Οι πέντε αθλητές του «ΑμεΑthletes Project» συστήνονται στη CITY

Ένα κυπριακό φωτογραφικό project που μας υπενθυμίζει ότι η δύναμη υπάρχει μέσα μας!

Οι πέντε αθλητές του «ΑμεΑthletes Project» συστήνονται στη CITY

Ένα κυπριακό φωτογραφικό project που μας υπενθυμίζει ότι η δύναμη υπάρχει μέσα μας!

Article featured image
Article featured image

Από τον Κυριάκο Χριστοδουλίδη

Κεντρική φωτογραφία: Στέλιος Χατζηηλίας

Το φωτογραφικό γκρούπ «ThePROJECTors» παρουσίασε πρόσφατα τις φωτογραφίες του νέου του θεματικού πρότζεκτ με τίτλο «ΑμεΑthletes Project». Πέντε αθλητές με αναπηρίες φωτογραφήθηκαν από πέντε φωτογράφους, στέλνοντας τα δικά τους μηνύματα, τα οποία χαρακτηρίζονται απο θετικότητα και δυναμισμό.

Η αρχική ιδέα, η οποία ανήκει στη Νίκη Τελώνη, ήταν αυτές οι φωτογραφίες να δώσουν ώθηση σε ΑΜΕΑ άτομα, να προσεγγίσουν και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Επίσης, να υπενθυμίσουν σε όλους, ότι όλα είναι εφικτά και ότι ο κάθε στόχος μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Η δημιουργός του φωτογραφικού γκρουπ «ThePROJECTors», Φήμη Χατζηγιάννη, αναφέρει στη CITY ότι «γενικά η ιδέα πίσω από τα προτζεκτ κοινωνικού περιεχομένου πηγάζει μέσα από την ανάγκη για υπενθύμιση πως υπάρχει ένας κόσμος εκεί έξω όπου πολλές φορές είτε είναι ξεχασμένος είτε δεν σε αφήνει να τον πλησιάσεις. Η φωτογραφία είναι ένα δυνατό στοιχείο και το όπλο μας η φωτογραφική. Πέραν από την καθημερινή δουλειά μας, σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να το αξιοποιήσουμε και διαφορετικά. Έχουμε να δώσουμε μηνύματα στον κόσμο και ίσως μελλοντικά στους αρμόδιους. Αρχικά, η τέχνη γενικώς περιθωριοποιείται ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με χιλιάδες τρόπους. Επίσης, πολλές φορές όταν κάποιος περνά μέσα από δύσκολες καταστάσεις, νιώθει πως είναι μόνος του. Εμείς θέλουμε να του δείξουμε πως δεν είναι. Έχει συμμάχους, έχει ανθρώπους που και τον καταλαβαίνουν και βρίσκονται δίπλα του. Έχει σίγουρα ανθρώπους που σηκώνουν τα "όπλα" του για τον ίδιο. Αυτά τα δύο, η τέχνη και τα κοινωνικά ζητήματα, είναι μια συνταγή επιτυχημένης μεταφοράς μηνυμάτων. Η φωτογραφία δε η μόνη γλώσσα που την καταλαβαίνουν όλοι χωρίς μετάφραση».

Ακολουθούν οι φωτογραφίες από το «ΑμεΑthletes Project», συνοδευόμενες από όσα μοιράστηκαν μαζί μας οι πέντε αθλητές, επιτρέποντάς μας να τους γνωρίσουμε καλύτερα.




Μάριος Λάμπρου, 32, τοξοβολία

ΑμεΑthletes Project 1.jpg


Φωτογράφος: Φήμη Χατζηγιάννη

Ασχολούμαι με τον αθλητισμό από μικρή ηλικία, συγκεκριμένα από τα 6 μου χρόνια. Ο αθλητισμός μου έδινε πάντα τη δύναμη για να κάνω τα πάντα. Μπορώ να πω ότι η τοξοβολία με διάλεξε και όχι εγώ αυτήν. Στα 21 μου χρόνια αποφάσισα ότι θέλω να πάω στους παραολυμπιακούς αγώνες και να ακούσω τον Εθνικό Ύμνο.

Ο αθλητισμός μου προσφέρει δύναμη σε ό,τι κάνω και με κάνει να σκέφτομαι πιο θετικά. Το highlight της ενασχόλησής μου με τον αθλητισμό, ήταν οι πρώτοι μου αγώνες στη Τσεχία, όπου ξεπέρασα το προσωπικό μου ρεκόρ.




Άβρος Σιαθάς, 37, καλαθόσφαιρα σε τροχοκάθισμα

ΑμεΑthletes Project 2.jpg


Φωτογράφος:
Στέλιος Χατζηηλίας

Με την καλαθόσφαιρα σε τροχοκάθισμα ξεκίνησα να ασχολούμαι το 2018, περίπου 1,5 χρόνο μετά από το εργατικό ατύχημα που είχα, από το οποίο απέκτησα κινητική αναπηρία. Με τον αθλητισμό ασχολούμαι από μικρή ηλικία και ήταν κάτι που ήθελα να συνεχίσω να κάνω και μετά το ατύχημα.


Στα χρόνια της ενασχόλησής μου με τον αθλητισμό, καταπιάστηκα τόσο με ατομικά όσο και με ομαδικά αθλήματα. Όμως, λόγω του ότι έχω μια προτίμηση ως προς τα ομαδικά αθλήματα, επέλεξα να ασχοληθώ με την καλαθόσφαιρα.

Η κατάκτηση του πρωταθλήματος τη σεζόν 2018-2019 με την ομάδα είναι σίγουρα μια από τις σημαντικότερες στιγμές από την ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό.


Φέτος, λόγω της πανδημίας αλλά κυρίως λόγω των αγωνιστικών και εξωαγωνιστικών προβλημάτων που ξεκίνησαν από την αρχή της σεζόν, είχαμε μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά. Όσα περάσαμε όμως μας πείσμωσαν και μας έκαναν πιο δυνατούς, δημιουργήθηκε ένα πολύ όμορφο οικογενειακό κλίμα στην ομάδα και πάνω σε αυτά θα χτίσουμε στο μέλλον για περισσότερες επιτυχίες. Πιστεύω ότι η φετινή χρονιά μάς δίδαξε πολλά και κερδίσαμε πολλά περισσότερα από κάποια κατάκτηση τίτλου και για το λόγο αυτό θα μπορούσε ολόκληρη να θεωρηθεί το highlight της ενασχόλησης μου με τον αθλητισμό.

Ο αθλητισμός μού προσφέρει σωματική και ψυχική υγεία, δυνατές και αληθινές φιλίες, έντονα συναισθήματα, διασκέδαση και κοινωνικοποίηση.




Γιάννης Γαβριήλ, 59, παραποδηλασία

ΑμεΑthletes Project 3.jpg


Φωτογράφος:
Pascale Bouzon


Ασχολούμαι με τον αθλητισμό από το 1980.
Ξεκίνησα όταν σπούδαζα στην Ελλάδα και γνώρισα αλλά άτομα με αναπηρία που ασχολούνταν με τον αθλητισμό.


Ξεκίνησα με τα αγωνίσματα δρόμου με μικρές αποστάσεις και μετά συνέχισα με το αγώνισμα του μαραθωνίου. Το 2004 στους Παραολυμπιακούς της Αθήνας γνώρισα τον άθλημα της παραποδηλασίας. Μου αρέσε και ήθελα να το δοκιμάσω, έτσι όταν η ΟΠΑΚ με την ΚΟΠΟ διοργάνωσαν μια εκδήλωση για να γνωρίσουμε καλύτερα το άθλημα και να το προωθήσουν, δήλωσα συμμετοχή, μου άρεσε και από τότε ασχολούμαι με αυτό.

Η καλύτερη μου στιγμή ήταν η πρώτη μου συμμετοχή σε Παραολυμπιακούς αγώνες το 1988 στην Σεούλ και η συμμετοχή μου στον μαραθώνιο της Αθήνας το 2004.

Με τον αθλητισμό γνωρίζεις ανθρώπους και χώρες, κάνεις φίλους και μαζεύεις εμπειρίες που σου μένουν αξέχαστες. Επίσης σε βοηθά να διατηρείς το σώμα σου υγείες.




Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, 26, κολύμβηση

ΑμεΑthletes Project 4.jpg


Φωτογράφος:
Aχιλλέας Σταύρου


Ασχολούμαι με τον αθλητισμό εδώ και 20 χρόνια! Είτε είναι γυμναστήριο, είτε είναι καλαθόσφαιρα, είτε είναι η κολύμβηση. Ξεκίνησα την κολύμβηση στα 5 μου με παρότρυνση της μητέρας μου και με «αγκάλιασε» αυτό το άθλημα μέχρι και τα 17 μου. Μετά, λόγω στρατού είχα σταματήσει δυστυχώς. Πέρασαν τα χρόνια και έκλεισα τα 21. Με προσέλκυσε ένας φίλος τότε και μου είπε να δοκιμάσω το μπάσκετ σε αμαξίδιο το οποίο έκανα για τα επόμενα 4 χρόνια! Μετά από πολύ σκέψη σταμάτησα το μπάσκετ και ξανά ξεκίνησα την κολύμβηση!

Επέλεξα την κολύμβηση γιατί είναι το μοναδικό άθλημα κατά την γνώμη μου το οποίο γυμνάζει ολόκληρο το σώμα! Για ένα άτομο το οποίο είναι καθηλωμένο σε αναπηρικό αμαξιδιο, η αίσθηση να μπαίνεις μέσα στο νερό είναι λες και πετάς! Επιπρόσθετα ακόμα ένας λόγος που μου αρέσει η κολύμβηση είναι γιατί είναι ένα ατομικό άθλημα, στο οποίο αν δεν κοπιάσω εγώ αρκετά για να πετύχω τους στόχους που έχω βάλει δεν θα με βοηθήσει κάνεις άλλος εκτός από τον εαυτό μου.

Γενικά, ο αθλητισμός για μένα είναι μια διέξοδος από την καθημερινότητα. Μια μορφή χαλάρωσης κάνοντας κάτι που σου αρέσει, κάνοντας κάτι που αγαπάς. Ο αθλητισμός σου προσφέρει την ευκαιρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου καλυτέρα, ψυχικά και σωματικά, να δοκιμάσεις τις αντοχές σου, να θέτεις τους στόχους σου και να προσπαθείς να τους κατακτήσεις.

Η στιγμή που θα χαρακτήριζα ως hıghlıght της ενασχόλησης μου στον αθλητισμό είναι οι τελευταίοι αγώνες κολύμβησης του 2010. Τελευταίο αγώνισμα ήταν η σκυταλοδρομία μεταξύ όλων των ναυτικών ομίλων της Κύπρου. Ασχέτως το τι θέση ήρθε ο όμιλός μου, το κλίμα, γενικά η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη. Όλοι οι αθλητές, γονείς, φίλοι, ήταν όρθιοι στις κερκίδες και ζητωκραύγαζαν με την ψυχή τους.





Μαρία Μανάκου, 36, άρση βαρών / ποδηλασία

ΑμεΑthletes Project 5.jpg


Φωτογράφος:
Μαρίνα Αγγελή


Πριν από περίπου 6 χρόνια κάποιος μου πρότεινε να ασχοληθώ με την καλαθόσφαιρα. Έκτοτε ασχολούμαι με τον αθλητισμό.

Τα αθλήματα που με κέρδισαν είναι η άρση βαρών και η ποδηλασία, αν και μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια ασχολήθηκα και με τον χορό. Ο αθλητισμός μού «επιτρέπει» να γυμνάζομαι καθημερινά.



*Οι φωτογραφίες υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ