«Τον τζαιρό της φτώσιας εν με νυχτοπάππαρους που αναγιώσαμε τα κοπελλούθκια μας»
Προσοχή! Η ατάκα αυτή αφορά… στον καιρό της φτώχειας. Συγκεκριμένα, αφορά στη δεκαετία του ’40, όπου υπήρχε πραγματική φτώχεια. Και αρκετή άγνοια, θα προσθέταμε, όπως επίσης και έλλειψη επιστημοσύνης.
Δευτέρα 27 Ιουλίου 2020
2
λεπτά
Ο νυχτοπάππαρος (φρουτονυχτερίδα) αποτελεί σήμερα αυστηρά προστατευόμενο είδος και προστατεύεται τόσο από την Εθνική νομοθεσία όσο και από Ευρωπαϊκές οδηγίες και συμβάσεις.
Μέσω ενός αρκετά κατατοπιστικού κειμένου, ο λειτουργός του Τμήματος Δασών και ερευνητής Χάρης Νικολάου, εξηγεί τι άθλιες και βάναυσες πρακτικές υιοθετούσαν παλαιότερα τόσο οι Αρχές του νησιού όσο και ο κόσμος για να εξολοθρεύσουν -καθαρά από άγνοια- τους νυχτοπάππαρους, αλλά και πώς άλλαξε ευτυχώς αυτή η κατάσταση τα τελευταία χρόνια.
Και μπορεί τα τελευταία 5 χρόνια οι αριθμοί των ατόμων του είδους να έχουν ανακάμψει, εντούτοις ακόμα είμαστε αρκετά χαμηλά όπως διευκρινίζει ο Χάρης.
Διάβασε παρακάτω τη σχετική ανάρτηση:
Πριν μερικά χρόνια ενώ έψαχνα να χαρτογραφήσω σπηλιές με νυχτοπάππαρους (φρουτονυχτερίδες) συνάντησα έναν παππού ο οποίος μεταξύ πολλών πληροφοριών που μου είχε δώσει μου είπε «γιε μου, τον τζαιρό της φτώσιας εγιώ τζαι πολλοί χωρκανοί μου εν με νυχτοπάππαρους που αναγιώσαμε τα κοπελλούθκια μας... αλλά να ξέρεις ότι παίρναμε μόνο όσους χρειαζόμασταν για να ζήσουμε...».
Και πριν βιαστούμε να κρίνουμε, μιλούμε για τη δεκαετία του '40 που υπήρχε πραγματική φτώχεια.
Ο νυχτοπάππαρος (με την Κύπρο να αποτελεί την μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που απαντά το είδος αυτό), θεωρήθηκε από πολύ παλιά επιβλαβές είδος, αφού τρέφεται κυρίως με φρούτα. Το γεγονός αυτό οδήγησε τις εκάστοτε Αρχές της Κύπρου, από την Αγγλική κυριαρχία και μετά, και χωρίς καμιά επιστημονική έρευνα, σε ομαδικές εκτελέσεις των ζώων αυτών, χρησιμοποιώντας ανορθόδοξες και βάναυσες μεθόδους, όπως κάψιμο των ζώων μέσα στις σπηλιές με τη χρήση φλογοβόλων (τα σημάδια στις σπηλιές είναι ακόμα και σήμερα εμφανή), ψεκασμών με δυνατά ασφυξιογόνα δηλητήρια, όπως το υδροκυάνιο, καθώς και σε μαζικές εκτελέσεις με πυροβόλα όπλα. Η πρώτη εκστρατεία καταπολέμησης του είδους αυτού καταγράφεται το 1927 όπου οι τότε αγγλικές αρχές επιδοτούσαν την εκτέλεση των νυχτερίδων αυτών, πληρώνοντας μια πέννα για κάθε νεκρή νυχτερίδα.
Μετά την Ανεξαρτησία της Κύπρου, οι εκστρατείες εκκαθάρισης συνεχίστηκαν. Πολλές αποικίες σε σπηλιές εντός των αγγλικών βάσεων, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου, στη Λεμεσό αλλά και στην Πάφο, ξεκληρίστηκαν και μέχρι σήμερα είναι εξαφανισμένες ενώ αποτελούνταν από εκατοντάδες άτομα.
Μαζί με τους νυχτοπάππαρους, ιδιαίτερα με τους ψεκασμούς, καταστρεφόταν ολόκληρο το οικοσύστημα της σπηλιάς, όπως άλλα είδη νυχτερίδων αλλά και άλλη μικροπανίδα των σπηλαίων, με αποτέλεσμα η βιοποικιλότητα του νησιού να υποστεί τρομερή ζημιά. Η εκστρατεία εξολόθρευσης του νυχτοπάππαρου από την κυπριακή κυβέρνηση τερματίστηκε επίσημα το 1993.
Σήμερα, αποτελεί αυστηρά προστατευόμενο είδος και προστατεύεται τόσο από την Εθνική νομοθεσία όσο και από Ευρωπαϊκές οδηγίες και συμβάσεις.
Σημ: Ο νυχτοπάππαρος, επειδή απομυζά την τροφή του, επιλέγει κυρίως υπερώριμα φρούτα που είναι πολλές φορές ακατάλληλα για πώληση.