Κεντρική φωτογραφία: Μαρίνος Αγγελίδης

Παρόλο που κάποια σημεία στο νησί τα έχεις δει δεκάδες φορές, όταν ξαφνικά τα αντικρίσεις από μια άλλη οπτική γωνία, όταν τα δεις από ψηλά, μέσω μιας drone λήψης για παράδειγμα, μοιάζουν με μέρη άγνωστα.

Εύκολα μπορείς να το διαπιστώσεις μέσα από τις παρακάτω φωτογραφίες, τις οποίες μοιράζονται μαζί μας έξι Κύπριοι που έχουν αναγάγει το «άθλημα» της αεροφωτογραφίας σε υψηλή τέχνη.

Απόλαυσε την υπέροχη Κύπρο από ψηλά, έχοντας την ίδια οπτική που έχει ένας αετός που πετά πάνω από το νησί! Ή έστω ένα drone.

MANOS BOTRINI

Instagram / Facebook: CyprusFromAir

Ο προϊστορικός οικισμός της Δένειας, από την πρώιμη εποχή του χαλκού. Από υψόμετρο 60 μέτρων, είναι απίστευτο το θέαμα. Ο κοινοτάρχης εκείνη τη μέρα μάς ξενάγησε σε όλα τα εντυπωσιακά σημεία. Πραγματικά, το drone κατέγραψε σουρεαλιστικές φωτογραφίες που σίγουρα αξίζουν αρχαιολογική μελέτη.

Είναι πραγματικά απίστευτο το ότι, μέσα σε ένα βράδυ, εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστευτικά πουλιά προσγειώνονται σε έναν από τους πιο σημαντικούς υδροβιότοπους της Κύπρου. Παρόλο που ο απογευματινός περίπατος στην Αλυκή της Λεμεσού ήταν ήσυχος, ως το πρωί ο βιότοπος μεταμορφώθηκε σε χώρο παρέλασης γλάρων, φλαμίνγκο, αγριόπαπιων και άλλων υδρόβιων πουλιών. Ένας τεράστιος μεταναστευτικός διάδρομος μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής και στη μέση… το νησί μας.

Η άνοιξη και ο χειμώνας ζουν ταυτοχρόνως στο ίδιο μέρος, στην οροσειρά του Τροόδους. Κοντά στο χωριό Βυζακιά, ο δρόμος οδηγεί και στις δύο εποχές. Οι κατακίτρινες λαψάνες χρωματίζουν τον ίδιο πίνακα, μπροστά από το άσπρο του χιονιού και το πράσινο του δάσους. Κατεβαίνοντας από τα υψώματα, μετά από μια πολύ μεγάλη πεζοπορία στο χιόνι, καταλήξαμε σε ένα απέραντο κίτρινο χαλί, όπου δεν ακουγόταν τίποτε άλλο εκτός από το βούισμα των μελισσών και των άλλων επικονιαστών.

ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

Instagram: @marinos_angelides

Αρχές Φεβρουαρίου 2021, η Κύπρος ήδη καταπράσινη. Σάββατο, πριν ξημερώσει, έφυγα από το σπίτι για φωτογράφιση. Ξεκίνησα από Ψιμολόφου, συνέχισα προς Αρεδιού και τέλος, κοντά στο μεσημέρι, τράβηξα προς την Κλήρου. Εκεί, κοντά στον υδατοφράκτη, απογείωσα το drone μου. Κοιτάζοντας την οθόνη, προσπαθούσα να θυμηθώ σε ποια χώρα βρίσκομαι.

Το ηλιοβασίλεμα στη Μαδαρή είναι η θεραπεία μου. Κάποια απογεύματα όμως ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Στο συγκεκριμένο, τα σύννεφα ήταν απλωμένα σαν ένα χαλί σε χαμηλότερο υψόμετρο, σκεπάζοντας τα χωριά και προσδίδοντας στο τοπίο μια απόκοσμη ατμόσφαιρα. Με ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ, απόλαυσα το μεγαλείο της φύσης.

Η φωτογραφία αυτή από τον Πρόδρομο είναι από τις πιο ξεχωριστές μου. Φεβρουάριος 2021 και η πανδημία μάς έχει κλεισμένους στα σπίτια. Περνούμε όμως την πιο όμορφη περίοδο της φύσης και εγώ πρέπει να πάω βουνό. Τεστ στο χέρι, δύο μηνύματα στη διάθεσή μου και ξεκινώ για πάνω. Λίγο πριν από τον Πρόδρομο, η ομίχλη έχει θολώσει τα πάντα. Μόλις ανεβαίνω στο σημείο, κάνει ένα ξαφνικό άνοιγμα, ο ήλιος δύει και όλα γίνονται πορτοκαλί μαγεία.

Δρόμος Παναγιάς - Πολυστύπου.

ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ

Instagram: petr0s_st

500px: PETROS STAVRAKIS

Στο δυτικότερο σημείο της Κύπρου, στη χερσόνησο του Ακάμα, η απόλυτη συμμετρία γης και νερού δημιουργεί μια γοητευτική αντίθεση χρωμάτων, προσδίδοντας μια ιδιαίτερη δυναμική στη σύνθεση της λήψης.

Το απόλυτο γαλάζιο στην καλύτερή του εκδοχή, στο Blue Lagoon. Ή αλλιώς, πώς ένα και μόνο χρώμα δημιουργεί ένα απίστευτο σκηνικό, το οποίο αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στην εναέρια λήψη.

Η αίσθηση της άρρηκτα δεμένης κυπριακής κοινότητας μέσω της απεικόνισης της συνεχούς δόμησης, χαρακτηριστικού της κυπριακής αρχιτεκτονικής πυρήνων. Μια αίσθηση την οποία μόνο μια εναέρια λήψη στην Κακοπετριά θα μπορούσε να αποδώσει φωτογραφικά.

Ένα κρυμμένο σκηνικό –άγνωστο για πολλούς– που συνδυάζει τα γαλαζοπράσινα νερά της Αμμοχώστου με την παιχνιδιάρικη γεωμετρία του τοπίου. Μια παραλία στην Αγία Νάπα.

Πολυφωτογραφημένο και όμως τόσο μαγευτικό το ναυάγιο Edro III. Τα σημάδια του χρόνου, σε χρωματική αρμονία με τα φυσικά στοιχεία του τοπίου, δημιουργούν μια γοητευτική αντίθεση με το γαλάζιο της θάλασσας, προσδίδοντας μια ιδιαίτερη δυναμική στη σύνθεση της λήψης.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΑΒΒΑ

Facebook: Στο ΝηΣί / At the island

Η καθημερινή διαδρομή από Εργάτες προς Αρεδιού δεν πρόδιδε αυτό το μοναδικό τοπίο, το οποίο ανακαλύφθηκε με τη χρήση του drone. Ο λόγος για τους απαράμιλλης ομορφιάς αμμόλοφους στην περιοχή Αρεδιού, που προσδίδουν μια μοναδική γεωλογική διαμόρφωση στο τοπίο. Θαμμένα σε αυτούς τους εν λόγω λόφους βρίσκονται απολιθωμένα οστρακοειδή μιας άλλης, παλαιότερης εποχής.

Φαρμακάς, ένα από τα πιο όμορφα ορεινά χωριά της επαρχίας Λευκωσίας, στις βουνοπλαγιές της οροσειράς του Τροόδους. Ένα χωριό που αποπνέει ηρεμία στους επισκέπτες καθώς περιπλανιούνται στα παραδο σιακά του δρομάκια, με τους κατοίκους να είναι πάντοτε πρόθυμοι να σου χαρίσουν μια θερμή φιλοξενία. Η εκκλησία του χωριού, η οποία είναι αφιερωμένη στην Αγία Ειρήνη, συμπληρώνει την ειδυλλιακή εικόνα. Ένα χωριό που πάντα μού ξυπνά αναμνήσεις παιδικές, αφού αποτελεί τη γενέτειρά μου.

Λόφοι με μοναδικό σχήμα, στην περιοχή Αλυκός, ανάμεσα στην Ψιμολόφου και τα Πέρα Ορεινής, οι οποίοι κρύβουν μια ιστορία παράδοσης. Λέγεται ότι ήταν σωρός σιταριού που ανήκε σε μια γριά. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο Χριστός περνούσε από την περιοχή και της ζήτησε λίγο σιτάρι, εκείνη αρνήθηκε λόγω της τσιγκουνιάς της. Τότε ο Κύριος την καταράστηκε μεταμορφώνοντας το σιτάρι σε χώμα.

ΣΑΒΒΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ / ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΕΝΟΙΚΟΥ

Instagram: @alexandrousavvas & @nicolasmenicou

Λεύκαρα

Ήταν ωραία όλ’ αυτά, μια περιδιάβαση. Όμως το ξύλινο μαγκανοπήγαδο – τ’ αλακάτιν, κοιμισμένο στον ίσκιο της καρυδιάς μισό στο χώμα και μισό μέσα στο νερό, γιατί δοκίμασες να το ξυπνήσεις; Είδες πώς βόγκηξε. Κι εκείνη την κραυγή βγαλμένη απ’ τα παλιά νεύρα του ξύλου γιατί την είπες φωνή πατρίδας;

-Λεπτομέρειες στην Κύπρο, Γιώργος Σεφέρης

Αγία Ναπα

Η θάλασσα περικύκλωσε μια θάλασσα από λουλούδια.

Τα γόνατά της, στην πόρτα, στριφτά φύλλα καπνού, καφετιά και δροσερά και αλλά μήπως υπάρχουν καν λέξεις γι’ αυτό; – για το μέσα και τη θαλπωρή του;

Πρόσεχες να περπατάς στον ίσκιο.

Το βράδυ σε ξάφνιασε πάλι,

με γεράνια, τα ρόδα των φτωχών, καθώς λένε,

και τις μενεξεδί βουνοκορφές πίσω απ’ τα σύνορα.

Να μην ήταν μόνο αυτό το βάσανο της θύμησης.

-Λευκωσία, Γιόαχιμ Σαρτόριους

Κάβο ΓΚρέΚο

Καὶ βλέπεις τὸ φῶς τοῦ ἥλιου καθὼς ἔλεγαν οἱ παλαιοί.

Ὡστόσο νόμιζα πὼς ἔβλεπα τόσα χρόνια περπατώντας ἀνάμεσα στὰ βουνὰ καὶ στὴ θάλασσα συντυχαίνοντας ἀνθρώπους μὲ τέλειες πανοπλίες... παράξενο, δὲν πρόσεχα πὼς ἔβλεπα μόνο τὴ φωνή τους.

Εἴταν τὸ αἷμα ποὺ τοὺς ἀνάγκαζε νὰ μιλοῦν, τὸ κριάρι ποὺ ἔσφαζα κι ἔστρωνα στὰ πόδια τους... μὰ δὲν εἴταν τὸ φῶς ἐκεῖνο τὸ κόκκινο χαλί.

Ὅ,τι μου λέγαν ἔπρεπε νὰ τὸ ψηλαφήσω ὅπως ὅταν σὲ κρύψουν κυνηγημένο νύχτα σὲ στάβλο ἢ φτάσεις τέλος τὸ κορμὶ βαθύκολπης γυναίκας κι εἶναι γεμάτη ἡ κάμαρα πνιγερὲς μυρωδιές... ὅ,τι μοῦ λέγαν δορὰ καὶ μετάξι.

Παράξενο, τὸ βλέπω ἐδῶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου... τὸ χρυσὸ δίχτυ ὅπου τὰ πράγματα σπαρταροῦν σὰν τὰ ψάρια ποὺ ἕνας μεγάλος ἄγγελος τραβᾶ μαζὶ μὲ τὰ δίχτυα τῶν ψαράδων.

-Ἁγιάναπα, Α´, Γιώργος Σεφέρης

Ξυλιάτος

Η σημερινή μέρα της ζωής μου. Η ξεχωριστή. Σου την περίμενα να ξημερώσει με τη σκέψη σου. Ο δρόμος σήμερα που έγινε αλλιώτικος. Οι χτύποι της καρδιάς που ξέφυγαν απ’ την πεπατημένη τάξη του ρυθμού τους. Όλα τα θαυμαστά που μου έτυχαν σήμερα. Σήμερα που ήταν να σε συναντήσω.

-Από τη Λακέμπα στο Σίτι (επικερδής ζημία), Μιχάλης Πιερής

*Το εν λόγω άρθρο περιλαμβάνεται στο «IN LOVE With Cyprus», μια πολυτελή έκδοση 196 σελίδων, γεμάτη Κύπρο, η οποία κυκλοφορεί στα περίπτερα στην τιμή των €2. Γιατί είμαστε «IN LOVE With Cyprus» και το φωνάζουμε με κάθε ευκαιρία!