Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος συγκρίνει την εμπειρία του στην Ακρόπολη πριν και μετά την τοποθέτηση ανελκυστήρα

Ο Έλληνας ευρωβουλευτής πήγε ξανά στον ιερό βράχο, ανέβηκε με τον ανελκυστήρα αυτή τη φορά και θυμήθηκε πώς ήταν η κατάσταση σε παλαιότερες εκεί επισκέψεις του.

Article featured image
Article featured image

Ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Στέλιος Κυμπουρόπουλος, με ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης περιγράφει την εμπειρία του από την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ακρόπολη.

Πιο κάτω αυτούσιο το κείμενό του:


Η έλλειψη προσβασιμότητας στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης ήταν μια σημαντική έλλειψη που έπληττε πολυεπίπεδα τόσο τον ανθρωπιστικό όσο και τον πολιτιστικό χαρακτήρα της χώρας, αποκλείοντας στην ουσία, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού από την επίσκεψη στο μνημείο. Για χρόνια, ένας ανάπηρος πολίτης μπορούσε να χαζεύει την Ακρόπολη μόνο κάνοντας βόλτα στη Διονυσίου Αεροπαγίτου. Ένας ανοιχτός ανελκυστήρας εργοταξιακού χαρακτήρα, επικίνδυνος και τις περισσότερες φορές χαλασμένος και διαδρομές που ήταν απαγορευτικές για αμαξίδιο, ήταν η συνθήκη που κλήθηκα κι εγώ να αντιμετωπίσω όταν θέλησα να επισκεφθώ το μνημείο, ένα χρόνο πριν.

Στέλιος Κυμπουρόπουλος  1.jpg
Ανάβαση πριν τα έργα προσβασιμότητας.


Στέλιος Κυμπουρόπουλος  2.jpg
Ανάβαση πριν τα έργα προσβασιμότητας.

Ένα χρόνο μετά, με τα έργα να έχουν ολοκληρωθεί, επισκέφθηκα με τον Γενικό Γραμματέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας, Γιώργο Σταμάτη, τον βράχο της Ακρόπολης και 40 μόνο δευτερόλεπτα με χώρισαν από την ασφαλή ανάβασή μου με έναν σύγχρονο κλιματιζόμενο ανελκυστήρα πλαγιάς που μου επέτρεπε όσο ανέβαινα να θαυμάζω τη θέα της πόλης και όχι να αναρωτιέμαι εάν θα κατορθώσουμε να φθάσουμε ασφαλείς.

Στέλιος Κυμπουρόπουλος  3.jpg
Ανάβαση μετά την ολοκλήρωση των έργων προσβασιμότητας.

Στέλιος Κυμπουρόπουλος  4.jpg
Ανάβαση μετά την ολοκλήρωση των έργων προσβασιμότητας.

Στέλιος Κυμπουρόπουλος 6.jpg
Ανάβαση μετά την ολοκλήρωση των έργων προσβασιμότητας.


Φθάνοντας, οι διαδρομές που έχουν σχηματιστεί από τις νέες διαστρώσεις χαλικιών, άμμου και τσιμέντου, ένα τεφρόχρωμο τσιμέντο με αδρή επεξεργασία στην επιφάνειά του, ένα υλικό που κατά τον Μανόλη Κορρέ επιλέχθηκε με προσοχή ώστε να δένει με τη φύση του μνημείου, έγιναν οι ασφαλείς διάδρομοι που επέτρεψαν τόσο σε εμένα όσο και στην συνανάπηρη συνεργάτιδά μου να περιηγηθούμε στο χώρο, χωρίς κόπο. Το συγκεκριμένο σκυρόδεμα περιέχει 12% τσιμέντο και το αισθητικό αποτέλεσμα είναι η μορφή τεχνητού λίθου. Ένα υλικό που χρησιμοποιείται και για τη συμπλήρωση μνημείων κατά τη συντήρηση και αποκατάστασή τους.

Το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει όσους πιστεύουμε βαθιά πως η προσβασιμότητα δεν είναι μια κλισέ έννοια που αφορά μόνο τις ράμπες των πεζοδρομιών, αλλά είναι τρόπος αντίληψης της ίδιας της ζωής.

Θα ήθελα προσωπικά να απευθύνω συγχαρητήρια στο Υπουργείο Πολιτισμού για αυτό το σπουδαίο έργο, που όχι μόνο δεν πλήττει τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα του χώρου, όπως έχει ειπωθεί, αλλά καθιστά το ιστορικό αυτό θαύμα διαθέσιμο προς κάθε πολίτη.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ