Την ιστορία στο νέο βιβλίο της Έλενας Γαλαταριώτη αφηγείται η ίδια η ερωμένη

Εν μέσω συγγραφής σεναρίου για την τηλεόραση, η Έλενα Γαλαταριώτη, η εθνική μας «πεθερά», βρίσκει χρόνο και τελειώνει το τέταρτό της βιβλίο.

Article featured image
Article featured image

Το βιβλίο με τίτλο «Εγώ, η ερωμένη» αφηγείται ένα ερωτικό τρίγωνο. Και ενώ σε τέτοιες περιπτώσεις είθισται η αφηγήτρια να είναι το «θύμα», δηλαδή η ίδια η σύζυγος, στο παρόν βιβλίο η αφήγηση έρχεται από την ίδια την ερωμένη, η οποία εξιστορεί όχι μόνο την πλοκή της ιστορίας της με έναν παντρεμένο οικογενειάρχη αλλά διηγείται και τα συναισθηματικά διλήμματα που αντιμετωπίζει.

Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της, η Έλενα Γαλαταριώτη μιλά στη CITY τόσο για τη σχέση της με το γράψιμο, για τη διαφορά ανάμεσα στη συγγραφή ενός τηλεοπτικού σεναρίου και ενός μυθιστορήματος, για το πρώτο της βιβλίο που το έγραψε σε μια πολύ δύσκολη για την ίδια περίοδο, αλλά και για το τι ήταν αυτό που την ώθησε να γράψει την εν λόγω ιστορία με πρωταγωνίστρια την ερωμένη.

Μια επίσημη ερεύνα που πήρα από γνωστό ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Κύπρο είχε καταδείξει ότι ένα ποσοστό περίπου 60% των παντρεμένων αντρών έχουν απατήσει τουλάχιστον μια φορά τη σύζυγό τους. Το ερώτημα λοιπόν που τέθηκε στο μυαλό μου ήταν το εξής: Τι γίνεται με όλες αυτές τις γυναίκες που είναι το τρίτο πρόσωπο μιας σχέσης -«η άλλη»; Πώς αισθάνονται, πώς δρουν, πώς αντιδρούν; Είναι ευτυχισμένες; Ή μήπως τελικά αυτές είναι τα θύματα των ιστοριών αυτών;


Πότε ένιωσες για πρώτη φορά ότι σου αρέσει το γράψιμο;

Ειλικρινά, νιώθω ότι γεννήθηκα μ’ αυτήν την ανάγκη. Γιατί για μένα το γράψιμο είναι ανάγκη έκφρασης, ανάγκη επιβίωσης, ανάγκη ψυχής. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς να γράφω -τους πιο ενδόμυχους προβληματισμούς μου, τις απογοητεύσεις μου, τις λύπες και τις χαρές μου, να γράφω ιστορίες φανταστικές ή ρεαλιστικές. Κι αυτό θυμάμαι να το κάνω από παιδί.

Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα στο σχολείο ήταν ότι «έγραφα πολλά». Θυμάμαι, νομίζω στην Τετάρτη δημοτικού, όταν έπρεπε να γράψω μια έκθεση για το χωριό μου, εγώ σκέφτηκα να φτιάξω μια ιστορία με δυο παιδιά, το ένα από το χωριό και το άλλο από την πόλη, να περπατούν στους δρόμους βλέποντας αξιοθέατα και το παιδί από το χωριό να περιγράφει το χωριό του, στο παιδί από την πόλη. Από μια σελίδα που έπρεπε, πήρα τότε στο δάσκαλο μου έντεκα σελίδες έκθεση! Τώρα που το σκέφτομαι, αυτό πρέπει να ήταν το πρώτο μου σενάριο!

Ποιες οι διαφορές στον τρόπο γραφής ενός βιβλίου και ενός τηλεοπτικού σεναρίου, όπως τώρα για παράδειγμα που γραφείς την «Πεθερά»;

Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ο χρόνος. Η συγγραφή ενός βιβλίου δεν έχει το άγχος και την πίεση, εκτός και αν υπάρχει συμβόλαιο παράδοσης με τον εκδοτικό οίκο. Αλλά συνήθως γίνεται μέσα σε πιο άνετα χρονικά πλαίσια. Το σενάριο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Ο σεναριογράφος τρέχει ουσιαστικά μπροστά από όλη την υπόλοιπη παραγωγή έτσι ώστε να παραδοθούν εγκαίρως τα σενάρια και όλη η υπόλοιπη παραγωγή να μπορέσει να δουλέψει. Εάν ο σεναριογράφος σταματήσει, τότε αναπόφευκτα όλη η υπόλοιπη ομάδα δεν έχει υλικό να εργαστεί. Δε σου κρύβω ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο άγχος που αντιμετωπίζω ως σεναριογράφος, σε σχέση με τη συγγραφή ενός βιβλίου.

Πόσα βιβλία έχεις εκδώσει μέχρι σήμερα και ποιο θα έλεγες πως άφησε πιο έντονα το στίγμα του;

Έχω εκδώσει συνολικά τέσσερα βιβλία. Το τέταρτο μου βιβλίο είναι αυτό που κυκλοφόρησε τώρα με τίτλο «Εγώ, η ερωμένη». Όλα τα βιβλία μου τα λατρεύω, γιατί είναι δημιουργήματα μου -πνευματικά μου παιδιά. Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Δε σου κρύβω πως όταν τα έγραφα, τα δημιουργούσα κάτω από συγκεκριμένες πνευματικές και συναισθηματικές ανάγκες που είχα. Για παράδειγμα, το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου, όταν η ζωή του νεογέννητου τότε γιου μου κινδύνευε εξ ου και το βιβλίο είναι κωμικό. Ήταν μια ανάγκη μου να πιαστώ από κάπου για να μπορέσω να επιβιώσω και να στηρίξω τον ίδιο μου τον εαυτό. Η συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου, θεωρώ ότι με έσωσε από μια ενδεχομένως πνευματική ανισορροπία σε μια πολύ δύσκολη μου στιγμή.

Το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου, όταν η ζωή του νεογέννητου τότε γιου μου κινδύνευε, εξ ου και το βιβλίο είναι κωμικό.


Είναι κάποιο από αυτά βιογραφικό;

Ένας δημιουργός δε μπορεί να μην καταθέτει μέσα στα βιβλία του βιογραφικές αναπολήσεις. Είναι αδύνατον. Κάποια στοιχεία ενδεχομένως υπάρχουν αλλά είναι μόνο σκόρπιες πινελιές. Κανένα βιβλίο μου δεν είναι αυτούσια βιογραφικό. Εκείνο που υπάρχει όμως μέσα στα βιβλία μου είναι η τεράστια εμπειρία ζωής. Καμιά φορά συλλογίζομαι ότι είμαι αρκετά ευλογημένη να έχω ζήσει τόση απογοήτευση, τόση αγάπη, τόση ευτυχία και τόσο πόνο που να με κάνει καλύτερη δημιουργό.

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΕΓΩ Η ΕΡΩΜΕΝΗ.jpg
Το οπισθόφυλλο


Μίλησέ μας λίγο για το τελευταίο σου βιβλίο και τα μηνύματα που μπορεί κάποιος να βρει στις σελίδες του.

Γενικά, έχω την ανάγκη ως δημιουργός να κάνω πράγματα έξω από τα συνηθισμένα. Με ιντρικάρει να σπάζω κουτάκια παρόλο που είναι ομολογουμένως μεγάλο ρίσκο. Η συνηθισμένη ή αν θες η αναμενόμενη αφηγήτρια ενός ερωτικού τριγώνου, είθισται να είναι το «θύμα», δηλαδή η ίδια η σύζυγος. Στο βιβλίο «Εγώ, η ερωμένη», η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο έρχεται από την ίδια την ερωμένη, η οποία εξιστορεί όχι μόνο την πλοκή της ιστορίας της με έναν παντρεμένο οικογενειάρχη αλλά διηγείται και τα συναισθηματικά διλήμματα που αντιμετωπίζει.

Όταν έκανα την έρευνά μου για το βιβλίο, πίστεψέ με είχα εκπλαγεί από τις δεκάδες ιστορίες που άκουσα και κατέγραψα σε σχέση με το θέμα της απιστίας στην κοινωνία μας.

Μια επίσημη ερεύνα που πήρα από γνωστό ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Κύπρο είχε καταδείξει ότι ποσοστό περίπου 60% των παντρεμένων αντρών έχουν απατήσει τουλάχιστον μια φορά τη σύζυγό τους. Το ερώτημα λοιπόν που τέθηκε στο μυαλό μου ήταν το εξής: Τι γίνεται με όλες αυτές τις γυναίκες που είναι το τρίτο πρόσωπο μιας σχέσης -«η άλλη»; Πώς αισθάνονται, πώς δρουν, πώς αντιδρούν; Είναι ευτυχισμένες; Ή μήπως τελικά αυτές είναι τα θύματα των ιστοριών αυτών; Αυτό με ιντρίκαρε πιο πολύ και με αυτό καταπιάστηκα στην ιστορία του βιβλίου.

Είναι μια πολύ λεπτή γραμμή γιατί η σύζυγος δεν παύει να είναι το φαινομενικό θύμα μιας τέτοιας σχέσης. Δεν είναι εύκολο να αντέξει μια γυναίκα την απιστία, κακά τα ψέματα. Υποφέρει, ανατρέπεται όλος της ο κόσμος, χάνει την εμπιστοσύνη στον άντρα της, στον εαυτό της, στους φίλους που ίσως κάλυπταν μια τέτοια σχέση και ούτω καθεξής. Το τρίτο πρόσωπο, όμως, υποφέρει το ίδιο γιατί η συναισθηματική εξάρτηση από μια τέτοια σχέση είναι νοσηρή και δύσκολα αντιμετωπίσιμη. Οι γυναίκες αυτές χάνουν εξίσου την αξιοπρέπειά τους, την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και το χειρότερο όλων είναι ότι εξαναγκάζονται από την ίδια την αγάπη, να ζουν στη σκιά.

Δεν θεωρώ πως περνώ κάποια μηνύματα, δεν είναι τουλάχιστον αυτοσκοπός, το τι κάνω όμως είναι να ανοίξω ένα παράθυρο σε μια άλλη οπτική που ίσως θα βοηθήσει πιο πολύ τις γυναίκες που έχουν βιώσει μια απιστία, αν όχι να συγχωρέσουν τουλάχιστον να δικαιολογήσουν και πού ξέρεις ίσως να μετριάσουν τον θυμό και την πίκρα που κουβαλούν μέσα τους.

Πού βρίσκουμε το βιβλίο;

Υπάρχει σε όλα τα βιβλιοπωλεία και επίσης διανέμεται από την εταιρία Direct Deals, η οποία με ένα τηλεφώνημα (22423040) ή μέσω ηλεκτρονικής παραγγελίας μπορεί να διανέμει κατ’ οίκον το βιβλίο παγκύπρια.

ΕΞΩΦΥΛΛΟ  (2).jpg
Το εξώφυλλο του βιβλίου

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ