Ποιοι είναι όμως οι μύθοι που συνόδευαν τη θητεία μας, κάνοντάς την πιο πικάντικη και ενδιαφέρουσα;

Η διεπιστημονική ομάδα της CITY άνοιξε τον σάκο-λουκάνικο και έβγαλε από μέσα ορισμένες από τις πιο ενδιαφέρουσες αναμνήσεις σε σχέση με τους μύθους της Ε.Φ.



1. Μέχρι να μεγαλώσεις θα καταργηθεί ο στρατός. Θα λυθεί το Κυπριακό. Αχά…


2. Ο ΚΨΜτζιής έβγαλε το αυτοκίνητό του με τα κέρδη από το ΚΨΜ. Πολύ πιθανόν, αν και κανένας δεν μπόρεσε ποτέ να το αποδείξει.


3. Σε κάθε στρατόπεδο υπάρχει μια στοιχειωμένη σκοπιά, την οποία ακολουθούν χιτσκοκικές ιστορίες, συνήθως και μια γιαγιά που την επισκέπτεται τα βράδια. Το αλατοπίπερο της θητείας. Χωρίς αυτά, πραγματικά δεν ξέρουμε πώς θα περνούσαν τόσοι μήνες.

4. Ο στρατός σε κάνει νοικοκύρη! Μετά τον στρατό γίνεσαι υπεύθυνο άτομο. Ισχύει. Αφού αν ρίξεις μια ματιά γύρω σου, στη δουλειά, στον δρόμο, στο γήπεδο, μόνο υπεύθυνα άτομα βλέπεις.


5. Άμα «φας» φυλακή ή κράτηση στο ΚΕΝ δεν θα βγεις διανυκτέρευση ή άδεια. Μύθος, κανείς δεν μένει μέσα στο ΚΕΝ. Εκτός φυσικά από τις κατσαρίδες!


6. Κανένας δεν βάζει ποτέ μέσο για να πάει στο ΓΕΕΦ, να πάει ΣΜΕΦ, να γίνει οδηγός του διοικητή ή του Ταξίαρχου. Πάντα πάνε οι επίλεκτοι σε αυτά τα πόστα. Οι άριστοι των αρίστων, που λέμε και στην πολιτική.


7. Οι περισσότεροι δεν τρώγαμε από το φαγητό της υπηρεσίας αφού πάντα υπήρχε η φήμη ότι τα βράδια κοιμόντουσαν γάτες στις κατσαρόλες. Η αλήθεια είναι πως μόνο οι γάτες… ξέρουν την αλήθεια. Φυσικά, κάποιοι λένε πως ούτε καν οι γάτες (ειδικά στο ΚΕΝ) δεν καταδεχόντουσαν να πλησιάσουν αυτό το φαγητό.

8. Οι μερίδες ΛΟΚ που τρώγαμε κάποτε στις ασκήσεις έχουν ξεμείνει στο στοκ από το ‘74. Ο μύθος θα τις συνοδεύει εσαεί, αφού ποτέ κανείς δεν είδε πάνω σε αυτές ημερομηνία παραγωγής και λήξης.


9. Ο ατομικός επίδεσμος που μας χρέωναν στο ΚΕΝ είχε μορφίνη και φοβόμασταν να τον ανοίξουμε γιατί θα τιμωρούμασταν αυστηρά λόγω του ότι είναι ναρκωτικό. Πλέον όχι όμως, αφού κανείς δεν μπορεί να τιμωρηθεί για ένα τόσο «αθώο» ναρκωτικό σε σχέση με τι το άλλο (ακούγεται πως) παίζει στα στρατόπεδα.


10. Όταν απολυθούμε, όλοι λέμε ότι θα δέσουμε τον σάκο πίσω από το αυτοκίνητο και θα βγούμε από την πύλη τραβώντας τον, με το ραδιόφωνο να παίζει στη διαπασών το «Απολύομαι». Τη μέρα της απόλυσης, πραγματικά, αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θέλεις να κάνεις.