Η Σινδόνη του Τορίνο ή Ιερά Σινδόνη είναι ένα κομμάτι ύφασμα πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα, και η τοποθέτηση του πάνω στο ύφασμα πιστεύεται ότι ταιριάζει σε σώμα που έχει σταυρωθεί και τραυματιστεί. Έχει αποτελέσει πηγή διαμάχης μεταξύ της θρησκευτικής και της επιστημονικής κοινότητας για αιώνες, καθώς υποστηρίζεται ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού, μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό, ενώ σύμφωνα με κάποιες επιστημονικές μελέτες αποτελεί ανθρώπινο κατασκεύασμα. Η Σινδόνη είναι ένα λινό ύφασμα κιτρινωπού χρώματος, διαστάσεων 4,3 μέτρων μάκρος και 1,1 μέτρων φάρδος, που φυλάσσεται από το 1578 στον καθεδρικό ναό του Τορίνο. Η ύφανση του είναι από ψαροκόκκαλο από ίνες λιναριού, υλικά που χρησιμοποιούνταν την εποχή του Ιησού Χριστού. [Wikipedia]

Ωστόσο, όταν οι εξετάσεις με τεχνολογία αιχμής - με άνθρακα-14 - επαλήθευσαν ότι η Σινδόνη του Τορίνο ήταν πλαστή, η εξέλιξη φάνηκε σαν το τελευταίο κεφάλαιο για ένα κειμήλιο που είχε λατρευτεί επί αιώνες ως το ύφασμα με το οποίο είχε τυλιχτεί το σώμα του Χριστού μετά τη σταύρωσή Του.

Αλλά ένας άνθρωπος, ο David Rolfe - κινηματογραφιστής του οποίου το ντοκιμαντέρ «The Silent Witness» είχε φέρει το σάβανο στο φως της δημοσιότητας στη σύγχρονη εποχή, και ο οποίος είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό μετά την έρευνα του - δεν ήταν διατεθειμένος να εγκαταλείψει την υπόθεση. Δήλωνε πεπεισμένος ότι η χρονολόγηση με άνθρακα, που πραγματοποιήθηκε το 1988 υπό την καθοδήγηση του Βρετανικού Μουσείου και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ήταν λανθασμένη. Και τώρα ισχυρίζεται πως «έχει τα στοιχεία που το αποδεικνύουν». Αυτή την εβδομάδα κυκλοφορεί μια νέα ταινία με τίτλο «Ποιος θα μπορούσε να είναι;», στην οποία ο Rolfe υποστηρίζει ότι οι νέες ανακαλύψεις των τελευταίων ετών έχουν ανοίξει και πάλι το ζήτημα της αυθεντικότητάς της σινδόνης.

Ο Rolfe είναι τόσο πεπεισμένος που απευθύνει πρόκληση ύψους 1 εκατ. δολαρίων στο Βρετανικό Μουσείο. «Αν πιστεύουν ότι η σινδόνη είναι μια μεσαιωνική πλαστογραφία, τούς καλώ να επαναλάβουν την απάτη και να δημιουργήσουν κάτι παρόμοιο σήμερα», λέει. «Γιατί από όλα τα στοιχεία που έχω δει, αν πρόκειται για πλαστογραφία, είναι η πιο έξυπνη πλαστογραφία στην ιστορία - και φυσικά χρονολογείται σχεδόν 2.000 χρόνια πίσω, σε μια εποχή με πολύ λιγότερο εξελιγμένες τεχνικές απάτης».

«Λένε ότι την κατασκεύασε ένας απατεώνας του μεσαίωνα, και λέω: αν αυτός μπορούσε να το κάνει, θα πρέπει να μπορείς να το κάνεις κι εσύ. Και αν μπορείτε, υπάρχει μια δωρεά 1 εκατομμυρίου δολαρίων για τα κεφάλαιά σας».

Σύμφωνα με τα ευαγγέλια, όταν ανακάλυψαν το νεκρικό πανί του Χριστού στο πάτωμα του τάφου του, οι οπαδοί του πίστεψαν για πρώτη φορά ότι είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Ανά τους αιώνες, το σάβανο έχει τιμηθεί ως αυτό ακριβώς το κομμάτι ύφασμα. Ο Rolfe το έμαθε πριν από 45 χρόνια περίπου, αφού ζήτησε ιδέες για ντοκιμαντέρ και ήρθε σε επαφή με τον συγγραφέα Ian Wilson, ο οποίος είχε ερευνήσει τη σινδόνη - που μέχρι τότε φυλασσόταν στον καθεδρικό ναό του Τορίνο. Ο Rolfe δεν ήταν πιστός, αλλά βρήκε την ιστορία της σινδόνης συναρπαστική. Το ντοκιμαντέρ που συνέχισε να γυρίζει κέρδισε το βραβείο Bafta το 1978 και έφερε το κειμήλιο στο διεθνές προσκήνιο.

«Σε κανένα σημείο δεν είπα ότι ήταν αυθεντικό, αλλά τέθηκαν ερωτήματα, όπως πώς βρέθηκε η εικόνα του σταυρωμένου άνδρα στο ύφασμα και αν η προέλευσή του συμπίπτει χρονικά με όσα συνέβησαν στον Χριστό», λέει ο Rolfe.

Η πιο δυνατή στιγμή γι' αυτόν ήρθε όταν φωτογράφισε για πρώτη φορά το σάβανο μήκους τεσσάρων μέτρων και είδε ότι η εικόνα του προσώπου του νεκρού ήταν πολύ πιο έντονη στα αρνητικά. «Ήταν σχεδόν σαν να είχε δημιουργηθεί για τη φωτογραφική εποχή», λέει ο Rolfe.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 το Βατικανό, ο ιδιοκτήτης της σινδόνης, συμφώνησε κατ' αρχήν ότι θα μπορούσε να χρονολογηθεί με τη χρήση της τελευταίας τεχνολογίας και ανέθεσε το έργο στο Βρετανικό Μουσείο. Λίγα χρόνια αργότερα, η ετυμηγορία έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο: το ύφασμα χρονολογείται από τον 13ο ή τον 14ο αιώνα και δεν ήταν δυνατόν να είναι αυθεντικό.

Όμως ο 71χρονος, σήμερα, Ρολφ, ήταν αποφασισμένος να διαψεύσει την απομυθοποίηση. «Συμφωνήθηκαν πέντε πρωτόκολλα [δοκιμών], αλλά όλα εγκαταλείφθηκαν», λέει. Υπό το φως της παγκόσμιας δημοσιότητας, οι δοκιμές έγιναν μια πολιτική, «καυτή πατάτα» για το Βρετανικό Μουσείο. Το δείγμα που χρησιμοποιήθηκε για τις δοκιμές, υποστηρίζει ο Rolfe στη νέα του ταινία, ήταν πολύ μικρό και ελήφθη από μια γωνία όπου το σάβανο ήταν πιθανό να είχε επιδιορθωθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι, ακόμη και αν μπορούσε να αποδειχθεί ότι η σινδόνη είναι το ταφικό ύφασμα του Ιησού, και ότι αυτός σταυρώθηκε πριν από 2.000 χρόνια, αυτό δεν ισοδυναμεί με απόδειξη της ανάστασής του, δηλαδή του κεντρικού δόγματος της χριστιανικής πίστης. «Η χρονολόγηση με άνθρακα θα μπορούσε να δείξει ότι ήταν σίγουρα από την εποχή του Χριστού, αλλά εξακολουθεί να είναι υπερβολικό να πάμε από αυτό στο να το δούμε ως απόδειξη ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς», λέει ο Richy Thompson των Humanists UK. «Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν ένα πραγματικό πρόσωπο, και γνωρίζουμε ότι η σταύρωση ήταν κάτι που γινόταν εκείνη την εποχή, και ο Πόντιος Πιλάτος είναι μια καλά τεκμηριωμένη ιστορική προσωπικότητα».

«Αυτό που πολλοί μη θρησκευόμενοι θα ρωτούσαν είναι: ‘πού είναι οι αποδείξεις;’ Διότι αν πρόκειται να προβάλλετε φαινομενικά απίθανους ισχυρισμούς, χρειάζεστε ισχυρές αποδείξεις για να τους υποστηρίξετε. Και το γεγονός ότι οι άνθρωποι πιστεύουν [στην ανάσταση] δεν αποτελεί από μόνο του απόδειξη ότι αυτή συνέβη πραγματικά».

Ο Rolfe παραμένει ατάραχος: λέει ότι η εικόνα στο ύφασμα φαίνεται να προέρχεται από μια «τεράστια έκρηξη ακτινοβολίας, η οποία εκπέμπεται σε κλάσμα του δευτερολέπτου».

Όσον αφορά τη χρονολόγηση με άνθρακα, σίγουρα δεν είναι ο μόνος σκεπτικιστής ή αρνητής των αποτελεσμάτων. Ο Barrie M Schwortz, ένας φωτογράφος που κατέγραψε το σάβανο το 1978, λέει ότι η λέξη «σκοτεινό» θα ήταν μια καλή λέξη για να περιγράψει τα γεγονότα του 1988.

Σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον έξι επιστημονικά άρθρα με κριτές που αμφισβητούν τα αποτελέσματα της χρονολόγησης με άνθρακα, λέει. Κατά την άποψή του, οι εμπλεκόμενοι φορείς βιάζονταν να κάνουν τη δουλειά, επειδή ήθελαν να βάλουν τη χρονολόγηση άνθρακα στο χάρτη. «Αυτές οι δοκιμές την έκαναν γνωστή και σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως στην αρχαιολογία», λέει. «Είμαι Εβραίος, οπότε δεν με απασχολεί προσωπικά, αλλά έχω καταλήξει να πιστεύω ότι είναι το αυθεντικό ταφικό ύφασμα, επειδή εξέτασα την επιστήμη», ισχυρίζεται.

Το Βρετανικό Μουσείο είναι λιγότερο πρόθυμο να εμπλακεί αυτή τη φορά, όπως σημειώνει ο Guardian. «Οποιεσδήποτε τρέχουσες ερωτήσεις σχετικά με το σάβανο θα ήταν καλύτερο να τεθούν σε εκείνους που το φροντίζουν σήμερα στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του Τορίνο», δήλωσε εκπρόσωπος.

ΠΗΓΗ