολογιστών & Αρχιτέκτονας

67574614_460460521201086_9057377619653165056_n.jpg


Μάριος: Ζούμε μαζί τα τελευταία 2 χρόνια και βαδίζουμε αισίως στον τρίτο. Είμαστε μαζί τα τελευταία 5 χρόνια σχεδόν. Ρομαντικά, ερωτικά, στενά, αλλά προπάντων δύο άνθρωποι που στηρίζουν ο ένας τον άλλο.

Μαρία: Μένουμε στον ίδιο χώρο από το καλοκαίρι του 2017. Ήταν ένα πολύ ζεστό καλοκαίρι μετακόμισης. Τη σχέση που μας δένει θα την χαρακτήριζα σχέση τρέλας σε όλες τις κατηγορίες… Ρομαντισμού, αγάπης, φιλίας και συνύπαρξης… Όπως οι Μ&Μ ένα πράγμα.



Για τα έξοδα του σπιτιού;

Μάριος: Υπάρχει αμοιβαία κατανόηση σε αυτό το κομμάτι. Ο ένας θα πληρώσει το ρεύμα και ο άλλος το ίντερνετ για παράδειγμα ή ο ένας θα πάει για ψώνια και ο άλλος θα πληρώσει την πίτσα. Έτσι μέσα στο μήνα μοιράζονται αρκετά έξοδα.

Μαρία: Η τέλεια λύση που όλοι φαντάζονται δεν υπάρχει, για αυτό κι εμείς βρήκαμε τη δική μας χρυσή τομή, όπως την εξήγησε ο Μάριος. Έτσι κι αλλιώς πάντα κάποιος θα πληρώνει την πίτσα.

Λόγοι για καυγά:

Μάριος: Γενικά δεν τσακωνόμαστε. Υπάρχουν περιπτώσεις που ίσως την εκνευρίσω, αλλά επειδή είμαστε και οι δύο του διαλόγου το λύνουμε γρήγορα. Τώρα αν υπάρχουν νεύρα, είναι συνήθως επειδή εξωτερικοί παράγοντες μας τα έχουν… προκαλέσει.

Μαρία: Αν τσακωθούμε, θα είναι για κάτι πολύ ασήμαντο. Όπως επειδή δεν συγύρισε τη λεκάνη με την μπουγάδα, αφού μάζεψε τα ρούχα από την απλώστρα, ή επειδή δεν έφερε σπίτι τα μήλα που είχε στη λίστα για τα ψώνια. Οι τρόποι τώρα για να τα βρούμε ποικίλουν…

Προσωπικός χώρος:

Μάριος: Αρκετός και όταν χρειάζεται κάποιος από τους δύο μας να μείνει μόνος για λίγο αυτό είναι σεβαστό.

Μαρία: Φυσικά! Υπάρχει η κοινή μας ζωή αλλά την ίδια ώρα ο καθένας μας έχει την ανάγκη να υπάρχει και μόνη/ος της/του.

Μαγείρεμα:

Μάριος: Μαγειρεύουμε και οι δύο. Καμιά φορά και μαζί. Δοκιμάστε το...

Μαρία: Σε αυτό παράπονο δεν έχουμε κι όσοι μας ξέρουν, μπορούν να το επιβεβαιώσουν! Μαγειρεύουμε και οι δύο, κι όχι μόνο μακαρόνια κι ομελέτες… Ψαχνόμαστε! Για αυτό και το καθάρισμα μετά το μαγείρεμα, πάει αναλόγως με το βαθμό δυσκολίας του φαγητού.

Ελαττώματα:

Μάριος: Το πόσο οργανωμένη είναι με τα πράγματα της. Η αλήθεια το ζηλεύω αυτό γιατί είμαι ο χαοτικός της σχέσης με τα πράγματά μου. Δεν τα αφήνω όπου να ‘ναι αλλά σίγουρα δεν είναι τακτοποιημένα.

Μαρία: Δε με ενοχλεί τίποτα, είναι τέλειος! Ψέματα… Με «ενοχλεί» που καμιά φορά είναι λίγο φλου κι όταν αποφασίσει πως έχει πρόγραμμα πνίγεται… Εγώ γελάω με αυτό γιατί είμαι το ακριβώς αντίθετο. Αγχώνομαι όταν όλα είναι στον αέρα.


Δουλειές του σπιτιού:

Μάριος: Και οι δύο από λίγο και ό,τι βρεθεί μπροστά μας. Ευτυχώς το μαγείρεμα μου είναι καλύτερο από το καθάρισμα. Όποτε πάω να καθαρίσω, κάτι θα αφήσω πίσω και με ακολουθεί η Μαρία για να το φτιάξει. Βάζω, όμως, πλυντήριο.

Μαρία: Το καθάρισμα το αναλαμβάνω κυρίως εγώ, λόγω ψυχαναγκασμού αλλά και ο Μάριος προσπαθεί. Και βάζει και πλυντήριο!


Θα το άλλαζες όλο αυτό;

Μάριος: Έχω ζήσει μόνος και ναι είναι διαφορετικό. Αλλά το να έχεις ένα δικό σου άτομο σε αυτό το επίπεδο, κάτω από την ίδια στέγη, είναι ανεκτίμητο. Δεν θα το άλλαζα με τίποτα και δεν την αλλάζω με κανέναν.

Μαρία: Δεν έχω ζήσει για μεγάλο διάστημα μόνη μου, οπότε δεν μπορώ να πω ότι προτιμώ το ένα περισσότερο από το άλλο. Έχω μεγαλώσει σ’ ένα σπίτι γεμάτο κόσμο, οπότε αντιλαμβάνεσαι πως η συνύπαρξη είναι μες το DNA μου. Σε αυτή τη φάση όμως, παίζει ρόλο που θες να πας τη ζωή σου.


*Απαντούν ο Μάριος και η Μαρία

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ