*Ο λογαριασμός που απεικονίζεται στην κεντρική φωτογραφία, είναι εικόνα αρχείου και δεν έχει καμία σχέση με το κείμενο που ακολουθεί.



Και αρκετούς να επικροτούν όλα όσα αναφέρει στην ανάρτησή του, ο Ανδρέας Πιττάτζης, ο οποίος σχολιάζει το φαινόμενο των ατόμων που ενώ επιλέγουν ένα εστιατόριο, καφετέρια ή μπαρ για φαγητό ή ποτό και όταν έρθει ο (τσιμπημένος) λογαριασμός, επιλέγουν να τον φωτογραφίσουν και να κάνουν το παράπονό τους διαδικτυακά, εκθέτοντας την κάθε επιχείρηση.

Μεταξύ άλλων, ο κος Πιττάτζης σημειώνει πως έστω και αν οι τιμές σε κάποια εστιατόρια ή ταβέρνες είναι τσιμπημένες, έχεις την επιλογή να το δεις από πριν και να παραγγείλεις αυτά που μπορείς να πληρώσεις ή πολύ απλά να φύγεις από το συγκεκριμένο μαγαζί.

Η ανάρτηση, που αναρτήθηκε χθες, δίχασε, συγκεντρώνοντας πολλές και διαφορετικές απόψεις, με αρκετούς να τον επικροτούν και άλλους να θεωρούν πως το πρόβλημα είναι οι υπερβολικά υψηλές χρεώσεις των παραλιακών θέρετρων και όχι εάν ελέγχουν τις τιμές του μενού, πριν καθίσουν στο τραπέζι.

Του Ανδρέα Πιττάτζη

Πήγα και εγώ διακοπές με την οικογένειά μου. Λόγω πανδημίας επιλέξαμε και πήγαμε εντός Κύπρου. Πήγα στα εστιατόρια της περιοχής. Παράγγειλα και με χρέωσαν. Όταν πλήρωνα όμως δεν είχα παράπονο. Γιατί πριν να έρθει ο λογαριασμός, είχα την ευκαιρία να δω τον τιμοκατάλογο και να επιλέξω φαγητά αναλόγως της τσέπης μου.

Δεν έκατσα να φάω ψάρι δίπλα στο κύμα και να έχω απαίτηση να πληρώσω τιμές φούρνου, που σου πωλούν έτοιμο φαγητό (ανεξάρτητα αν οι τιμές που με χρέωσαν ήταν οι ίδιες και πιο ακριβές από τις τιμές που χρεώνουν στα άριστα εστιατόρια της περιοχής μας, σε πολύ κατώτερου επιπέδου περιβάλλον/διακόσμηση/επίπεδο εστιατορίου). Δεν βγήκα προκλητικά να ποστάρω φωτογραφίες από το λογαριασμό που πλήρωσα.

Δεν γίνεται κάθε που πάμε διακοπές, να βρίσκουμε τρόπο να αποβάλλουμε τα κόμπλεξ μας. Δεν γίνεται να αποβάλλουμε το θυμό που έχουμε μέσα μας, για άλλα πράγματα, νομίζοντας πως, κάνοντας ζημιά σε μια επιχείρηση που προσπαθεί να επιβιώσει, θα πετύχουμε κάτι.

Αν εμείς οι ίδιοι δεν αγαπήσουμε τον τόπο μας κανένας ξένος δεν θα μας αγαπήσει, κανένας ξένος δεν θα μας επισκεφθεί. Ιδιαιτέρα φέτος… που κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται ένα στάδιο πριν τον οικονομικό θάνατο στις τουριστικές περιοχές, καλά θα ήταν τα κόμπλεξ και τις εξυπνάδες μας να τα αφήσουμε πίσω.

Αυτός ο εστιάτορας και αυτός ο ξενοδόχος που θα πάτε, από κάποιες εταιρείες ψωνίζουν, εργοδοτούν προσωπικό, απασχολούν ανεξάρτητους επαγγελματίες, πληρώνουν φόρους. Αυτός ο εστιάτορας και ο ξενοδόχος είναι μέλη της ευρύτερης δοκιμαζόμενης οικονομίας. Προστατέψτε τους. Προστατέψτε το τόπο μας.

Υ/Γ: Σαν τον Πρωταρά και την Αγία Νάπα για διακοπές δεν έχει! (Συγνώμη... δεν έσιει).