Ο Αντώνης, ο δάσκαλος πίσω από τη viral φωτογραφία της ημέρας, μιλά στη CITY

Το απόγευμα, σήμερα, είχαμε δει να κυκλοφορεί στο διαδίκτυο η φωτογραφία από μια τάξη δημοτικού σχολείου στην Κύπρο -από μια χαρούμενη τάξη- η οποία συνοδευόταν από τη λεζάντα «Να μετριάσουμε κάπως το αυριανό σοκ».

Article featured image
Article featured image

Αναδημοσιεύοντάς την στη CITY (με την άδεια του δασκάλου που την ανήρτησε), η απήχηση που είχε το εν λόγω άρθρο ήταν απροσδόκητα μεγάλη αλλά και κάπως αναμενόμενη συνάμα.

Αυτό που προσδοκούμε όλοι οι γονείς είναι πως, επιστρέφοντας αύριο στο σχολείο, τα παιδιά μας, παρά τις προβλεπόμενες από τα πρωτόκολλα αποστάσεις, θα τύχουν ζεστού καλωσορίσματος -όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτού.

Και σίγουρα η σκέψη του Αντώνη Ζαρίντα, δάσκαλου σε χωριό της επαρχίας Λάρνακας, να βάλει χρώμα στην τάξη, ήταν μια κίνηση που εξέπληξε ευχάριστα πολύ κόσμο. Εξ ου και όλοι είχαν μια καλή κουβέντα να πουν!

αντωνης city.jpg
Να μετριάσουμε κάπως το αυριανό σοκ #ΒηταΜινάκια


Δεν χάσαμε χρόνο, επικοινωνήσαμε μαζί του και με σκοπό να ενθαρρύνουμε γονείς και παιδιά για την αυριανή πρώτη μέρα επιστροφής στο σχολείο τού θέσαμε μερικά ερωτήματα.

Κι αν η φωτογραφία μας ενθουσίασε, οι απαντήσεις του αλλά και η γενικότερη στάση του σε αυτή τη δύσκολη για όλους συγκυρία ομολογούμε πως μας γέμισαν με θάρρος και μας πρόσφεραν μια έξτρα ανακούφιση για την αυριανή -κάπως περίεργη- πρώτη μέρα!

Ο δάσκαλος πρέπει να έχει αγάπη. Αγάπη αρματωμένη, όπως έλεγε ο Πάουλο Φρέιρε, μια εμβληματική φυσιογνωμία στον χώρο της παιδαγωγικής θεωρίας. Αγάπη που καταγγέλλει την κοινωνική αδικία και ταυτόχρονα αναγγέλλει την ελπίδα. Αγάπη για το παιδί και σεβασμό στο δικαίωμά του να είναι Παιδί.


Σε ποιο σχολείο είσαι και πόσα παιδιά θα έχεις αύριο στην τάξη;

Υπηρετώ στο Δημοτικό Σχολείο Μενεού και είμαι ο υπεύθυνος δάσκαλος των 17 παιδιών του Β1, ή «Βητα-μινάκια» όπως χαϊδευτικά αποκαλούμαστε.

dfsgf.jpg
Όταν κουραστούμε ή για να φτιάξουμε τη διάθεσή μας, κάνουμε μπουρμπουλοκαταστάσεις


Πώς σου ήρθε ­­η ιδέα να διακοσμήσεις την τάξη;

Αποτελεί αρχή μου ότι οι τάξεις πρέπει να είναι αισθητικά και συναισθηματικά φιλόξενες για τα παιδιά. Κάθε χρόνο προσπαθώ να κάνω την τάξη μου να μοιάζει όσο γίνεται με παιδικό δωμάτιο. Ειδικά τώρα, με τις συνθήκες που επικρατούν, υπάρχει ένας επιπλέον λόγος οι τάξεις μας να γίνουν πιο ευχάριστες. Αποτελούν τόπο παιδιών. Είναι ο τόπος τους.

Αποτελεί αρχή μου ότι οι τάξεις πρέπει να είναι αισθητικά και συναισθηματικά φιλόξενες για τα παιδιά.


Τι ακριβώς θα κάνετε αύριο με τα παιδιά;

Αύριο, μεταξύ άλλων, το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει μια έκπληξη με μπαλόνια. Θα γράψουμε σε μικρά χαρτάκια διάφορα μηνύματα ελπίδας, τα οποία θα δέσουμε στα μπαλόνια για να ταξιδέψουν και να μεταφέρουν τα μηνύματα αυτά. Με τον τρόπο αυτό, θα επιχειρήσουμε να «ξορκίσουμε» τον κορωνοϊό και να υποδεχθούμε την επιθυμούμενη «άνοιξη» του σχολείου. Μια μικρή τελετουργία, δηλαδή, για να σημάνει και να υποσχεθεί φωτεινότερες μέρες. Μην το πείτε όμως στα Βηταμινάκια, διότι είναι έκπληξη!


Τα Βηταμινάκια ευχαριστούν τους επαγγελματίες υγείας και δίνουν ένα μήνυμα αισιοδοξίας!



Έχεις προετοιμαστεί για περίεργες ερωτήσεις των παιδιών σε σχέση με την πανδημία και τα μέτρα προστασίας;

Θεωρώ ότι όλοι οι δάσκαλοι έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα για να αντιμετωπίσουμε τη φυσιολογική παιδική περιέργεια στο εν λόγω θέμα. Όλες οι σκέψεις που απασχολούν τα παιδιά πρέπει να τεθούν ελεύθερα και να γίνουν αντικείμενο συζήτησης και αποσαφήνισης. Οπότε, ανυπομονώ να ακούσω τις απορίες τους!

Υπάρχουν πολλά που προσωπικά με ανησυχούν. Καταρχάς, με ανησυχεί η αναπόφευκτη, δυστυχώς, μετάλλαξη του σχολείου από τόπο κοινωνικοποίησης σε τόπο οιονεί αποξένωσης. Το σχολείο, φαίνεται, ότι δεν θα ρυθμίζεται από την παιδαγωγική σχέση, αλλά από πρωτόκολλα.


Υπάρχει κάτι που σε ανησυχεί σε σχέση με την επιστροφή των παιδιών στα σχολεία;

Ναι, υπάρχουν πολλά που προσωπικά με ανησυχούν. Καταρχάς, με ανησυχεί η αναπόφευκτη, δυστυχώς, μετάλλαξη του σχολείου από τόπο κοινωνικοποίησης σε τόπο οιονεί αποξένωσης. Το σχολείο, φαίνεται, ότι δεν θα ρυθμίζεται από την παιδαγωγική σχέση, αλλά από πρωτόκολλα. Αντιλαμβάνομαι ότι τα μέτρα είναι αναγκαία, όμως δεν παύουν από το να διαρρηγνύουν τη φύση του σχολείου και να μεταβάλλουν ριζικά τη σχέση δασκάλου-παιδιού. Συν τοις άλλοις, ανησυχώ για τα παιδιά που δεν θα επιστρέψουν καθόλου. Παρόλα αυτά, όλοι οι δάσκαλοι ψάχνουμε και βρίσκουμε λύσεις εφικτές για να στηρίξουμε εξ αποστάσεως τα παιδιά αυτά. Είναι γεγονός, ότι μέσα στη γενικότερη γκρίζα κατάσταση της απομόνωσης καταγράφηκαν μικρά εκπαιδευτικά θαύματα, τα οποία δεν βγήκαν προς τα «έξω». Όμως, συνέβησαν κι αυτό έχει σημασία. Από αύριο, λοιπόν, θα βρεθούμε ξανά με τα παιδιά μας για να ζήσουμε και δια ζώσης μικρά καθημερινά εκπαιδευτικά θαύματα!

99084780_266638327866524_8707522859464916992_n.jpg
Εδώ είναι που διαβάζουμε παραμύθια, έξω στο γρασίδι, κάτω από τα δέντρα. Τώρα, με τον καύσωνα, ίσως πάμε εκεί για μάθημα!


Τι σκοπεύεις άλλο να κάνεις για να γίνει πιο εύκολη η καθημερινότητα των παιδιών υπό αυτές τις συνθήκες;

Ό,τι περνάει από το χέρι μου! Το σχολείο πρέπει να είναι τόπος χαράς, κοινωνικοποίησης, δημιουργικότητας, δράσης, μάθησης. Το καθημερινό μας πρόγραμμα θα διανθίζεται με μπόλικη μουσική, θεατρικό παιχνίδι, παραμύθια, διασκεδαστικά παιχνίδια που δεν απαιτούν απτική επαφή, τεχνολογία κ.λπ. Για να μάθουμε πρέπει να απολαμβάνουμε. Και για να απολαμβάνουμε πρέπει να νιώθουμε ωραία. Κατά συνέπεια, όλοι οι δάσκαλοι θα κάνουμε το καλύτερο, με διάφορους παιδαγωγικούς τρόπους, για να στηρίξουμε τόσο τον συναισθηματικό όσο και τον μαθησιακό τομέα των παιδιών.

98349479_288931978780295_1000716999032045568_n.jpg
Μια φωτογραφία με κάτι που έγραψε ένας μαθητής μου στον πίνακα όταν ανοίξαμε μετά τα Χριστούγεννα



Τα Βητα-μινάκια έχουν και Twitter



Ποιο πιστεύεις πως είναι το ιδανικό προφίλ που πρέπει να έχει ένας δάσκαλος για να κερδίσει τα παιδιά;

Εκτός από την επαγγελματική κατάρτιση και ενημέρωση για τη σύγχρονη παιδαγωγική έρευνα, πρέπει να έχει αγάπη. Αγάπη αρματωμένη, όπως έλεγε ο Πάουλο Φρέιρε, μια εμβληματική φυσιογνωμία στον χώρο της παιδαγωγικής θεωρίας. Αγάπη που καταγγέλλει την κοινωνική αδικία και ταυτόχρονα αναγγέλλει την ελπίδα. Αγάπη, λοιπόν, για το παιδί και σεβασμό στο δικαίωμά του να είναι Παιδί.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ