Φωτογραφίες: John Francis Peters




Τον Αύγουστο του 2013, ο Robert Chelsea, ενεπλάκη σε ένα τρομερό αυτοκινητιστικό ατύχημα, με ένα μεθυσμένο οδηγό να συνθλίβεται κυριολεκτικά πάνω στο αυτοκίνητό του, με αποτέλεσμα το αμάξι που οδηγούσε ο Chelsea να πάρει φωτιά, με αυτόν μέσα. Ο Chelsea μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με εγκαύματα τρίτου βαθμού, να καλύπτουν σχεδόν το μισό του κορμί.

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ του Jamie Ducharme στο TIME

Για σχεδόν 4 μήνες, οι γιατροί του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Irvine Medical Center στην Καλιφόρνια, πάλευαν να τον κρατήσουν στη ζωή. Εκείνη την περίοδο είχε υποβληθεί ήδη σε 18 χειρουργικές επεμβάσεις –κυρίως για ανάπλαση του δέρματος, αλλά και για επιδιόρθωση σοβαρών γαστρεντερικών επιπλοκών που προέκυψαν από την υπερβολική προσπάθεια του σώματός του, να παραμείνει ζωντανό.

Ενώ τα χάπια που λάμβανε για την αρτηριακή πίεση, μετέφεραν το αίμα στην καρδιά του, στερώντας το από τα άκρα του, κάτι που οδήγησε στον οριστικό θάνατο των ιστών της μύτης, των δαχτύλων και των χειλιών. Μάλιστα, ένας από τους χειρούργους του εκείνη την περίοδο, ο Dr. Victor Joe, τον χαρακτήρισε ως ένα από τους «πιο άρρωστους ασθενείς που είχαν ποτέ».

Ο Chelsea πήρε εξιτήριο τον Δεκέμβρη του 2013, ωστόσο στο τέλος της ανάρρωσης είχε χάσει τα χείλη, τη μύτη, αρκετά από τα δάχτυλά του και τα 2/3 από το εντερικό του σύστημα.

Το πρόσωπό του ήταν σκασμένο, ενώ τα χέρια του ήταν καλυμμένα με καμένο δέρμα, με την υφή να είναι τραχιά. Ο Chelsea το χαρακτήριζε σαν δέρμα φιδιού. Τότε δεν ήξερε πως θα κατέληγε να κυκλοφορεί με το δέρμα τριών διαφορετικών ανθρώπων πάνω του. Ενώ παρότι ήταν δωρητής οργάνων, πριν το ατύχημα, δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο δύσκολη διαδικασία θα ήταν η επέμβαση αντικατάστασης δέρματος.

Αρκετά χρόνια μετά το ατύχημα, το 2018, ο Chelsea δέχτηκε την πρώτη προσφορά για μεταμόσχευση προσώπου. Το πρόσωπο αυτό, άνηκε σε έναν άντρα του οποίου το δέρμα, ωστόσο, ήταν πιο ανοιχτόχρωμο από το δικό του, σε σημείο που ο Chelsea δεν μπορούσε καν να φανταστεί πως θα γινόταν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο, από αυτό που ήταν.

Με την κόρη του, Ebony

Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Chelsea τελικά απέρριψε τη σημαντική αυτή προσφορά και προτίμησε να περιμένει για την επόμενη. Άλλωστε όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε μάθει να ζει και να επιβιώνει με το πρόσωπο που είχε. Είχε συνηθίσει να γέρνει το κεφάλι του προς τα πίσω για να μην χύνεται το νερό και το φαγητό, από τα ανύπαρκτα χείλη του. Είχε μάθει ακόμα και να δέχεται με συμπόνια τις αντιδράσεις των τρομαγμένων παιδιών που τον έβλεπαν στο δρόμο.

Οι γιατροί του δεν επέμεναν, αφού μπορούσαν να καταλάβουν τους ενδοιασμούς του. Άλλωστε οι μεταμοσχεύσεις προσώπου δεν είναι κάτι το συνηθισμένο. Από την πρώτη μεταμόσχευση το 2005 στην Γαλλία, έχουν πραγματοποιηθεί λιγότερες από 50 ολοκληρωμένες μεταμοσχεύσεις σε όλο τον κόσμο.

Κάθε καινούργιος ασθενης που προστίθεται σε αυτή τη λίστα αναμονής, είναι πολύτιμος και για τις έρευνες των επιστημόνων, και για την πρόοδο της χειρουργικής. Ενώ η περίπτωση του Chelsea είναι ακόμη πιο σημαντική, καθώς αποτελεί τον πρώτο Αφροαμερικανό που λαμβάνει μεταμόσχευση προσώπου, με την θεραπεία του να αποτελεί παράλληλα και επιστημονική μελέτη.

Παράλληλα η μεταμόσχευση αυτή θα στείλει και ένα σημαντικό μήνυμα προς τους Αφροαμερικανούς, οι οποίοι αποφεύγουν να γίνονται δωρητές οργάνων, δημιουργώντας σοβαρές ελλείψεις για τη συγκεκριμένη φυλή, ειδικά σε όργανα που αφορούν την εξωτερική εμφάνιση.

Για τον Chelsea, το χαρμόσυνο νέο ήρθε ένα χρόνο αφότου απέρριψε την πρώτη προσφορά. Ένα πρόσωπο με δέρμα και χρώμα παρόμοιο με το δικό του, ήταν αυτό που θα κάλυπτε όλα όσα είχε προκαλέσει το φοβερό ατύχημά του, το 2013.

Στα 68 του χρόνια, ο Chelsea δεν είναι μόνο ο πρώτος Αφροαμερικανός που λαμβάνει μεταμόσχευση προσώπου, αλλά και ο γηραιότερος. «Μέρα με τη μέρα ξεδιπλώνω τον καινούργιο μου εαυτό και μου αρέσει αυτό που βλέπω».