Μετά τα όσα τραγικά είδαμε να εκτυλίσσονται τις τελευταίες ώρες, ένας φίλος πυροσβέστης μού επιβεβαίωσε αυτό που όλοι υποψιαζόμαστε. Ότι η Υπηρεσία που τον εργοδοτεί είναι υποστελεχωμένη και ότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχει καν ο προβλεπόμενος αριθμός πυροσβεστών και άρα δεν τηρούνται καν τα μέτρα ασφαλείας. «Πάμε στις πυρκαγιές και βάζουμε τον σταυρό μας να μη 'βγει' αλλού κάποιο δυστύχημα, γιατί θα πρέπει να τα αφήσουμε και να φύγουμε».
Το κράτος έχει δείξει διαχρονικά ποιες είναι οι προτεραιότητές του, και δυστυχώς η παιδεία, ο πολιτισμός, η υγεία και η διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν είναι ανάμεσα σε αυτές.
Σε μια σταλιά τόπο που στηρίζει την οικονομία του κατά κύριο λόγο στον τουρισμό, ο μηχανισμός για προστασία των δασών και της φύσης γενικότερα θα έπρεπε να λειτουργεί ρολόι και όχι κάθε φορά να ζητιανεύουμε για βοήθεια -τα αεροπλάνα από Ελλάδα και Ισραήλ ήρθαν σχεδόν αφότου η πυρκαγιά τέθηκε υπό έλεγχο.
Μιλώντας σήμερα στον «Φ» ο τέως διευθυντής της Πυροσβεστικής, Μάρκος Τράγκολας, είπε μεταξύ άλλων πως «δεν είμαστε έτοιμοι για το χειρότερο σενάριο, δεν μάθαμε από τη Σολιά», αναφερόμενος σαφώς στην έλλειψη πτητικών μέσων για την αντιμετώπιση τέτοιων εκτάκτων αναγκών.
Ενώ τότε είχαμε πάρει και πάλι διαβεβαιώσεις με πολλά «θα», ενώ μετά την πυρκαγιά στη Σολιά που θεωρήθηκε ως μια από τις πλέον καταστροφικές (έστω κι αν σήμερα κάηκε τριπλάσια έκταση γης σε σχέση με τότε) είχε γίνει μελέτη και εισήγηση για αγορά δύο Canadair, εντούτοις οι μέρες πέρασαν και η καταστροφή αλλά και η ανάγκη ξεχάστηκε γρήγορα.
Μάλιστα, τότε είχε γίνει συζήτηση και για το Συντονιστικό Κέντρο που επίσης δεν έγινε ποτέ και «μείναμε με την ‘καντίνα’», όπως είχε χαρακτηρίσει το υφιστάμενο ο Ιωνάς Νικολάου.
Το Σάββατο 3 Ιουλίου 2021, για ακόμα μια φορά φάνηκε η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, σε πολλά επίπεδα.
Οι άνθρωποι στις κοινότητες Αρακαπά, Επταγώνιας, Ακαπνού, Οράς, Μελίνης, Συκόπετρας, Οδού, Αγίων Βαβατσινιάς και Βαβατσινιάς θα είναι αναγκασμένοι να ζουν για πολλά χρόνια μέσα στο μαύρο. Θα είναι αναγκασμένοι να ζουν με ένα «γιατί;». Γιατί μια τόσο μεγάλη έκταση γης που φιλοξενεί τους ίδιους και τις περιουσίες τους κάηκε ολοσχερώς μέσα σε μόλις ένα 24ωρο;
Θα είναι αναγκασμένοι να ζουν με το βάρος της απώλειας τεσσάρων ανθρώπινων ζωών, οι οποίοι ξεχασμένοι από την κοινωνία δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τις φλόγες, με αποτέλεσμα να καούν ζωντανοί.
Τέσσερις Αιγύπτιοι, ο Marzok, ο Elisa, ο Ezad και ο Maged, οι οποίοι είχαν όνειρα, είχαν παιδιά, είχαν φίλους, είχαν ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον... Είχαν ιστορίες, όπως και ο κάθε άνθρωπος, στις οποίες δυστυχώς όμως γράφτηκε ο πιο τραγικός επίλογος.
Διαβάζοντας σήμερα την ανάρτηση με τις σοβαρές καταγγελίες της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ΚΙΣΑ, αναρωτιέμαι τι πάει τόσο λάθος σε τούτο τον τόπο. Είναι δυνατόν να έχει μειωθεί τόσο πολύ η αξία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας; Ούτε καν το ένα δέκατο από αυτά που αναφέρονται δεν πρέπει να συμβαίνουν -για οποιονδήποτε άνθρωπο κι αν μιλάμε- αν θέλουμε να θεωρούμαστε πολιτισμένη κοινωνία.
Και μιας και αναφερόμαστε σε πολιτισμό, ας μιλήσουμε ξανά για το θέμα των αυτουργών με τα καψαλίσματα ή/και τους εμπρησμούς. Ας τιμωρήσουμε παραδειγματικά και όπως ορίζει ο νόμος αυτόν ή αυτούς που εσκεμμένα ή άθελά τους σκοτώνουν ανθρώπους, ζώα, καίνε δάση και περιουσίες. Η «συγνώμη» έχει νόημα όταν συνοδεύεται από παραδοχή και αποδοχή της βαριάς ποινής που πρέπει να επιβάλλεται σε περιπτώσεις όπως αυτή.
Επειδή όμως οι μεγάλες καταστροφές έχουν πάντα δύο όψεις, θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσουμε όλους όσοι βοήθησαν, είτε στην κατάσβεση της φωτιάς (ένστολους και μη) είτε ως εθελοντές.
Και επιτέλους, ας σταματήσουμε να μιλάμε για «μαύρους Ιούληδες» και να προσευχόμαστε στο Facebook, για τις συμφορές για τις οποίες φταίνε 100% κάποιοι από εμάς. Ας σοβαρευτούμε, ας μην κοροϊδεύουμε όσους έτσι κι αλλιώς τρώνε κουτόχορτο αλλά κυρίως τους εαυτούς μας και ας κάνουμε κάτι σωστό για τον τόπο μας, ο οποίος προφανώς και δεν μας αξίζει.
Για άλλη μια φορά, δυστυχώς, αποδεικνύεται πως είμαστε πολύ μικροί για τον τόπο που μας φιλοξενεί.
*Στην κεντρική φωτογραφία απεικονίζονται γνωστοί και φίλοι των τεσσάρων ανθρώπων που κάηκαν ζωντανοί, κοντά στο σημείο της τραγωδίας [πηγή φωτογραφίας: Reporter]
