«Απέδρασα από τη Βόρεια Κορέα δύο φορές. Το 2008 έφτασα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν ήξερα και πολλά πράγματα για τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου. Οι δικτάτορές μας διδάσκουν από παιδιά πως η Βόρεια Κορέα είναι η σπουδαιότερη χώρα στον κόσμο. Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως εάν κάνουμε κάποιο λάθος θα υποστούμε τις αυστηρές συνέπειες είτε στο σχολείο είτε στη δουλειά και η τιμωρία δεν θα αφορά πάντα εμάς, αλλά και την ίδια την οικογένειά μας μέχρι και τρεις γενιές πριν ή μετά από εμάς».

Μπορεί μέσα στα χρόνια το ζήτημα της Βόρειας Κορέας να εξομαλύνθηκε για τον έξω κόσμο και να διακωμωδήθηκε με τέτοιο τρόπο που να δημιουργήθηκε η εντύπωση πως τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά όσο παρουσιάζονται μερικές φορές.

Κι όμως, για τους περισσότερους που ζουν εκεί, τα πράγματα είναι μία πραγματική κόλαση από την οποία δύσκολα και με ρίσκο της ίδιας τους της ζωής, κάποιοι προσπαθούν να γλυτώσουν.

Μια γυναίκα που πήρε αυτή την απόφαση και την υλοποίησε δύο φορές, εξιστορεί στην κάμερα του Vice, λαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, το όσα βίωσε όλα τα προηγούμενα χρόνια και τον φόβο που εξακολουθεί να έχει ακόμη και σήμερα, μήπως την ανακαλύψουν και την στείλουν πίσω στην κόλαση.