Ένα πρόσφατο άρθρο των New York Times θέτει ένα σημαντικό ερώτημα: Από τη στιγμή που το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει κλειτορίδα, γιατί η ιατρική κοινότητα δεν τη μελετά, δίδοντάς της τη δέουσα προσοχή;

Το σχετικό άρθρο ξεκινά με την ιστορία της Τζίλιαν. Aν λοιπόν, υπήρχε κάτι για το οποίο ήταν βέβαιη η Τζίλιαν, ήταν ότι δεν ήθελε καμία επώδυνη επέμβαση κοντά στα γεννητικά της όργανα. Έτσι, όταν, το 2018, ένας γυναικολόγος τής συνέστησε βιοψία αιδοίου για να ελέγξει κάποιες πιθανές ενδείξεις καρκίνου, εκείνη δίστασε. Ο γιατρός υποψιάστηκε ότι η υπόλευκη κηλίδα δέρματος που είχε βρει η Τζίλιαν δίπλα στην κλειτορίδα της ήταν σκληρός λειχήνας, μια δερματική πάθηση που είναι συνήθως καλοήθης. Για την Τζίλιαν όμως, το να βγάλει ένα κομμάτι από το πιο ευαίσθητο μέρος του σώματός της ακούστηκε κάπως ακραίο, παρόλο που η ίδια εργάζεται ως νοσοκόμα.

Ωστόσο, στο τέλος συναίνεσε. Ήταν γιατρός και εκείνη ήταν νοσοκόμα. Υπέθεσε ότι αυτός κάτι ξέρει παραπάνω γι’ αυτό το μέρος του σώματός της. «Δεν είχα ξαναδουλέψει ποτέ στη Μαιευτική Γυναικολογία», δήλωσε η Τζίλιαν στους New York Times, ζητώντας να κατονομαστεί με το μικρό της όνομα για να προστατευθεί η ιδιωτική της ζωή.

Για τη βιοψία τής έγινε επισκληρίδιος σπονδυλικής στήλης για να μπορέσει να μουδιάσει η περιοχή και να είναι λιγότερος ο πόνος. Στη συνέχεια, για να σταματήσει την αιμορραγία, ο γιατρός έβαλε το ένα χέρι πάνω από το άλλο και πίεσε δυνατά το αιδοίο της - τα εξωτερικά γυναικεία γεννητικά όργανα, συμπεριλαμβανομένων των εσωτερικών και εξωτερικών χειλέων, του ανοίγματος του κόλπου και της κλειτορίδας. Ακόμη και με την επισκληρίδιο όμως, η Τζίλιαν μπορούσε να αισθανθεί την πίεση στο ηβικό της οστό και τελικά ούρλιαξε από τον πόνο.

Έναν μήνα αργότερα, η Τζίλιαν βρισκόταν στο κρεβάτι με τον φίλο της όταν συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε πλέον να φτάσει σε οργασμό. Μπορούσε να ερεθιστεί, αλλά τη στιγμή που πλησίαζε στην κορύφωση, δεν κατάφερνε ποτέ να τελειώσει. «Και έτσι εξακολουθεί να συμβαίνει», λέει.

Όταν ενημέρωσε τον γυναικολόγο της, εκείνος υπέθεσε πως η δυσκολία της να κορυφώσει οφειλόταν σε μούδιασμα που προκλήθηκε από ουλές και ότι θα υποχωρούσε με τον καιρό. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη. Θορυβημένη, η Τζίλιαν άρχισε να επισκέπτεται τον έναν ειδικό μετά τον άλλον αναζητώντας μια εξήγηση και ελπίζοντας ότι θα βρεθεί μια λύση.

Τότε ήταν που ανακάλυψε ότι κανείς δεν ήθελε να μιλήσει για την κλειτορίδα της.

Σύμφωνα με την ίδια, ένας ουρολόγος που άκουσε για τον τραυματισμό της, την συνέκρινε με τα θύματα βιασμού και κατέληξε στο συμπέρασμα πως πρόκειται για τραυματική αντίδραση στη βιοψία της. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τον ιατρικό φάκελό της, ένας ειδικός υγείας γυναικών τη διέγνωσε με «περιεμμηνόπαυση» (περιεμμηνόπαυση είναι η χρονική περίοδος στη ζωή κάθε γυναίκας που μεσολαβεί μεταξύ του τέλους της κλιμακτηρίου της και πριν από την εμμηνόπαυσή της) και τής συνταγογράφησε κρέμα τεστοστερόνης. Ένας άλλος γυναικολόγος τής πρότεινε ένεση κολπικής αναζωογόνησης.

Κάθε φορά που προσπαθούσε να κατευθύνει τη συζήτηση στην κλειτορίδα της, ερχόταν αντιμέτωπη με κενά βλέμματα. «Με κοιτούσαν σαν να ήμουν εντελώς τρελή», είπε χαρακτηριστικά η Τζίλιαν. «Απλώς συνέχισα να λέω ότι κάτι δεν πάει καλά με την κλειτορίδα μου και ήταν σαν να έκαναν τα πάντα εκτός από το να της δίνουν τη σημασία που πρέπει».

«Υποσημείωση, στην καλύτερη περίπτωση»

Υπάρχει μια μερίδα ουρολόγων που συγκρίνουν το αιδοίο με «μια κωμόπολη στο πουθενά», δήλωσε στο ίδιο άρθρο ο Δρ Irwin Goldstein, ουρολόγος και πρωτοπόρος στον τομέα της σεξουαλικής ιατρικής. Οι γιατροί τείνουν να προσπερνούν την κλειτορίδα, κοιτώντας μετά βίας προς τα πάνω, στον δρόμο προς τον προορισμό τους, που είναι ο τράχηλος και η μήτρα. Εκεί συμβαίνει η πραγματική ιατρική δράση: υπέρηχοι, τεστ Παπανικολάου, τοποθέτηση ενδομήτριου σπειράματος, τοκετός.

Εάν το αιδοίο στο σύνολό του είναι μια υποτιμημένη πόλη, η κλειτορίδα είναι ένα τοπικό μπαρ στην άκρη του δρόμου: ελάχιστα γνωστό και με λιγοστούς επισκέπτες. «Την αγνοούν σχεδόν όλοι», λέει η Δρ Rachel Rubin, ουρολόγος και ειδικός σεξουαλικής υγείας από την Ουάσιγκτον, D.C. «Δεν υπάρχει ιατρική κοινότητα που να έχει αναλάβει την έρευνα, τη διαχείριση, τη διάγνωση παθήσεων σχετικών με το αιδοίο».

Ερωτηθείσα τι έμαθε στην ιατρική σχολή για την κλειτορίδα, η Δρ Rubin απάντησε πως: «Τίποτα που να έχει εντυπωθεί στη μνήμη μου. Αν υπήρχε κάποια αναφορά, θα ήταν στην καλύτερη περίπτωση απλά μια υποσημείωση».

Μόνο χρόνια αργότερα, όταν βρέθηκε δίπλα στον Δρα Goldstein, έμαθε πώς να εξετάζει το αιδοίο και το ορατό τμήμα της κλειτορίδας, γνωστό και ως κλειτορίδα της βαλάνου. Η πλήρης κλειτορίδα, έμαθε, είναι μια βαθιά δομή, που αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από στυτικό ιστό, που φτάνει στη λεκάνη και περιβάλλει τον κόλπο.

Σήμερα, η Δρ Rubin αποκαλεί τον εαυτό της «κλειτοριδολόγο». Το αστείο, φυσικά, είναι ότι λίγοι διεκδικούν τον τίτλο αυτό – από αμηχανία, έλλειψη γνώσης ή επειδή φοβούνται μήπως παραβιάσουν την ευπρέπεια απέναντι στους ασθενείς τους. «Οι γιατροί αγαπούν να εστιάζουν σε αυτά που γνωρίζουμε», λέει η Δρ Rubin. «Και δεν μας αρέσει να δείχνουμε ότι δεν ξέρουμε κάτι».

Αυτή η σχεδόν καθολική άγνοια ή αποφυγή έχει συνέπειες για τους ασθενείς. Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2018 στο περιοδικό Sexual Medicine, η Δρ Rubin, ο Δρ Goldstein και οι συνεργάτες τους διαπίστωσαν ότι η μη εξέταση του αιδοίου και της κλειτορίδας συχνά έκανε τους γιατρούς να παραβλέπουν παθήσεις που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλική υγεία. Από τις γυναίκες που επισκέφθηκαν την κλινική του Δρος Goldstein, σχεδόν 1 στις 4 είχε συμφύσεις κλειτορίδας, που προκύπτουν όταν η καλύπτρα της κλειτορίδας κολλάει στη βάλανο. Οι συμφύσεις αυτές μπορεί να οδηγήσουν σε ερεθισμό, πόνο και μειωμένη σεξουαλική ευχαρίστηση.

Οι συγγραφείς της συγκεκριμένης έρευνας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όλοι οι γυναικολόγοι θα πρέπει να εξετάζουν τακτικά την κλειτορίδα. Βέβαια αυτό είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει, καθώς οι περισσότεροι γιατροί «ούτε ξέρουν πώς να εξετάζουν, ούτε αισθάνονται άνετα όταν εξετάζουν την κλειτορίδα».

Αυτή η παράβλεψη μπορεί να αποβεί βλαβερή για τις γυναίκες, καθώς και για τους τρανς άνδρες και όσα άτομα έχουν αιδοίο. Χαρακτηριστικό είναι πως έχουν καταγραφεί τραυματισμοί στην κλειτορίδα σε χειρουργικές επεμβάσεις πυελικού πλέγματος, επισιοτομές κατά τον τοκετό, ακόμη και χειρουργικές επεμβάσεις ισχίου. Όταν εκτελείται με κακό τρόπο μια χειλεοπλαστική – μια διαδικασία για τη μείωση του μεγέθους των μικρών χειλέων και μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες αισθητικές επεμβάσεις παγκοσμίως – μπορεί επίσης να βλάψει τα νεύρα, οδηγώντας σε πόνο στα γεννητικά όργανα και απώλεια σεξουαλικού ερεθισμού.

«Πολλοί από αυτούς τους τραυματισμούς θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν οι γιατροί αφιέρωναν περισσότερο χρόνο για να μάθουν την κλειτορίδα», δήλωσε η Δρ Rubin στους NYT. Τον Ιανουάριο, έκανε την ίδια επισήμανση σε μια αίθουσα γεμάτη κυρίως άνδρες γιατρούς στο ετήσιο συνέδριο των στρατιωτικών ουρολόγων στο Παλμ Σπρινγκς της Καλιφόρνιας, κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης για τη γυναικεία σεξουαλική υγεία. Ούσα πρακτική, ζωηρή και ψύχραιμη, η διάλεξή της ψηφίστηκε ως η καλύτερη του συνεδρίου.

«Αυτό το κομμάτι της γυναικείας ανατομίας, δεν είναι μαγεία, απλώς βιολογία», λέει. «Δεν είναι απλώς μια παράξενη, μυθική περιοχή που υποτίθεται ότι χαρίζει τον οργασμό», υπογράμμισε στο γραφείο της στο Ρόκβιλ του Μισισιπή, στις αρχές Ιουλίου, περιτριγυρισμένη από προσθετικά πέους, προπλάσματα γυναικείου πυέλου και ένα μεγάλο ραβδί Hitachi. «Πρέπει να ξέρετε τι είναι όλα αυτά και από πού προκύπτουν».

Μια μακρά παράδοση παραμέλησης

Γιατί λοιπόν δεν γνωρίζουμε πράγματα για την κλειτορίδα; Για τη Δρα Rubin, ο λόγος είναι απλός: Η κλειτορίδα είναι στενά συνδεδεμένη με τη γυναικεία ευχαρίστηση και τον οργασμό και μέχρι πολύ πρόσφατα, αυτά τα θέματα δεν ήταν ψηλά στη λίστα προτεραιοτήτων της ιατρικής, ούτε θεωρούνταν κατάλληλοι τομείς ιατρικής ενασχόλησης.

Ακόμη και σε τομείς όπως η ουρολογία, όπου η ανδρική σεξουαλική ευχαρίστηση και ο οργασμός θεωρούνται αναπόσπαστα στοιχεία, η σεξουαλική υγεία των γυναικών «θεωρείται υστερία, το κουτί της Πανδώρας, ψυχοκοινωνικό ζήτημα, σε καμία περίπτωση όμως, θέμα πραγματικής ιατρικής», σημειώνει η Δρ Rubin, η οποία είναι επίσης πρόεδρος εκπαίδευσης της Διεθνούς Εταιρείας για τη Μελέτη της Σεξουαλικής Υγείας των Γυναικών.

«Η σεξουαλική υγεία και η ποιότητα ζωής δεν είναι κάτι στο οποίο εστιάζουμε για τις γυναίκες». Αντίθετα, το Viagra είναι ένα από τα πιο προσοδοφόρα φαρμακευτικά σκευάσματα των τελευταίων δεκαετιών, αποφέροντας δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στην Pfizer από τότε που λανσαρίστηκε, το 1998. Η γυναικολογία, από την πλευρά της, επικεντρώνεται πιο πολύ στη γονιμότητα ή και την πρόληψη ασθενειών. «Δεν κάνουμε καλή δουλειά όταν μιλάμε για το σεξ από τη σκοπιά της ευχαρίστησης», λέει η Δρ Φράνσις Γκρίμσταντ, γυναικολόγος στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης. «Μιλάμε γι’ αυτό σε επίπεδο πρόληψης. Προσπαθούμε να προλάβουμε τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα Προσπαθούμε να αποτρέψουμε μια εγκυμοσύνη, εκτός κι αν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος. Δεν μιλάμε όμως για τη σεξουαλική ευχαρίστηση».

Η Δρ Helen O'Connell, η πρώτη γυναίκα ουρολόγος της Αυστραλίας, υπενθυμίζει στους New York Times πως στη δική της ιατρική εκπαίδευση, δεν έγινε σχεδόν καμία σοβαρή αναφορά στην κλειτορίδα. Στην έκδοση του 1985 του ιατρικού εγχειριδίου «Last’s Anatomy» που μελέτησε, μια διατομή της γυναικείας λεκάνης παρέλειπε εντελώς την κλειτορίδα, και πτυχές των γυναικείων γεννητικών οργάνων περιγράφονταν ως «ανεπαρκώς ανεπτυγμένες» και ως «αποτυχία» σχηματισμού ανδρικών γεννητικών οργάνων. Αντίθετα οι περιγραφές για το πέος γέμιζαν ολόκληρες σελίδες.

Για την ίδια, αυτή η διαδεδομένη ιατρική περιφρόνηση εξηγεί γιατί οι συνάδελφοί της ουρολόγοι εργάζονταν για τη διατήρηση των νεύρων στο πέος κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων προστάτη, αλλά όχι κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων πυέλου σε γυναίκες.

Η Δρ. Ο’Connell ξεκίνησε να ασχολείται με την πλήρη ανατομία της κλειτορίδας κάνοντας αρχικά μικροδιατομές και χρησιμοποιώντας απεικονίσεις μαγνητικού συντονισμού. Το 2005 δημοσίευσε μια ολοκληρωμένη μελέτη που έδειξε ότι το εξωτερικό εξόγκωμα της κλειτορίδας -το τμήμα που βλέπουμε και αγγίζουμε δηλαδή- είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου», αντίστοιχη με την κεφαλή του πέους. Το πλήρες όργανο εκτεινόταν πολύ κάτω από την επιφάνεια, αποτελούμενο από δύο βολβούς, δύο βραχίονες και έναν άξονα.

Αποτυγχάνοντας να εκτιμήσουν αυτήν την ανατομία, προειδοποίησε, οι χειρουργοί που εργάζονται σε αυτήν την περιοχή μπορούσαν να βλάψουν τα ευαίσθητα νεύρα που είναι υπεύθυνα για την ευχαρίστηση και τον οργασμό, τα οποία διατρέχουν την κορυφή του στελέχους. Σε επεμβάσεις όπως είναι εκείνες με πυελικά πλέγματα ή οι επεμβάσεις ουρήθρας, «τα πράγματα βρίσκονται δυνητικά σε διασταυρούμενα πυρά., δήλωσε η Δρ O’Connell, τονίζοντας ότι «Πρέπει πάντα να σκέφτεστε τι υπάρχει από κάτω, τι είναι κρυμμένο».

Όλο και περισσότερες γυναίκες μιλούν πλέον για τραυματισμούς που υπέστησαν στην περιοχή αυτή κατά τη διάρκεια επεμβάσεων ρουτίνας. Μία από αυτές είναι η Τζούλι, μια 44χρονη διευθύντρια γραφείου από το Essex της Αγγλίας, η οποία έχασε την ικανότητά της να έρθει σε οργασμό το 2012 μετά από ένα ελάχιστα παρεμβατικό χειρουργείο στο ισχίο για να αντιμετωπίσει έναν πόνο στην πλάτη. Μοιράστηκε δημόσια την ιστορία της στην Telegraph πέρυσι, χρησιμοποιώντας μόνο το μικρό της όνομα για να αποφύγει διακρίσεις από μελλοντικούς εργοδότες.

Η Τζούλι περιέγραψε πως ξυπνώντας από την αναισθησία ένιωσε έναν καυστικό πόνο γύρω από την κλειτορίδα της. Ο χειρουργός της τής είπε ότι επρόκειτο απλώς για μώλωπες και ότι ο πόνος θα υποχωρήσει. Λίγους μήνες αργότερα, διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε πλέον να κορυφώσει στο σεξ και να έρθει σε οργασμό. Όσο κι αν προσπαθούσε, «ήταν κυριολεκτικά σαν κάποιος να είχε βγάλει το καλώδιο από την πρίζα. Όλα νεκρώθηκαν», είπε χαρακτηριστικά.

Χρειάστηκαν δύο χρόνια εντατικού ψαξίματος στο Ίντερνετ για να μπορέσει να συνειδητοποιήσει ότι ένα κυλινδρικό εργαλείο που τοποθετήθηκε μεταξύ των ποδιών της κατά τη διάρκεια της επέμβασης είχε πιθανότατα συνθλίψει τα νεύρα της κλειτορίδας της. Η συγκεκριμένη ιατρική συσκευή είναι γνωστό ότι προκαλεί βλάβη στα νεύρα, αλλά κάτι τέτοιο δεν αναφερόταν στο έντυπο με το οποίο έδωσε γραπτώς τη συγκατάθεσή της για την επέμβαση.

H Τζούλι συνέκρινε τον τραυματισμό της με την απώλεια της αίσθησης της γεύσης ή της όσφρησης – μια απόλαυση που θεωρείται δεδομένη, αλλά όταν χάνεται αλλάζει τα πάντα. «Έχουν περάσει 10 χρόνια και ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Και δεν έχω συμβιβαστεί ακόμα με αυτό».

Η Τζίλιαν προσπαθεί ακόμη να κατανοήσει την αιτία του τραυματισμού της. Ήταν η βιοψία; Η συντριπτική πίεση που άσκησε ο γυναικολόγος της μετά; Τέσσερα χρόνια και 12 ειδικούς ιατρούς αργότερα, έχει συμβιβαστεί με το γεγονός ότι μπορεί να μην ανακτήσει ποτέ αυτήν την αίσθηση. «Αυτό άλλαξε ολόκληρη τη ζωή μου. Η καταστροφή από αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς ποτέ να διορθώσεις. Ποτέ».

Ένας νέος ιατρικός χάρτης

Όταν ο Δρ Blair Peters, ένας 33χρονος πλαστικός χειρουργός στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, άρχισε για πρώτη φορά να εκτελεί φαλλοπλαστικές σε τρανς άνδρες και μη δυαδικά άτομα, εξεπλάγη όταν είδε πόσο μεγάλα ήταν τα νεύρα της κλειτορίδας – περίπου τρία χιλιοστά σε διάμετρο, κατά μέσο όρο. (Συγκριτικά, το αισθητικό νεύρο του δείκτη του χεριού έχει πλάτος περίπου ένα χιλιοστό).

«Όσο σπούδαζα στην ιατρική σχολή, δεν μάθαμε τίποτα ιδιαίτερο για την κλειτορίδα πέρα από το γεγονός ότι υπάρχει, βασικά». Ως αποτέλεσμα, είπε πως ανέπτυξε «αυτή την υποσυνείδητη προκατάληψη ότι δεν πρόκειται να είναι αυτή η δομή. Αλλά είναι».

Ο Δρ Peters είναι ανάμεσα στους λίγους νέους γιατρούς που, όπως η Δρ Rubin, συμβάλλουν στη διεύρυνση του χάρτη της ιατρικής σε αυτό το θέμα – και, με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζουν ότι αυτό που συνέβη στην Τζούλι και στην Τζίλιαν δεν θα ξανασυμβεί. Στο πλαίσιο των προσπαθειών του να βελτιώσει τη σεξουαλική αίσθηση για τους ασθενείς με φαλλοπλαστική, ο Δρ Peters εστίασε με μεγεθυντικά μέσα στα νεύρα της κλειτορίδας και μέτρησε πόσες νευρικές ίνες περιείχαν. Ο αριθμός που διαπίστωσε – ο οποίος είναι απόρρητος μέχρι να παρουσιάσει τα ευρήματά του σε συνέδριο αργότερα αυτόν τον μήνα – ήταν «σημαντικά περισσότερος» από 8.000, τον αριθμό που αναφέρεται συχνά, ο οποίος μάλιστα έχει προκύψει από μια ξεπερασμένη μελέτη σε αγελάδες.

Το 2020, η Βικτόρια Γκόρντον, φοιτήτρια ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής και Βιοεπιστημών του Κάνσας Σίτι, ηγήθηκε μιας μελέτης που προσπάθησε να ορίσει μια «επικίνδυνη ζώνη» γύρω από την κλειτορίδα, την οποία οι πλαστικοί χειρουργοί πρέπει να αποφεύγουν. Κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών τομών σε πτώματα, παρατήρησε ότι τα νεύρα της κλειτορίδας διακλαδίζονται μερικές φορές σε λεπτές έλικες, σαν ρίζες, με τρόπους που μπορεί να είναι σημαντικοί για τους χειρουργούς, αλλά δεν είχαν περιγραφεί προηγουμένως στη βιβλιογραφία.

Η Γκόρντον ήλπιζε ότι και άλλοι στον τομέα της πλαστικής χειρουργικής θα έδιναν βαρύτητα σε αυτήν τη διαπίστωση, η οποία δημοσιεύθηκε σε ένα περιοδικό πλαστικής χειρουργικής. «Είμαι απλώς μια τεταρτοετής φοιτήτρια ιατρικής, δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να ασχοληθώ εγώ με αυτό το πρότζεκτ, κανείς άλλος όμως δεν το κάνει», δήλωσε στα τέλη του 2021.

Οι γιατροί όμως δεν είναι οι μόνοι που πιέζουν ώστε η ιατρική να αναγνωρίσει την πλήρη ανατομία της κλειτορίδας. Το 2018, η Τζίλιαν έψαχνε στο διαδίκτυο για να μπορέσει να κατανοήσει τον τραυματισμό της, όταν έπεσε πάνω σε μια δημοσίευση στο Medium από μια γυναίκα στο Ντάλας, την Τζέσικα Πιν, της οποίας η κατάσταση ακουγόταν τρομακτικά παρόμοια με τη δική της. Η κα Πιν, 36 ετών σήμερα, είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος της αίσθησης της κλειτορίδας της, αφού υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στα χείλη σε ηλικία 18 ετών.

Αφού έψαξε στα σημαντικότερα εγχειρίδια μαιευτικής-γυναικολογίας, η κα Πιν έμαθε ότι τα νεύρα της κλειτορίδας σπάνια είναι γνωστά σε βάθος- μια βασική παράλειψη που πίστευε ότι άφηνε την κλειτορίδα έκθετη σε κίνδυνο σε πολλές επεμβάσεις. «Αυτή η παράλειψη φαίνεται να προκαλείται από την κοινωνικοπολιτισμική δυσφορία με την κλειτορίδα και μια διάχυτη έλλειψη σεβασμού για τη γυναικεία σεξουαλική ανταπόκριση», έγραψε στο Medium.

Η μαρτυρία κέντρισε την περιέργεια της Τζίλιαν . «Ήταν η μόνη που μιλούσε γι’ αυτό στο διαδίκτυο», είπε. Έστειλε στη γυναίκα ένα μήνυμα στο Facebook.

Η κα Πιν ξεκίνησε τελικά μια εκστρατεία στα social media για να ενημερωθούν τα εγχειρίδια και τα πρότυπα εκπαίδευσης της Μαιευτικής-Γυναικολογίας ώστε να καλύπτουν αυτή την ανατομία. Η Τζίλιαν τη βοήθησε κι αυτή να αποκτήσει followers, και στη συνέχεια στήριξε την κα Πιν στο Instagram, όπου δεχόταν εκατοντάδες ερωτήματα από όλο τον πλανήτη, από ανθρώπους που είχαν χάσει την αίσθηση των γεννητικών οργάνων ως αποτέλεσμα ιατρικών επεμβάσεων στην κλειτορίδα ή κοντά σε αυτήν.

Η Τζίλιαν προσπαθούσε να απαντάει σε όλους, αλλά δεν μπορούσε να προσφέρει τις ιατρικές συμβουλές που πολλοί αναζητούσαν. Μετά από έξι μήνες, έκλεισε τον λογαριασμό της. Σήμερα οι προσπάθειές της αφορούν περισσότερο την κοινότητά της: Συχνά πηγαίνει σε γραφεία γιατρών για να παραδώσει αφίσες με την ανατομία της κλειτορίδας. Στη δουλειά της με ηλικιωμένους ασθενείς, δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε τυχόν ανησυχίες για τα γεννητικά όργανα, από τον κνησμό του αιδοίου μέχρι τον πόνο μετά από χειρουργική επέμβαση για καρκίνο.

Η κα Πιν όμως συνέχισε. Τα τελευταία χρόνια, άσκησε πιέσεις ώστε τα διάφορα εγχειρίδια ανατομίας να επικαιροποιήσουν τα διαγράμματά τους για την κλειτορίδα και τα νεύρα της. Οι προσπάθειές της έφτασαν στο Reddit και της μάζεψαν περισσότερους από 160.000 οπαδούς στο TikTok, ενώ την έφεραν και στο “The Daily Show with Trevor Noah”. Το 2019, συνδημοσίευσε μια μελέτη ανατομίας με τον πατέρα της, πλαστικό χειρουργό, σχετικά με τις νευρικές απολίξεις της κλειτορίδας.

Ωστόσο, οι πρακτικές της έχουν αμφισβητηθεί. Έχει βρεθεί σε πολυάριθμες διαμάχες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έχει κατηγορηθεί για παρενόχληση για τις επίμονες και μερικές φορές αμφιλεγόμενες προσπάθειές της να προσεγγίσει γυναικολόγους και συγγραφείς βιβλίων ανατομίας, σχολιάζουν οι ΝΥΤ.

Τώρα, μετά από τέσσερα χρόνια καμπάνιας λέει ότι θέλει να ολοκληρώσει τον αγώνα της. «Θα ήταν καταπληκτικό αν οι γιατροί άρχιζαν να παίρνουν το θέμα σοβαρά και να αρχίσουν να μιλούν γι’ αυτό». Το γεγονός ότι μερικοί επαγγελματίες υγείας το έχουν κάνει, συμπεριλαμβανομένης της Δρος Rubin, είναι «πραγματικά μεγάλη υπόθεση», πρόσθεσε.

Δίνοντας στην κλειτορίδα τον χώρο που της αξίζει

Κάθε ασθενής που εισέρχεται στο γραφείο της Δρος Rubin, ανεξαρτήτως ηλικίας, ξεναγείται στο δικό της αιδοίο. Πλέον δεν απλώνεται ένα σεντόνι πάνω από τα πόδια των ασθενών όταν γίνεται η πυελική εξέταση – μια σύμβαση που η Δρ Rubin πιστεύει ότι συμβάλλει στο να διατηρούνται τα «ιδιωτικά μέρη» των γυναικών κρυμμένα σε μια ανεξήγητη ντροπή. Αντ’ αυτού, η Δρ. Rubin ξεκινά δίνοντας στις ασθενείς της έναν μακρόστενο καθρέφτη για να δουν την ίδια ανατομία που θα εξετάσει.

Με ένα Q-tip, η Δρ Rubin ανιχνεύει κάθε μέρος του αιδοίου για πόνο, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα μικρά χείλη, τα μεγάλα χείλη και το κολπικό άνοιγμα. Την ίδια ώρα οι ασθενείς παρακολουθούν κι εκείνοι. Στη συνέχεια, ελέγχει κάτω από την καλύπτρα της κλειτορίδας για συμφύσεις ή άλλες δερματικές παθήσεις. Η όλη εξέταση διαρκεί συνήθως λιγότερο από πέντε λεπτά. «Προχωράμε με τον δικό σας ρυθμό», είπε πρόσφατα σε μια εξέταση με μια 62χρονη γυναίκα, η οποία αντιμετώπιζε πόνο μετά το σεξ. «Εσείς είστε το αφεντικό».

Η Δρ Rubin και οι συνάδελφοί της πιστεύουν ότι ο τομέας τους είναι σε μοναδική θέση να υπερασπιστεί την κλειτορίδα και τη γυναικεία απόλαυση. Εξάλλου, όπως δήλωσε στους NYT η Δρ Μπάρμπαρα Τσούμπακ, ουρολόγος στην Ιατρική Σχολή Icahn του νοσοκομείου Mount Sinai στη Νέα Υόρκη, «οι ουρολόγοι ασχολούνται με τον φαλλό» – κάτι που τεχνικά είναι η κλειτορίδα, καθώς προκύπτει από τις ίδιες εμβρυολογικές δομές και αποτελείται από τους ίδιους στυτικούς ιστούς με το πέος. «Οπότε εξ ορισμού, η ανατομία της κλειτορίδας θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι επίσης ουρολογική», πρόσθεσε η Δρ Rubin.

Επιπλέον, οι ουρολόγοι αισθάνονται απόλυτα άνετα να μιλούν ποιητικά για πράγματα που άλλοι γιατροί είναι πολύ ντροπαλοί για να συζητήσουν. «Η ουρολογία έχει να κάνει με το κατούρημα και με το σεξ», δήλωσε ο Δρ Τσούμπακ. «Τα πράγματα για τα οποία οι άνθρωποι ντρέπονται να μιλήσουν, οι ουρολόγοι θέλουν να τα συζητούν. Η κλειτοριδική ιατρική ανήκει στους ουρολόγους».

Παρόλα αυτά, θα χρειαστεί να γίνουν περισσότερα πράγματα από παθιασμένους γιατρούς, λέει η Δρ Rubin, για να αποδοθεί στο αιδοίο το δέον- πρέπει να υπάρξει μια συντονισμένη πρωτοβουλία, μια κίνηση που να υπερβαίνει τις παραδοσιακά απομονωμένες ειδικότητες της ιατρικής, για να κατανοηθεί και να χαρτογραφηθεί αυτή η ανατομία. Και για να συμβεί αυτό, άλλοι τομείς πρέπει να αναγνωρίσουν τη γυναικεία σεξουαλική απόλαυση ως απαραίτητη και άξια διατήρησης.

«Πραγματικά πιστεύω ότι έχουμε μείνει αρκετές δεκαετίες πίσω στη γυναικεία πλευρά», κατέληξε η Δρ Rubin. «Αλλά πρέπει να το κάνουμε. Και πρέπει να έχουμε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να το κάνουν».