Οφείλω να ομολογήσω ότι τους «Κοινούς Θνητούς» δεν τους γνώριζα. Αμαρτία μου εξομολογημένη. Μέχρι που πριν από έναν χρόνο, έπεσε στην αντίληψή μου (μέσω των social media) το λογοκριμένο από το YouTube τραγούδι τους «Του κόσμου οι λαοί». Η πλατφόρμα έκρινε, με μια πρωτοφανή δόση «ευαισθησίας», ότι το εν λόγω κομμάτι-βίντεο περιείχε σκηνές βίας ή υποκινούσε σε βία και έτσι το απέκλεισε, θεωρώντας το ακατάλληλο για ανηλίκους. Σκέφτηκα αρχικά ότι πρακτικές λογοκρισίας συνηθίζονται μόνο σε καιρούς δικτατορίας, αλλά ευθύς αμέσως αναίρεσα, αναλογιζόμενη ότι και η εποχή μας δεν διαφέρει και πολύ από ανάλογες «μαύρες» περιόδους. Εν μέρει θλιβερό.

Αν ήταν, όμως, ωραία η ζωή (ή η εποχή), μάλλον το συγκρότημα δεν θα είχε καν λόγο ύπαρξης. Ο Βασίλης, ο Μήτσοφου, ο Αντώνης και ο Τάσος δεν κάνουν μουσική για να ζήσουν, αλλά μάλλον για να (μάς) γλυτώσουν (από) αυτήν τη συντονισμένη πλύση εγκεφάλου που επιχειρείται. Ο στίχος τους είναι αιχμηρός και βαθιά πολιτικός. Από αυτούς που δεν χαϊδεύουν αυτιά και συνειδήσεις. Από αυτούς που ενίοτε ενοχλούν και ταράζουν, γιατί σου τρίβουν στη μούρη όσα φοβάσαι ή αρνείσαι να κοιτάξεις κατάματα. Άλλωστε, η σιωπή είναι συνενοχή και κάποιες φορές η κραυγή πρέπει να πνίξει τη γη απ’ άκρη σ’ άκρη. Για να ξυπνήσουμε από τον βαθύ λήθαργο.

Από εκείνη τη μέρα που σχεδόν τυχαία –λέω σχεδόν, μιας και δεν πιστεύω στην τύχη– έπεσα πάνω στο λογοκριμένο τους κομμάτι, τους άκουσα πολύ. Μια μέρα αποφάσισα να τους στείλω μήνυμα στο Facebook, ζητώντας «ακρόαση». Αποδέχτηκαν προς μεγάλη μου χαρά. Τους ρώτησα, μεταξύ άλλων, αν πιστεύουν ότι η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Μου απάντησαν πως δεν μπορεί, αλλά έχει τη δύναμη να δώσει ρυθμό σε αυτήν την αλλαγή που (σχεδόν νομοτελειακά) πρέπει να γίνει, για να προχωρήσει μπροστά η ιστορία. Και τότε τι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, Κοινοί Θνητοί; «Η δύναμη βρίσκεται σε αυτούς που κάνουν αυτόν τον πλανήτη να γυρίζει. Είναι αυτοί που γρασάρουν τις μηχανές κι αυτοί που σκάβουν όλη μέρα, αυτοί που γιατρεύουν τον άρρωστο κι αυτοί που διδάσκουν τα παιδιά μας. Φτάνει να καταλάβουν τη δύναμή τους», θα μου πουν.

*Το τραγούδι τους «Του κόσμου οι λαοί» που έτυχε λογοκρισίας, ανεβασμένο πλέον χωρίς το βιντεοκλίπ (το clip του τραγουδιού βρίσκεται στο τέλος αυτού του βίντεο ως προτεινόμενο) και με διαφορετικό τίτλο. Πλέον ονομάζεται «Σ’ αυτή τη μηχανή».

Ποιοι είναι οι Κοινοί Θνητοί;

Αποτελούμαστε από τέσσερα βασικά μέλη, τον Βασίλη, τον Μήτσοφου, τον Αντώνη και τον Τάσο. Παράλληλα, όμως, συνεργαζόμαστε με πολλά άλλα άτομα σε επίπεδο μουσικής, εικόνας, βίντεο, κ.ά.

Πώς και πότε ξεκίνησε η φάση με τη μπάντα;

Ξεκινήσαμε στις αρχές του 2016. Τότε, ο Αντώνης έδωσε κάποιες μουσικές που είχε γράψει στον Βασίλη και κάπως έτσι φτιάξαμε το πρώτο μας cd. Από παλαιότερα, βέβαια, παίζαμε μαζί σε ροκ μπάντες, ενώ ο Μήτσοφου με τον Βασίλη έγραφαν τα δικά τους κομμάτια.

Παίζατε σε ροκ μπάντες, αλλά τελικά καταλήξατε στο χιπ-χοπ.

Πιστεύουμε πως δεν έχει νόημα εν έτει 2020 να βάζουμε ταμπέλες στις μουσικές που κάνουμε, πόσω μάλλον όταν η μουσική μας είναι ένα συνονθύλευμα τόσο διαφορετικών ειδών. Σίγουρα έχει στοιχεία χιπ-χοπ, αλλά και ροκ, καθώς και επιρροές από την παραδοσιακή μουσική.

Βγάζετε λεφτά από τη μουσική ή κάνετε μουσική μόνο για τη φάση σας;

Κάνεις από εμάς δεν ζει από τη μουσική. Κάνουμε άλλα επαγγέλματα και η μουσική είναι το χόμπι μας. Ό,τι έσοδα έχουμε από συναυλίες ή merch επιστρέφουν στο ταμείο του σχήματος για αγορά εξοπλισμού και κάλυψη άλλων εξόδων, ώστε να μπορούμε να κάνουμε καλύτερα και ευκολότερα τη δουλειά μας.

Ο στίχος σας είναι πολιτικός. Είναι καθήκον του καλλιτέχνη να εκφέρει πολιτικό λόγο και να τοποθετείται πολιτικά;

Όλοι οι καλλιτέχνες ανεξαιρέτως εκφέρουν πολιτικό λόγο μέσα από την τέχνη τους. Ενίοτε όχι με τον στενό όρο της λέξης, αλλά πολλές φορές εκφράζοντας μια συγκεκριμένη πολιτική ως στάση απέναντι σε διάφορα θέματα ή γενικότερα ως στάση ζωής. Εμείς πιστεύουμε ότι με τον στίχο μας εκφράζουμε την υγιή πλευρά της ανθρώπινης υπόστασης.

«Αν ήταν ωραία η ζωή, δεν θα υπήρχε και το συγκρότημα», δηλώσατε. Αυτό που συντελείται στον κόσμο τον τελευταίο καιρό, σάς έδωσε έμπνευση να γράψετε; Γενικά τι σας δίνει έμπνευση να γράφετε;

Ο απώτερος σκοπός αυτού που κάνουμε είναι να αναδείξουμε τα αδιέξοδα του συστήματος, αλλά και το πόσο άδικο καθίσταται όλο και περισσότερο για τους «από κάτω». Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα γίνονται πολλά που μας δίνουν πάτημα να γράψουμε. Το θέμα, όμως, δεν είναι απλώς να γίνονται μεμονωμένες αναφορές σε αυτό που συντελείται γύρω μας, αλλά να δίνεται και μια κάποια διέξοδος. Μόνο τότε έχει νόημα όλο αυτό και μόνο τότε η τέχνη μπορεί να καταστεί «χρήσιμη» για τον κόσμο.

Σε ποιους απευθύνεται η μουσική σας;

Η μουσική μας απευθύνεται και σε αυτούς που συμφωνούν μαζί μας, αλλά και σε αυτούς που διαφωνούν. Κυρίως, όμως, «στοχεύουμε» σε αυτούς που «μετεωρίζονται» κάπου στη μέση.

Μιας και μιλάμε για τη «μέση», είχατε πει σε παλαιότερή σας συνέντευξη ότι, αν καταφέρετε να κάνετε έστω και έναν απολιτίκ να λυγίσει, θα έχει νόημα αυτό που κάνετε. Πιστεύετε ότι η μουσική έχει αυτήν τη δύναμη;

Η μουσική δεν αλλάζει τον κόσμο, όπως θέλουν να λένε κάποιοι καλλιτεχνάδες. Μπορεί, όμως, να δώσει ρυθμό στην αλλαγή του. Θα μπορούσαμε, δηλαδή, να πούμε ότι η μουσική έχει κατά κάποιον τρόπο τη δύναμη να κάνει σε έναν άνθρωπο το πρώτο κλικ ή να του δώσει κουράγιο να συνεχίσει τον αγώνα του. Έπειτα, όμως, παίζουν ρόλο και άλλα, πολύ πιο βασικά πράγματα. Για παράδειγμα, η αναγνώριση της κοινωνικής σου θέσης, η κατανόησή της και η θέληση, ίσως, να την αλλάξεις.

Θα κάνατε ποτέ «έκπτωση» στην τέχνη σας, π.χ. για να διευρύνετε το κοινό σας;

Μας έχει δοθεί αρκετές φορές η ευκαιρία της «έκπτωσης». Επιλέξαμε, όμως, συνειδητά να συνεχίσουμε χωρίς εκπτώσεις. Διαφορετικά δεν θα είχε και δεν θα έχει κανένα νόημα αυτό που κάνουμε και πρεσβεύουμε.

Μιλήστε μου λίγο για την «κόντρα» με το YouTube για το τραγούδι σας «Του Κόσμου οι Λαοί» (πλέον «Σ’ αυτή τη μηχανή»). Είναι κομματάρα, αλλά μάλλον η πλατφόρμα έχει αντίθετη άποψη.

Αρχικά να πούμε πως αυτό το κομμάτι είναι και το πιο πετυχημένο μας. Πέρυσι, όμως, το καλοκαίρι ο αλγόριθμος του YouTube έκρινε πως δεν είναι κατάλληλο για τους διαφημιζομένους και το απέρριψε από τις προτεινόμενες λίστες του. Δεν το πρότεινε, δηλαδή, σε κανέναν και το έβρισκες μόνο αν έκανες αναζήτηση (και διέθετες λογαριασμό στην πλατφόρμα). Μετά από προσπάθειες για επανεξέταση του θέματος, η απάντηση ήταν πως έχει, μεταξύ άλλων, και ακατάλληλο περιεχόμενο για ανηλίκους. Έτσι αποφασίσαμε να ανεβάσουμε ξανά το κομμάτι, χωρίς το βίντεο που το συνοδεύει, ώστε να είναι προσβάσιμο σε όλους και να μπορεί να ακουστεί σε πιο ευρύ κοινό.

Πώς νιώσατε που το YouTube σας έδειξε κόκκινη κάρτα;

Η αλήθεια είναι ότι δεν μας έκανε εντύπωση, ούτε μας στεναχώρησε. Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει κάνει και συνεχίζει πλέον να κάνει την πορεία του πέρα και έξω από εμάς. Συντροφεύει αγώνες εργαζομένων, μαθητών… Κάποτε μας έστειλαν ένα βίντεο έξω από τη ΓΑΔΑ, τότε που είχαν συλλάβει κάποια άτομα για τα επεισόδια στο άγαλμα Τρούμαν. Γινόταν κινητοποίηση και έπαιζε το κομμάτι μας. «Έζησε», όμως, και σε πολλές άλλες συγκεντρώσεις και πορείες. Στην τελική, όλα αυτά είναι που παίζουν για εμάς τον σημαντικότερο ρόλο, δίνοντάς μας χαρά και δύναμη να συνεχίζουμε.

Το YouTube σας «σνόμπαρε», αλλά ο κόσμος σας στήριξε, εκτοξεύοντας τις προβολές τού εν λόγω τραγουδιού. Γι’ αυτό πώς νιώσατε;

Γενικά, λαμβάνουμε τεράστια στήριξη από το κοινό μας, πράγμα που, βέβαια, δεν φανταζόμασταν ποτέ, αλλά την ίδια στιγμή μάς γεμίζει χαρά και δύναμη. Νιώθουμε ότι όλη αυτή η στήριξη πηγάζει από το γεγονός ότι απευθυνόμαστε σε άτομα, με τα οποία μοιραζόμαστε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, αλλά κυρίως τα ίδια όνειρα για το μέλλον.

Είναι τελικά οι κοινοί θνητοί του κόσμου αυτοί «που φτιάχνουν τη γιορτή» και άρα και αυτοί που μπορούν να χαλάσουν τα σχέδια των «μεγάλων»;

Η δύναμη βρίσκεται σε αυτούς που κάνουν αυτόν τον πλανήτη να γυρίζει, όπως έχουμε γράψει και σε ένα κείμενο στον δίσκο μας «Αντίληψη». Είναι αυτοί που γρασάρουν τις μηχανές κι αυτοί που σκάβουν όλη μέρα, αυτοί που γιατρεύουν τον άρρωστο κι αυτοί που διδάσκουν τα παιδιά μας. Αυτοί, λοιπόν, έχουν τη δύναμη και μπορούν να κάνουν τα πάντα αν το καταλάβουν.

Γιατί, όμως, δεν παίρνουν χαμπάρι τη δύναμή τους; Οφείλεται σε έλλειψη ταξικής συνείδησης, επί της ουσίας;

Ναι, σίγουρα. Ένα βασικό θέμα, όπως είπαμε και παραπάνω, είναι να κατανοήσεις την κοινωνική-ταξική σου θέση και από εκεί και πέρα να αγωνιστείς για μια καλύτερη ζωή.

Είστε αισιόδοξοι; Και αν ναι, τι σας κάνει να αισθάνεστε έτσι;

Είμαστε σίγουροι ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και θα αλλάξουν από αυτούς που, όπως προείπαμε, κάνουν τον πλανήτη να γυρίζει. Όλοι βλέπουν και αναγνωρίζουν τις μεγάλες αντιθέσεις γύρω μας. Και όλοι τις βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας. Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει, για να μπορέσει να προχωρήσει η ιστορία μπροστά.

Θα γουστάρατε να συνεργαστείτε με άλλες μπάντες ή καλλιτέχνες;

Ναι, βέβαια. Συνεργαζόμαστε ήδη με πολύ κόσμο και έχουμε σκοπό να το ανοίξουμε και άλλο αυτό το θέμα μέσα στο επόμενο διάστημα.

Τι παίζει για το μέλλον επαγγελματικά; Ετοιμάζετε κάτι;

Επαγγελματικά θα συνεχίζουμε να δουλεύουμε για ψίχουλα, για να επιβιώσουμε. Αν εννοείς καλλιτεχνικά, ετοιμάζουμε πολλά πράγματα, που θα αρχίσουν να δημοσιεύονται το επόμενο διάστημα.