Φωτογραφία: Άνθρωποι της Κύπρου (Facebook / Instagram)

«Εν εμπορούσα να ησυχάσω. Εφκήκα στους δρόμους, έδωκα γυρώ τους καφενέδες. Είχαμεν έναν καφενέ των αριστερών τζι έναν των δεξιών. Επήα εις το σωματείο των αριστερών εν ήταν. Επήα εις τους φασίστες, εγύρευκα, εποσσιέπαζα, εθκιώχναν με.

“Ίντα που θέλεις κόρη, φύε που δαμέ, φύε”, εφωνάζαν. Εμάχουμουν τζι εγώ να φύω όταν άκουσα τον τζιύρη μου να βέχει. Μπαίνω μέσα λαλώ τους “που εν ο τζιύρης μου;”. “Ποιος εν ο τζιύρης σου, έννεν δαμέ, φύε τωρά”. Λαλώ τους “εν δαμέ τζι άκουσα τον! ”. Ήμουν σίουρη ότι τον άκουσα, άμμα εν τζι ήξερα πως είσσιεν υπόγειο τζιαμέ που κάτω τζι εβαστούσαν τον.

Τζι ύστερις εμάθαμεν. Πως τη μέρα του πραξικοπήματος, που εκαρτέραν πας στην ταράτσα να δει τα αρφούθκια μου που εβαστούσαν το λεωφορείο μας, επιάσαν τον, εβάλαν τον χαμέ τζιαι επαρατάξαν γυρών του όπλα. Τζι ύστερα εκλειδώσαν τον τζιει κάτω.

Είδαμεν τον ξανά την επομένη της εισβολής, στις 21. Ήρτεν σπίτι ταλαίπωρος, ξυλοδαρμένος. Είχαν τον φκάλει που τζείντο υπόγειο τζι εσύραν τον σε ένα χωράφι. Κάποιοι τον ήβραν τζι επήραν τον νοσοκομείο, όμως άμμα έγινεν η εισβολή έφυεν τζι ήρτεν να μας έβρει. Η έννοια του ήτουν να μας έβρει τζιαι να φορτώσει τους χωρκανούς μες τζείντο λεωφορείο, που ήτουν η ζωή μας ούλλη, για να τους φκάλει που το χωρκό, να τους γλυτώσει. Τζείντο λεωφορείο έσωσεν τον Μαραθόβουνο».

Ο κύριος Πολύδωρος από τον Μαραθόβουνο εργαζόταν ως οδηγός λεωφορείου στον Μαραθόβουνο, όπου διέμενε με την οικογένειά του. Το λεωφορείο αυτό ήταν κυριολεκτικά ολόκληρη του η ζωή. Αυτό ζούσε εκείνον και την οικογένειά του, για αυτό το λεωφορείο ξυλοκόπησαν οι πραξικοπηματίες τους γιους του, με αυτό το λεωφορείο διέσωσε όσους Μαραθοβουνίτες παρέμειναν στο χωριό κατά τη διάρκεια της εισβολής, με αυτό κατέφυγε στην Ξυλοτύμπου και αυτό τον φιλοξένησε ως στέγη, μέχρι να βρει τα πόδια του.

Την ιστορία του κύριου Πολύδωρου διηγήθηκε η κόρη του, Έλενα, στην Ιλιάνα Κουλαφέτη. Η συνάντηση, όπως αναφέρει στη σχετική συνέντευξη στον Κυπριακό Χρονογράφο, έγινε στην αυλή του σπιτιού της, στο Καϊμακλί. «Περήφανη Μαραθοβουνίτισσα, μου διηγήθηκε τις ζοφερές μέρες του Ιούλη, όπως τις βίωσε η ίδια, όταν ήταν μόλις 10 ετών», αναφέρει στο καταληκτικό της σχόλιο.