Από τη Δέσποινα Χριστοδούλου

Τον περασμένο Αύγουστο, αποφάσισα να οργανώσω μία εκδρομή με προορισμό τον Απόστολο Ανδρέα, και ήταν τότε που συνειδητοποίησα πόσες «κρυμμένες» ομορφιές κρύβει αυτός ο τόπος, που δυο ζωές δεν θα μου είναι αρκετές για να τις ανακαλύψω.

Μία από τις πολλές εμπειρίες που θα αποκτήσεις πηγαίνοντας προς την Καρπασία είναι τα γαϊδουράκια που θα σου κόβουν τον δρόμο μέχρι να φτάσεις στο Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα. Κυριολεκτικά σού κόβουν τον δρόμο, έτσι έμαθαν εδώ και χρόνια. Αν δεν πάρουν κάτι να φάνε, δεν το κουνάνε με τίποτα απ’ τη μέση του δρόμου. Γι΄ αυτό μερικοί πάνε αρκετά καλά προετοιμασμένοι με καρότα και λαχανικά, ούτως ώστε να ξεπεράσουν κάθε «εμπόδιο».

Κοιτάς έξω απ’ το παράθυρο και βλέπεις στα δεξιά σου την καταγάλανη θάλασσα, παρατηρείς μέρη που σου είναι άγνωστα, ενθουσιάζεσαι σαν μικρό παιδί το οποίο ετοιμάζεται να εξερευνήσει κάτι που δεν του είναι οικείο.

Φτάνουμε λοιπόν, στο Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα, κτισμένο στο ομώνυμο ακρωτήρι της Κύπρου που βρίσκεται στη χερσόνησο της Καρπασίας. Πολλά έχουν μείνει ίδια ή και όχι… Η τελευταία φορά που επισκέφθηκα το Μοναστήρι ήταν το 2012. Παρατηρώ τα πάντα, προσπαθώ να απομνημονεύσω κάθε λεπτομέρεια. Ο ναός του μοναστηριού, δεσπόζει της περιοχής και αντικρίζει το πέλαγος, θα μπορούσα να τον βλέπω με τις ώρες.

Ο Λευτέρης που είναι στην ουσία ο άνθρωπος-κλειδί για την ομαλή λειτουργία του μοναστηριού, μας έδειξε και τον πρώτο ναό του Αποστόλου Ανδρέα που βρίσκεται χαμηλά, δίπλα στο κύμα και διασώζεται ό,τι είναι εφικτό. Το άγιασμα του Αποστόλου Ανδρέα αναβλύζει μέχρι σήμερα από τη γη, δίπλα από το ερημωμένο μοναστήρι.

Στον δρόμο για την επιστροφή πήρε το μάτι μου έναν κατασκηνωτικό χώρο στον οποίο υπήρχε μια παραλία από κάτω και αποφασίσαμε να κάνουμε στάση. Η πρώτη μου κίνηση ήταν να αφήσω τα σανδάλια μου και να κατεβώ στη θάλασσα, πρόκειται για μια παραλία που δεν γνωρίζω το όνομά της, αλλά με εντυπωσίασε και με το παραπάνω, απ΄το ζεστό νερό της μέχρι και τη χρυσή αμμουδιά. Είναι σίγουρα από τις πιο όμορφες παραλίες που έχουν αντικρίσει τα μάτια μου στο νησί μας. Την περιηγήθηκα αρκετά καλά, ώστε να μην την ξεχάσω…

Επιστρέψαμε πίσω με αρκετές αναμνήσεις από αυτή την εκδρομή και αρκετές φωτογραφίες για να μοιραστώ μαζί σου. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να επισκεφθούν αυτά τα μέρη αλλά δεν μπορούν, υπάρχουν άλλοι που προτιμούν να τα βλέπουν από άλλους.

Τοπία που δεν καταφέραμε να γνωρίσουμε και μέρη που νοσταλγούμε, τέτοιες εκδρομές αξίζει να πραγματοποιούνται σε ολόκληρη την Κύπρο, για να δούμε και κάτι παραπέρα από αυτό που συνηθίσαμε, κάτι που ακόμη δεν γνωρίσαμε.

Περισσότερες φωτογραφίες πιο κάτω: