Τα μικροσκοπικά ακάρεα που ζουν στους ανθρώπινους πόρους και κάνουν σεξ στο πρόσωπό μας καθώς κοιμόμαστε γίνονται τόσο απλοποιημένοι οργανισμοί λόγω του ασυνήθιστου τρόπου ζωής τους, που μπορεί σύντομα να γίνουν ένα με τον άνθρωπο, αναφέρει έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Molecular Biology and Evolution»

Ο λόγος για τους δεμόδικες (Demodex folliculorum), οι οποίοι ζουν στα σώματα σχεδόν όλων των ανθρώπων, με τους αριθμούς τους να είναι πολύ μεγαλύτεροι στους ενήλικες, καθώς οι πόροι μεγαλώνουν.

Συγκεκριμένα, οι άνθρωποι είμαστε «οικοδεσπότες» αυτών των ακάρεων και τους έχουμε προσφέρει ένα σπίτι ήδη από τη γέννησή μας, καθώς τα μικροσκοπικά πλάσματα μεταδίδονται από τη μητέρα στο μωρό κατά τη διάρκεια ή μετά τη γέννηση.

Έχουν μήκος περίπου 0,3 χιλιοστά, βρίσκονται στους θύλακες των τριχών του προσώπου, συμπεριλαμβανομένων και των βλεφαρίδων και στις θηλές και τρώνε το σμήγμα που απελευθερώνεται φυσικά από τα κύτταρά μας στους πόρους.

Οι δεμόδικες εκτός από το ότι ζουν στο σώμα μας παρατηρήθηκε επίσης πως τα βράδια γίνονται πιο ενεργοί και βγαίνουν από τους πόρους, για να ζευγαρώσουν και να αναπαραχθούν.

Η πρώτη μελέτη αλληλουχίας γονιδιώματος του ακάρεου D. folliculorum διαπίστωσε ότι η απομόνωση και η επακόλουθη ενδογαμία τα αναγκάζει να αποβάλουν περιττά γονίδια και κύτταρα, προχωρώντας σε μια μετάβαση από εξωτερικά παράσιτα σε συμβιωτικούς οργανισμούς (symbiot).

Η Δρ. Alejandra Perotti, η οποία ήταν συνεπικεφαλής της έρευνας και είναι επίσης αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Βιολογία Ασπόνδυλων στο Πανεπιστήμιο του Reading, δήλωσε: «Βρήκαμε ότι αυτά τα ακάρεα έχουν διαφορετική διάταξη γονιδίων μελών του σώματος σε σχέση με άλλα παρόμοια είδη λόγω της προσαρμογής τους στους ανθρώπινους πόρους. Αυτές οι αλλαγές στο DNA τους έχουν οδηγήσει σε κάποια ασυνήθιστα χαρακτηριστικά και συμπεριφορές».

Πριν από την εν λόγω έρευνα, οι επιστήμονες πίστευαν πως οι δεμόδικες δεν είχαν πρωκτούς και έτσι όταν πέθαιναν, έκκριναν τα συμμαζεμένα περιττώματά τους στους πόρους μας, προκαλώντας φλεγμονές.

Η νέα μελέτη, ωστόσο, επιβεβαίωσε ότι έχουν τελικά πρωκτούς και έτσι οι ερευνητές υπερασπίστηκαν τους δεμόδικες, λέγοντας πως «κατηγορούνταν άδικα» για ασθένειες όπως η βλεφαρίτιδα και η ροδόχρους ακμή.

Η έρευνα προσθέτει επίσης πως καθώς η γενετική τους ποικιλότητα μειώνεται, η εξάρτησή τους από τους ανθρώπους αυξάνεται που σημαίνει ότι κινδυνεύουν με πιθανή εξαφάνιση. Δηλαδή, εξαιτίας αυτής της εξάρτησης δεν θα μπορούν να αφήσουν τους πόρους μας, να βγουν έξω και να βρουν έναν νέο σύντροφο για να ζευγαρώσουν. Αυτό έχει παρατηρηθεί ξανά στο παρελθόν σε βακτήρια που ζούσαν μέσα στα κύτταρα.

Η εξαφάνισή τους ωστόσο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στους ανθρώπους, αφού όπως προσθέτει η Δρ. Perotti: «Συνδέονται άμεσα με το υγιές δέρμα, οπότε αν τα χάσουμε μπορεί να αντιμετωπίσουμε προβλήματα με το δέρμα μας. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, καθαρίζουν τους πόρους μας. Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που ζουν μαζί μας, αφού δεν μας κάνουν καμία ζημιά».