Το μεγάλο ταξίδι του Πινγκού από την Ανταρκτική στη Νέα Ζηλανδία πρέπει να μάς ανησυχήσει

Ο γλυκύτατος πιγκουίνος ταξίδεψε 3000 χιλιόμετρα μακριά από το «σπίτι» του και αυτό είναι ένα ανησυχητικό δείγμα της διατάραξης στους ωκεανούς και στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

Article featured image
Article featured image

Κεντρική φωτό από τον HARRY SINGH / BBC


Ένας πιγκουίνος βρέθηκε στις ακτές της Νέας Ζηλανδίας, τουλάχιστον 3.000 χιλιόμετρα μακριά από το φυσικό του περιβάλλον, στην Ανταρκτική.

Ο πιγκουίνος της Αδελίας, τον οποίο οι ντόπιοι ονόμασαν Πινγκού, έμοιαζε χαμένος όταν τον βρήκαν στην ακτή. Ο Χάρι Σινγκ, που τον εντόπισε πρώτος, λέει ότι αρχικά νόμιζε πως επρόκειτο για κάποιο παιχνίδι. Όμως όταν κούνησε το κεφάλι του, συνειδητοποίησε ότι ήταν ένας ζωντανός πιγκουίνος. «Δεν κουνήθηκε για μία ώρα και φαινόταν εξαντλημένος», είπε.

piggou_city.jpg
ΦΩΤΟ: HARRY SINGH / BBC



Εξαιρετικά σπάνιο

Φοβούμενος ότι ο πιγκουίνος ήταν εύκολη λεία για τα αρπακτικά, ο Σινγκ κάλεσε τις αρχές προστασίας ζώων. Ο Thomas Stracke, που ασχολείται με την αποκατάσταση πιγκουίνων εδώ και δέκα χρόνια, εξεπλάγη όταν διαπίστωσε ότι επρόκειτο για έναν πιγκουίνο της Αδελίας, αφού το είδος αυτό ζει αποκλειστικά στην Ανταρκτική.

Οι εξετάσεις που έγιναν στο ζώο έδειξαν ότι ο Πινγκού ήταν ελαφρώς λιποβαρής και αφυδατωμένος. Του έδωσαν υγρά και τον τάισαν μέσω σωλήνα. Έπειτα, τον απελευθέρωσαν σε έναν όρμο όπου οι διασώστες του ευελπιστούν πως θα καταφέρει να επιστρέψει στο σπίτι του. 

«Θα προτιμούσα να τον μεταφέρουμε αεροπορικώς» ανέφερε ο Thomas Stracke, ωστόσο όπως τον ενημέρωσαν από το υπουργείο Προστασίας της Φύσης, το εγχείρημα αυτό δεν ήταν εφικτό. 

Πρόκειται για τον μόλις τρίτο πιγκουίνο της Αδελίας που βρίσκεται στη Νέα Ζηλανδία, με τα δύο προηγούμενα περιστατικά να σημειώνονται το 1993 και το 1962.


Ένα (πολύ) ανησυχητικό φαινόμενο

Ειδικοί προειδοποιούν πως εάν περισσότεροι πιγκουίνοι της Αδελίας εμφανιστούν στη Νέα Ζηλανδία, αυτό σημαίνει πως κάτι έχει αλλάξει στους ωκεανούς και στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

Η παρουσία του εκεί ουσιαστικά, δεν είναι παρά μια δραματική υπενθύμιση των απειλών που υφίστανται τα πτηνά από την άνοδο της θερμοκρασίας των νερών, τον ολοένα και μεγαλύτερο ανταγωνισμό για φαγητό και τις μεταβολές των οικοσυστημάτων τους. 

Σύμφωνα με τον Stracke, η υπερθέρμανση των υδάτων σημαίνει πως τα πτηνά δυσκολεύονται να βρουν τροφή, γι'αυτό και μετακινούνται για πολλά χιλιόμετρα ώστε να τραφούν.

Το κέντρο αποκατάστασης καταγράφει ολοένα και αυξανόμενο αριθμό σοβαρά υποσιτισμένων πιγκουίνων που φτάνουν στην περιοχή, αποκαλώντας την κατάσταση «εφιαλτική». 


Με πληροφορίες από moneyreview.gr και lifo.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ