Μέχρι τώρα βλέπαμε δέντρα, αετούς, αρκούδες, πύργους και άλλα παρόμοια σχέδια στα διαβατήρια, τα οποία ακολουθούσαν συγκεκριμένους κανόνες. Όχι πια. Από σήμερα, όλα τα νέα διαβατήρια του Βελγίου θα περιλαμβάνουν τον Τεντέν, τα Στρουμφάκια και άλλους ήρωες της βελγικής τέχνης των κόμικ.

Στο τυπικό διαβατήριο των 34 σελίδων, οι Βέλγοι ταξιδιώτες θα έχουν για «παρέα τους τον Λούκι Λούκ, τους Μπλέικ και Μόρτιμερ κ.ά.

«Επιλέξαμε ένα σχέδιο που αντιπροσωπεύει καλά τη χώρα μας, τις τέχνες και τον πολιτισμό της, με μια πινελιά ταλέντου, τεχνογνωσίας, χιούμορ και ταπεινότητας», δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών του Βελγίου, Σόφι Βίλμες, στο γαλλόφωνο εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο RTBF.

Τα κόμικ, γνωστά ως bande dessinée, που θεωρούνται στο Βέλγιο και τη Γαλλία ως «η ένατη τέχνη», παραμένουν εξαιρετικά δημοφιλή, αν και δεν έχουν πλέον τον ίδιο χώρο στις ημερήσιες εφημερίδες, όπως κατά τη μεταπολεμική ακμή τους.

Ο Τεντέν, που δημιουργήθηκε από τον Ζορζ Ρεμί με το ψευδώνυμο «Ερζέ» το 1929, ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία. Αμέσως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ήρθαν οι Μπλέικ και Μόρτιμερ, ένας πράκτορας της MI5 και ένας πυρηνικός φυσικός, δύο Βρετανοί κύριοι σε μια μόνιμη περιπέτεια απέναντι στον κακόβουλο συνταγματάρχη Ολρικ.

Το 1958 δημιουργήθηκε μια ομάδα μικρών γαλάζιων ανθρώπων που ζούσαν σε ένα χωριό με μανιτάρια - τα γνωστά σε όλους μας στρουμφάκια, από τον καλλιτέχνη Πιέρ Κούλιφορντ, ο οποίος χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Πέγιο. Ο σκιτσογράφος δεν μπορούσε να θυμηθεί τη λέξη για το αλάτι κατά τη διάρκεια ενός γεύματος με έναν συνάδελφό του και ζήτησε «le schtroumpf». Κάπως έτσι προέκυψε ένα από τα σπουδαιότερα κόμικ.

Ο Μισέλ Κίσκα, ένας διάσημος Βελγο-Ισραηλινός σκιτσογράφος, είπε ότι είναι υπέροχη ιδέα να μπουν χαρακτήρες κόμικ στο διαβατήριο. «Αυτοί οι χαρακτήρες, και το πνεύμα που αντιπροσωπεύουν, είναι κοντά στην καρδιά των Βέλγων», δήλωσε. «Είναι μέρος του τρόπου που ζωγραφίζω σήμερα».

Τα κλασικά βελγικά κόμικς είχαν μια ιδιαίτερη εμφάνιση, ακόμη και σε σύγκριση με τα γαλλικά, είπε. «Στη χρυσή εποχή των βελγικών κόμικς στη δεκαετία του 1960, όλοι οι χαρακτήρες ήταν χαριτωμένοι και φιλικοί, είχαν χιούμορ και σχεδιάζονταν με απαλό στυλ, που είναι διαφορετικό από το σημερινό».

Ενώ ωστόσο με γυμνό μάτι θα φαίνεται μια σιλουέτα μιας σκηνής στα βελγικά διαβατήρια, οι αρχές θα μπορούν να βλέπουν και άλλες λεπτομέρειες, όπως εκφράσεις προσώπου και υφές, που αποκαλύπτονται μόνο κάτω από το υπεριώδες φως.

«Υπάρχει λίγο βελγικό χιούμορ εδώ», είπε ο Wouter Poels, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών. «Είναι πάντα ωραίο αν μπορείς να συνδέσεις το πρακτικό με κάτι ευχάριστο […] το διαβατήριο είναι και παραμένει διοικητικό έγγραφο», είπε αναφερόμενος σε 48 νέα χαρακτηριστικά ασφαλείας, μεταξύ των οποίων barcodes, εικόνες χαραγμένες με λέιζερ κλπ.

Οι σκηνές κόμικ που έχουν μπει στα διαβατήρια, πάντως, είναι προσεκτικά επιλεγμένες. Για παράδειγμα, αποφεύχθηκε το αμφιλεγόμενο ταξίδι του Τεντεν στην πρώην αποικία του Κονγκό, λόγω των ρατσιστικών στερεοτύπων του. Αποφεύχθηκε επίσης απεικόνιση του Λούκι Λουκ να καπνίζει τσιγάρο.

Ο ειδικός στα διαβατήρια Τομ Τοπόλ αναφέρει: «Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα τα διαβατήρια ήταν βαρετά… αλλά τα τελευταία 20 χρόνια ο σχεδιασμός των διαβατηρίων γίνεται πιο εντυπωσιακός».

Το διαβατήριο της Εσθονίας διαθέτει έναν νυχτερινό ουρανό που λάμπει κάτω από μια υπεριώδη ακτίνα. Η Φινλανδία έχει μια άλκη που «τρέχει», καθώς αλλάζουν οι σελίδες. Το τελευταίο διαβατήριο της Ιαπωνίας περιλαμβάνει τις «Τριάντα έξι απόψεις του όρους Φούτζι», μια σειρά από τοπικές εκτυπώσεις από τον διάσημο καλλιτέχνη Κατσουσίκα Χοκουσάι.

«Ναι, φαίνονται πιο όμορφα, αλλά ο κρίσιμος παράγοντας παραμένει η ασφάλεια», είπε ο Topol, προσθέτοντας ότι είναι πιο δύσκολο να πλαστογραφηθούν. «Σήμερα, ένα σχέδιο διαβατηρίου με μονότονα γραφικά στοιχεία είναι πολύ απλό».

«Ένας λόγος για να γίνεις Βέλγος», έγραψε στο Twitter ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ στις Βρυξέλλες.