Την έκθεση επιμελείται η αρχιτέκτονας Έλενα Παρούτη.

> Γράφει ο Σεφέρης στο ποίημα του «Ελένη»:

«Τ’ αηδόνια δε σ αφήνουνε να κοιμηθείς στίς Πλάτρες
Δακρυσμένο πουλί
στην Κύπρο τη Θαλασσοφίλητη
Που έταξαν για να μου θυμίζει την πατρίδα, άραξα μοναχός μ' αυτό το παραμύθι, αν είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι δε θα ξαναπιάσουν τον παλιό δόλο των θεών
αν είναι αλήθεια
Πως κάποιος άλλος Τεύκρος, ύστερα από χρόνια, ή κάποιος Αίαντας ή Πρίαμος ή Εκάβη ή κάποιος άγνωστος, ανώνυμος, που ωστόσο είδε ένα σκάμαντρο να ξεχειλάει κουφάρια, δεν το ‘χει μες την μοίρα του ν ακούσει μαντατοφόρους που έρχονται,να πούνε πως τόσος πόνος τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο, για ένα πουκάμισο αδειανό για μια Ελένη»

> Ο Καζαντζάκης στα ταξιδιωτικά κείμενα του περιγράφει την Κύπρο ως την αληθινή πατρίδα της Αφροδίτης.

«Πότε μου δεν είδα νησί με τόση θηλύτητα, πότε δεν ανέπνεψα αέρα τόσο γιομάτο μ επικίντυνες γλυκύτατες συμβουλές.
Αλαφρή κάρρωση με κυριεύει, νύστα και γλύκα, και το δειλινό, όταν πέσει ο ήλιος και φυσήξει από τη θάλασσα το αλαφρό αεράκι και σαλέψουν λίγο δεξά ζερβά, τα μικρά καΐκια και ξεχυθούν στην παραλία τα μικρά παιδιά με το γιασεμί στο χέρι, η καρδιά μου ξεζώνεται και παραδίνεται σαν την πάνδημη Αφροδίτη.
Ότι αλλού σπάνια σε στιγμές νάρκης, αισθάνεσαι, εδώ το ζεις ακατάπαυστα, το νιώθεις αργά, βαθιά να σε διαπερνάει σαν τη μυρωδιά του γιασεμιού: «Η σκέψη είναι μια προσπάθεια ενάντια στην κατεύθυνση της ζωής, η ανάταση η ψυχική, η αγρυπνία του νου, η έφοδος προς τ’ απάνου, είναι τα μεγάλα προπατορικά αμαρτήματα ενάντια στη θέληση του Θεού»

> Ο Στρατής Μυριβήλης γράφει:

«[…] η Κύπρος είναι η στιβαρή μητέρα, η γεννήτρια, η καρπερή, η σεβάσμια.Πρέπει να ξεκουραστείς για να ανακαλύψεις την ομορφιά της.Τη σοβαρή και αγέλαστη ομορφιά της.

>> Ο Ευσταθίου από την άλλη «ταξιδεύει» την Κύπρο ως σύγχρονος περιηγητής με γλύκα και θαυμασμό — με υπομονή ακολουθώντας την φυσική βουλή των πραγμάτων. Από την Πάφο στις Πλάτρες, από τον Πύργο Τυλληρίας στο Τρόοδος, από την Λεμεσό στην Αγία Νάπα, από την Λευκωσία στον Απόστολο Ανδρέα, από τοπία τραχιά και ασήμαντα, σε χρυσούς κάμπους, από χαμηλά βουνά σε ήσυχες θάλασσες, από ήσυχες θάλασσες σε περβόλια γιομάτα, ο Ευσταθίου αποτυπώνει με μαεστρία την γενέθλια γη του, με μια μικρή υποψία θαυμασμού και γαλήνης απέναντι στο θαύμα που τον περιβάλλει. Ο Ευσταθίου «ζει» την Κύπρο, την αναπνέει σε κάθε του βήμα, την καταγράφει στο συλλογικό υποσυνείδητο του περήφανου λαού της Κύπρου, γιατί είναι πολύ δύσκολο να μην νιώσεις περήφανος ως Κύπριος όταν περιβάλλεσαι από τόση μαγεία και ομορφιά σε ένα τόσο δα μικρό μαρτυρικό νησί της Μεσογείου.

Η έκθεση θα ανοίξει για το κοινό στις 11 Νοεμβρίου 2020, από τις 18:00 μέχρι τις 22:00.

Διάρκεια έκθεσης: 12 Νοεμβρίου μέχρι 5 Δεκεμβρίου 2020

Τρίτη-Παρασκευή:
10:30-12:30 15:00-18:00
Σάββατο: 11:00-14:00
Κλειστά Κυριακή-Δευτέρα

* κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα τηρούνται όλες οι σχετικές οδηγίες υγείας για περιορισμό της διασποράς του Covid-19.