Μολιέρος ήταν το θεατρικό και καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα (κωμωδιογράφου) και ηθοποιού Ζαν Μπατίστ Ποκλέν, ενός από τους κορυφαίους δραματουργούς όλων των εποχών.

Γεννημένος στο Παρίσι, στις 15 Ιανουαρίου 1622, ήταν γιος του βασιλικού επιπλοποιού Ζαν Ποκλέν και της Μαρί Κρεσέ, κόρης πλούσιας οικογένειας της γαλλικής πρωτεύουσας. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν 10 ετών και ο νεαρός Ζαν Μπατίστ μεγάλωσε με τον πατέρα του. Σπούδασε στο ονομαστό τότε Ιησουϊτικό Κολέγιο του Κλερμόν, από το οποίο αποφοίτησαν σημαντικές προσωπικότητες της Γαλλίας, όπως ο Βολταίρος.

6+1 πράγματα που ίσως δεν ήξερες γι' αυτόν:

1. Πήρε την απόφαση να υιοθετήσει το ψευδώνυμο Μολιέρος (Molière), για να μην προσβάλει το όνομα τής οικογένειας του, επειδή το επάγγελμα του ηθοποιού θεωρούνταν ατιμωτικό εκείνη την εποχή.



2. Τα έργα του με τη ζωηρή και θαυμάσια περιγραφή ανθρωπίνων τύπων, χαρακτήρων και ηθών, αποτέλεσαν για την εποχή εκείνη αληθινή επανάσταση.



3. Μέσα του βίωνε μια αντίφαση, καθώς ως ηθοποιός προτιμούσε να ερμηνεύει τραγικούς ρόλους, αλλά το γούστο της εποχής του ήταν εναντίον του.



4. Τα χρόνια της ζωής του δεν έμελλε να είναι πολλά, καθώς προσβλήθηκε από φυματίωση.



5. Κατά την διάρκεια της τέταρτης παράστασης του έργου του «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», στις 17 Φεβρουαρίου 1673, ο Μολιέρος ερμηνεύοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο κατέρρευσε πάνω στην σκηνή. Μεταφέρθηκε στο σπίτι του, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή.



6. Επειδή δεν είχε λάβει την θεία μετάληψη και δεν είχε αποκηρύξει το επάγγελμα του ηθοποιού, τάφηκε μετά την δύση του ηλίου και χωρίς θρησκευτική τελετή, στις 21 Φεβρουαρίου.

1. Η αποδοχή των έργων του ήταν τέτοια που τα κείμενά του μεταφράστηκαν σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου. Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί και παρουσιαστεί σχεδόν όλα τα έργα του, αρχής γενομένης από τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα. Τα σπουδαιότερα είναι: «Ο Απερίσκεπτος », «Ο Ταρτούφος», «Ο Φιλάργυρος» (ή «Ο Εξηνταβελώνης» στην μετάφραση του Κωνσταντίνου Οικονόμου των εξ Οικονόμων), «Δον Ζουάν» «Σχολείο Γυναικών», «Ο Μισάνθρωπος», «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» και «Ο Αρχοντοχωριάτης».