Ήταν αρχές του 1928, όταν ο Γουόλτ Ντίσνεϊ, ταξιδεύοντας με το τρένο από τη Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες, εμπνεύστηκε τον Mickey, τον ήρωα που έμελλε να μπει στην καρδιά μικρών και μεγάλων παγκοσμίως.

Το μικροσκοπικό ποντίκι που ξεκίνησε την καριέρα του ως σκανδαλιάρης, ερωτύλος και ενίοτε κακός εξελίχθηκε στον «κύριο Τέλειο», στο καλό παιδί που όλοι θαυμάζουν και αγαπούν.

Αν και η πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη έγινε με την ταινία “Plane Crazy”, ο χαριτωμένος Mickey σύντομα κατάφερε να κερδίσει το ενδιαφέρον των εκδοτών και συγκεκριμένα του μεγιστάνα του Τύπου, Ράντολφ Χιρστ, ο οποίος προσέγγισε τον Ντίσνεϊ, ζητώντας του την άδεια να κυκλοφορήσει κόμικς με τον Μίκυ Μάους σε εφημερίδες και περιοδικά.

Έτσι, στις 13 Ιανουαρίου του 1930 η "New York Mirror" δημοσίευσε το πρώτο comic strip, πάνω σε σενάριο του ίδιου του Walt και σχέδια του Ub Iwerks. Λίγο αργότερα, ένας άλλος σχεδιαστής καρτούν, ο Floyd Gottfredson, διάδοχος του Ub συνέδεσε το όνομά του με τη σύγχρονη μορφή του Μίκυ και της παρέας του, δηλαδή της Μίνι, του Γκούφυ, του Πλούτο κ.ά.

Αυτή ήταν η αρχή μιας λαμπρής πορείας στον χώρο των κινουμένων σχεδίων που εκτόξευσε κατακόρυφα τις πωλήσεις της Ντίσνεϊ, συνεισφέροντας πάνω από 5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στα ταμεία της.

Ο Μickey πρωταγωνίστησε στον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τον τύπο με τη φιγούρα του να γίνεται αντικείμενο λατρείας και να τυπώνεται σε ρολόγια, μολύβια, σεντόνια, πετσέτες και σε πολλά ακόμα προϊόντα, προκαλώντας φρενίτιδα στο άκουσμα του ονόματός του. Παράλληλα, έγινε ο πρώτος ήρωας κινουμένων σχεδίων που απέκτησε το δικό του αστέρι στο Walk of Fame του Hollywood, ανήμερα των 50ων γενεθλίων του.

Ως σύμβολο της αμερικανικής αισιοδοξίας, επινοητικότητας και ενεργητικότητας, ο Mickey έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά του αμερικάνικου πολιτιστικού ιμπεριαλισμού.