Κι όμως, η έκταση που έχει πάρει η ιστορία με τον Covid-19 και ο φόβος που έχει κυριεύσει τον κόσμο, έχει δημιουργήσει έντονα φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού και στιγματισμού, απέναντι σε όσους έχουν νοσήσει ή νοσούν με Covid-19. Μια ιστορία που επαναλαμβάνεται, όπως τα πρώτα χρόνια του HIV ή τα χρόνια της λέπρας όπου οι νοσούντες εκτός από την ασθένειά τους, είχαν να αντιμετωπίσουν κοινωνικό αποκλεισμό και ρατσισμό.
Η Μαρία Αντούνα δημοσίευσε, στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, τις εξομολογήσεις τριών επαγγελματιών υγείας, που νοσούν με Covid-19, οι οποίοι μιλούν για τον κοινωνικό αποκλεισμό που δέχονται, το στιγματισμό και τον ρατσισμό, ακόμα και από ανθρώπους που βρίσκονται στο στενό τους περιβάλλον.
«Αυτό που αντιμετωπίζουμε από τους γύρω μας είναι ο φόβος», λέει επαγγελματίας υγείας που νόσησε με κορωνοϊό στο νοσοκομείο όπου εργάζεται. «Ξαφνικά νοιώθω, πέραν από την ασθένεια που έχω να περάσω, ότι δεν είμαι το ίδιο άτομο που ήμουν παλιά. Οι άλλοι με βλέπουν με άλλο μάτι. Είναι καχύποπτοι. Φοβούνται ακόμη να τηλεφωνήσουν να με ρωτήσουν αν είμαι καλά, λες και θα μολυνθούν από το τηλέφωνο. Οι φίλοι και οι γνωστοί έχουν σκορπίσει από τη ζωή μας. Νομίζουν ότι από μια κουβέντα στο τηλέφωνο θα μολυνθούν. Αυτοί που έχουν μείνει μαζί μας είναι οι οικογένειες μας. Γενικά ο κόσμος δείχνει μια ανεξήγητη κακία με τη στάση του που δεν μπορώ να καταλάβω πώς σκέφτονται».
