Το τραγούδι που κυκλοφόρησε το 1986, κατέκτησε την κορυφή των charts και όχι άδικα καθώς διαθέτει πολλές και ενδιαφέρουσες ιδιαιτερότητες. Από τα σαράντα δευτερόλεπτα της ευφυέστατης εισαγωγής, με το εκπληκτικό riff που ακολουθεί και το γεγονός ότι παραλίγο να μείνει εκτός άλμπουμ.
34 χρόνια πριν, ο Jon Bon Jovi με τον Richie Sambora γράφουν το κομμάτι σε συνεργασία με τον μάγο Desmond Child, τον οποίο είχε φέρει η δισκογραφική τους επιθυμώντας να ακολουθήσουν μια εμπορική κατεύθυνση, προκειμένου να δημιουργήσουν κάτι αντίστοιχο του «I was made for loving you» των KISS.
Οι τρεις τους καταφέρνουν να γράψουν ένα ατόφιο, μελωδικό, επικό, ξεσηκωτικό, κιθαριστικό hard rock τραγούδι, που τελικά θα αποτελέσει έναν ύμνο στη νεανική ορμή και τον έρωτα. Ο Desmond φέρεται να εμπνεύστηκε για τους στίχους και την ιστορία των δύο χαρακτήρων από προσωπικά του βιώματα, όταν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, μαζί με την τότε κοπέλα του, δούλευαν αυτός ως ταξιτζής και εκείνη ως σερβιτόρα, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα αναγκαία.
Πολύ χαρακτηριστική η ευφυέστατη εισαγωγή με το συνθεσάιζερ και το talkbox, μια ηλεκτρονική συσκευή η οποία δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας παραμορφωμένων ήχων με το στόμα, το οποίο ήταν ιδέα του Richie Sambora. Για εκείνη την εποχή ήταν αρκετά ασυνήθιστο κάτι τέτοιο.
Παραδόξως όμως, στην αρχή ο ο Jon Bon Jovi, δεν ήθελε να συμπεριληφθεί το τραγούδι στο δίσκο θεωρώντας ότι δεν ήταν αρκετά καλό. Σύμφωνα με τον ίδιο, μια συνάντηση του με μια παρέα νεαρών στους οποίους είχε δώσει τα τραγούδια του δίσκου προκειμένου να τα ακούσουν και να του πουν τη γνώμη τους, άλλαξε την άποψη του και εν τέλει μπήκε στο άλμπουμ.
Το «Livin’ on a prayer» σάρωσε τα chart σε παγκόσμιο επίπεδο, μένοντας για δυο εβδομάδες στην κορυφή του Mainstream Rock Tracks και τέσσερις στην πρώτη θέση του Billboard Hot 100, ενώ φιγουράρισε στις πρώτες θέσεις των chart δεκάδων ακόμα χωρών.
Εννοείται ασφαλώς ότι το εν λόγω κομμάτι, είναι το πιο πολυπαιγμένο live του συγκροτήματος, μοιραζόμενο και αυτήν την πρωτιά με το «You give a love a bad name».
Είναι ένα κομμάτι, που πέραν από τις συναυλίες, παίζεται ακόμα κατά κόρον στα ραδιόφωνα και τα μαγαζιά, αποτελώντας ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια της ροκ μουσικής, για αυτό που εκφράζει και την αμεσότητά του.
Σήμερα, 34 χρόνια μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, ο ερμηνευτής και δημιουργός του Jon Bon Jovi, αναγνωρίζει πως πρόκειται για το τραγούδι που αντιπροσωπεύει περισσότερο αυτόν και το συγκρότημά του.
Πηγή: rockhard.gr/Χαρά Νέτη
