Πιο κάτω αυτούσια η ανάρτησή της.
Σημερινή (Τρίτη 17/3) μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘Nature Medicine’ δείχνει σαφώς πως ο ιός SARS-CoV-2 ΔΕΝ αποτελεί εργαστηριακό κατασκεύασμα ή αποτέλεσμα γενετικής μηχανικής (genetic engineering).
Οι επιστήμονες έδειξαν πως ο ιός SARS-CoV-2 χρησιμοποιεί ένα ανθρώπινο υποδοχέα τον ACE2 και έτσι μπαίνει στα κύτταρα (ας πούμε ότι ξεκλειδώνει την κλειδαριά μιας πόρτας στο ανθρώπινο κύτταρο). Και όμως η αλληλεπίδραση με τον υποδοχέα αυτό δεν είναι η ιδανική. Για να το πούμε διαφορετικά, αν τον σχεδιάζαμε σε ένα εργαστήριο με σκοπό να προσβάλει τον άνθρωπο, θα τον φτιάχναμε λίγο καλύτερα.
Ο SARS-CoV (ο παλιός, που προκάλεσε την επιδημία το 2003 ) δενόταν πολύ καλύτερα.
Επίσης όσοι ασχολούμαστε με την γενετική τροποποίηση γνωρίζουμε πως η τροποποίηση του γενετικού υλικού αφήνει κάποια «υπολείμματα» στο γονιδίωμα του καινούργιου κατασκευασμένου ιού. Τίποτα τέτοιο δεν υπάρχει στον SARS-CoV-2.
Η πιο ‘βαρετή’ εξήγηση λοιπόν είναι πως ο ιός δημιουργήθηκε μέσω φυσικής επιλογής (τυχαίων μεταλλάξεων) από έναν προϋπάρχοντα ιό (η ανάλυση δείχνει έναν στις νυχτερίδες) που μεταπήδησε στον άνθρωπο μέσω κάποιου άλλου ζώου (πιο πιθανό σενάριο ο παγκολίνος).
Το παραπάνω σενάριο προϋποθέτει να υπάρχουν συγκεκριμένες συνθήκες. Η παρουσία στον ίδιο χώρο ενός ιού που μοιάζει με τον SARS-CoV-2 (ιός νυχτερίδας), και υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα ενός άλλου ζωικού ξενιστή (παγκολίνος) για να επιτραπεί στην φυσική επιλογή να προχωρήσει αποτελεσματικά. Οι συνθήκες αυτές υπήρχαν στο συγκεκριμένο wet market στην πόλη Wuhan.
Και η ιστορία αυτή, αν και δείχνει πως μάλλον δεν υπάρχει ένα εσκεμμένο, μεγαλοφυές, σχέδιο βιολογικής εξόντωσης μέρους του πληθυσμού της γης, εντούτοις μας δείχνει πως ο σύγχρονος Homo sapiens μια χαρά τα καταφέρνει να αυτοκαταστρέφεται απλά λόγω υπερπληθυσμού και βλακωδών πρακτικών.
* Η Μυρτάνη Πιερή έκανε το διδακτορικό της στη Μοριακή Βιολογία και Γενετική στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και από το 2014 είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών Ζωής και Υγείας του Πανεπιστήμιου Λευκωσίας. Παράλληλα, την ενδιαφέρει η επικοινωνία και εκλαΐκευση της επιστήμης καθώς και η προώθηση της επιστημονικής σκέψης.