Σε αυτό το νεοκλασικό (στο Κολωνάκι) κάποτε έμεινε ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο

Πλέον έχει μετατραπεί σε ένα εντυπωσιακό boutique hotel.

Σε αυτό το νεοκλασικό (στο Κολωνάκι) κάποτε έμεινε ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο

Πλέον έχει μετατραπεί σε ένα εντυπωσιακό boutique hotel.

Article featured image
Article featured image

Φωτογραφίες: Ιωάννα Ρουφοπούλου

LIFO/Μερόπη Κοκκινή






Έχουν περάσει ήδη 50 χρόνια από τότε που ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο φιλοξενήθηκαν στο σπίτι αυτό, σε μία ινκόγκνιτο επίσκεψή τους στην Αθήνα. Το διατηρητέο κτίριο, που στεγάζει πλέον τη μικρή ξενοδοχειακή μονάδα Monsieur Didot, είχε χτιστεί στις αρχές του 20ού αιώνα και ανήκει αρχιτεκτονικά στον όψιμο νεοκλασικισμό.



Monsieur-Didot_Lifo1.jpg

Monsieur-Didot_Lifo3.jpg



Την ιδέα της αναγέννησής του διέπει ο ιδιαίτερος σεβασμός ως προς την διατήρηση του χαρακτήρα του, την επαναδιαπραγμάτευση των νεοκλασικών του στοιχείων αλλά και την ιστορία του δρόμου στον οποίο βρίσκεται.


Monsieur-Didot_Lifo4.jpg


Monsieur-Didot_Lifo6.jpg



Το κτίσμα που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Διδότου και Σίνα δεν μπορεί παρά να τραβήξει τις ματιές των περαστικών που νοσταλγούν τα κτίρια της Αθήνας περασμένων δεκαετιών: Ψηλά ταβάνια, καλοσχηματισμένοι χώροι, τελετουργική αίσθηση που συναντάται στις ιδιωτικές κατοικίες ευγενών. Κρυφά περάσματα ξυπνούν το συναίσθημα του παιδικού ενθουσιασμού αλλά και μυστικές πόρτες που φαντάζεται κανείς ότι θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν με το τράβηγμα ενός βιβλίου από τη βιβλιοθήκη. Η ιστορία που κρύβεται πίσω από τους τοίχους του Monsieur Didot είναι συναρπαστική.


Monsieur-Didot_Lifo8.jpg


Το όνομα του ξενοδοχείου προκύπτει από τον Firmin Didot, δημιουργό της γραμματοσειράς Didot και εφευρέτη της στερεοτυπίας, o οποίος μάλιστα σχεδίασε και μία ελληνική γραμματοσειρά στο Παρίσι το 1805, υπό την επίδραση των φιλελληνικών του ιδεών, που χρησιμοποιήθηκε αμέσως στο εκδοτικό πρόγραμμα του Αδαμάντιου Κοραή, κορυφαίου λόγιου της ελληνικής Αναγέννησης.


Monsieur-Didot_Lifo10.jpg


Μέσα το πρότζεκτ της ανακαίνισης του κτιρίου, η ομάδα του BaBatchas Design Studio αποφάσισε να χαρίσει στον Monsieur Didot τη χαμένη του αρχοντιά, να του ξαναδώσει την ξεχασμένη ταυτότητα της εποχής του. Οι χώροι του κτιρίου αντιμετωπίστηκαν σαν μουσείο και αυτός είναι και ο λόγος που έχουν διατηρηθεί τα παλιά του «στολίδια»: γύψινα διακοσμητικά, ζωγραφισμένοι τοίχοι και ταβάνια, ψηλά σοβατεπί.


Monsieur-Didot_Lifo11.jpg


Monsieur-Didot_Lifo13.jpg



Την ίδια στιγμή οι BaBatchas Design Studio «έντυσαν» τον Monsieur Didot κύριο και ευγενή, με βιβλία και διακοσμητικά από όλο τον κόσμο, πολυταξιδεμένο και γεμάτο εμπειρίες, που προσφέρει στους φιλοξενούμενούς του εντυπωσιακές και συγχρόνως εκλεπτυσμένες ανέσεις. Ο σκοπός της ανακαίνισης ήταν άλλωστε να δημιουργείται η αίσθηση ότι ο επισκέπτης βρίσκεται στο σπίτι ενός ανθρώπου των γραμμάτων και των τεχνών.



Monsieur-Didot_Lifo26.jpg



Αυτή η πρόταση υπογράμμισε την πορεία του interior design: πλήθος από βιβλιοθήκες, χρωματιστές αφίσες και πίνακες από διάσημους και άγνωστους καλλιτέχνες, πορτρέτα σημαντικών φυσιογνωμιών, ιδιαίτερης κατασκευής πολύφωτα, χειροποίητα κεραμικά φωτιστικά και διακοσμητικά συνδυάζονται εμπλουτίζοντας με αντιθέσεις, ποικιλία υφών και χρωμάτων την παλέτα του κάθε χώρου.


Monsieur-Didot_Lifo30.jpg

Monsieur-Didot_Lifo32.jpg


Στην είσοδο του ξενοδοχείου βρίσκονται τρεις προθήκες στις οποίες έχουν τοποθετηθεί τα βιβλία «Etudes de la Nature» από τον Bernardin de Saint-Pierre, τα οποία τυπώθηκαν από την οικογένεια Didot το 1784. Την επίπλωση επιμελήθηκε το ΒaBatchas Design Studio, ως επί το πλείστον με ειδικές κατασκευές. Έπιπλα, δηλαδή, σχεδιασμένα εξολοκλήρου για το Μonsieur Didot, που αποπνέουν ένα boutique ύφος και εξυπηρετούν τις ανάγκες του ξενοδοχειακού του χαρακτήρα.


Monsieur-Didot_Lifo36.jpg


Monsieur-Didot_Lifo39.jpg

Monsieur-Didot_Lifo40.jpg


Η γοητευτική ατμόσφαιρα που δημιουργείται από το σύνολο της διακόσμησης σε συνδυασμό με τις ξεχωριστές υπηρεσίες του μικρού ξενοδοχείου δημιουργούν μια αυθεντικά boutique εμπειρία «κατοίκησης», όπως άλλωστε ορίζει και το όνομα του καταλύματος, «Monsieur Didot, the residence», ευελπιστώντας να γίνει ένα ζεστό σπίτι μακριά από το σπίτι.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ