Η είδηση του θανάτου της Ντίνας Κώνστας, χθες Κυριακή, σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό -και όχι μόνο- κόσμο. Η Ντίνα Κώνστα ήταν μια σπουδαία ηθοποιός, που άφησε ένα εξίσου σπουδαίο στίγμα. Λατρεύτηκε ως Ντένη Μαρκορά σε έναν από τους πιο εμβληματικούς ρόλους της ελληνικής τηλεόρασης. Αγαπήθηκε όχι μόνο για το υποκριτικό της ταλέντο, αλλά για τη δράση της και τις αντισυμβατικές δηλώσεις της. Η Ντίνα Κώνστα ήταν πολλά. Κυρίως όμως πολύ αληθινή.

Συγκλόνισε ως Σωτηρία Μπέλλου

Η τελευταία της μεγάλη επιτυχία ήταν η Σωτηρία Μπέλλου στο έργο «Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας».

«Θέλω να είναι και το τελευταίο μου. Δεν την βγάζεις καθαρή από τέτοιους ρόλους. Ταυτίστηκα απολύτως. Το κουβαλούσα και το κουβαλάω», είχε πει σε συνέντευξή της στη LIFO.

Όπως είχε αναφέρει τότε, ήταν ρόλος-ρίσκο και το σκέφτηκε πολύ πριν τον αποδεχτεί. Η Κώνστα ήταν συγκλονιστική στην ερμηνεία της και στην πρεμιέρα οι θεατές σηκώθηκαν όρθιοι και τη χειροκροτούσαν.

Η ζωή της

Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Κωστή Μιχαηλίδη, στην οποία φοιτούσε κρυφά, ενώ την ίδια εποχή εργαζόταν σε εταιρεία χρωμάτων για να πληρώσει τις σπουδές της. Σταμάτησε την τρίτη χρονιά γιατί είχε πολύ διάβασμα. Είχε την τύχη να είναι μαθήτρια της Μαίρης Αρώνη.

Πρωτοεμφανίστηκε στην Ελεύθερη Σκηνή το 1965. Τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές. Μερικοί από τους πιο χαρακτηριστικούς ρόλους που υποδύθηκε ήταν στις σειρές «Τρεις Χάριτες», «Δις Εξαμαρτείν» και το «Σόι μας». Ωστόσο, αγαπήθηκε από το κοινό για την ερμηνεία της ως Ντένη Μαρκορά στη σειρά «Δύο ξένοι».


«Σιχαινόμουν τους γάμους, τις συμβάσεις, ήθελα να είμαι ελεύθερη»

Δεν παντρεύτηκε ποτέ, επειδή δεν της άρεσε η δέσμευση του γάμου. Είχε δηλώσει πως έγινε ηθοποιός επειδή ήταν αυτοκαταστροφικό άτομο. Στη συνέντευξή της στη LIFO και στον Χρήστο Παρίδη είχε πει: «Πρέπει να σου πω ότι εγώ έγινα ηθοποιός γιατί δεν θα μπορούσα να ζω μια φυσιολογική ζωή. Θέλω να ζω τις ζωές των άλλων, που λένε. Πάντα μας φαίνονται πιο ενδιαφέρουσες από τη δική μας.

Γι' αυτό σιχαινόμουν τους γάμους, τις συμβάσεις και ήθελα να είμαι ελεύθερη. Και το θέατρο είναι κάτι που σε γοητεύει. Αν δεν γοητεύεται ο ηθοποιός, δεν γοητεύεται ούτε ο θεατής. Έχει τόσο μεγάλη σχέση το κοινό με τον ηθοποιό, που αν δεν λειτουργήσει, είσαι χαμένος».

Μιλώντας για την απόφασή της να μην κάνει οικογένεια, είχε πει περαιτέρω: «Από τη μάνα μου δεν περιοριζόμουν. Έβλεπα τις άλλες κι έλεγα πώς σκλαβώνονται έτσι. Έκανε η αδελφή μου παιδιά και ήταν σαν δικά μου. Όταν αρρώστησα, ήρθε στο νοσοκομείο η ανιψιά μου και με φρόντιζε καλύτερα και από παιδί μου. Εμένα η φυλακή δεν μου πάει».


Βαθιά πολιτικοποιημένη

Πολιτικοποιημένη από μικρή, θυμάται πως την έπιασαν μαζί με τις συμμαθήτριές της όταν κατέβηκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν για τους Καραολή και Δημητρίου, τους Κύπριους αγωνιστές που απαγχονίστηκαν από τους Άγγλους, αναφέρει στην ίδια συνέντευξη.

«Τότε ψηφίζαμε στα 21 και περίμενα πότε θα έρθει η ώρα να πάρω το βιβλιάριό μου. Είπα σε μια παλιά αριστερή στη γειτονιά ότι ήθελα να ψηφίσω έναν καλλιεργημένο νέο που να πρόσκειται στην ΕΔΑ και μου πρότεινε τον Μάρκο Δραγούμη, τον πατέρα της Ναταλίας.

Θυμάμαι, περίμενα πώς και πώς να ψηφίσω. Και η μαμά μου αριστερή ήταν. Από κείνη έμαθα να τρέχω στα νοσοκομεία και να βοηθώ τους ανθρώπους», είχε πει.


Επαναστατική φύση

Αν και ξεκίνησε την καριέρα της με δραματικούς ρόλους, έγινε γνωστή με τον κωμικό ρόλο της Ντένης Μαρκορά στους «Δύο Ξένους».

«Οι κωμικοί ρόλοι είναι επικίνδυνοι, μπορεί να γελοιοποιηθείς. Πήγαινα από τα χαράματα για να με ετοιμάσουν. Η Ντένη Μαρκορά απαιτούσε ατέλειωτες ώρες γυρισμάτων που με εξουθένωναν», είχε πει στη συνέντευξη που έδωσε στον Χρήστο Παρίδη για τη LIFO.

Η Ντίνα Κώνστα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σάμο και ήταν το δεύτερο κορίτσι της οικογένειας. Ο πατέρας της πέθανε λίγους μήνες μετά τη γέννησή της.

Ήταν αντιδραστικό και επαναστατικό παιδί. Δεν ήθελε να πηγαίνει στις σχολικές γιορτές, να λέει ποιήματα και να κάνει οτιδήποτε θεωρείτο υποχρεωτικό. Για τον λόγο αυτό αποφάσισε να σπουδάσει δημοσιογράφος – επειδή ήταν μια δουλειά που δεν θα είχε ρουτίνα. Ωστόσο, ο θείος της, που θα πλήρωνε τις σπουδές της σε σχολή δημοσιογραφίας στις Βρυξέλλες, άλλαξε γνώμη, διότι πίστευε πως «η δημοσιογραφία είναι τυχοδιωκτικό επάγγελμα και δεν κάνει για τις γυναίκες».

Η μητέρα της ήθελε η κόρη της να παντρευτεί και να δουλέψει ως τραπεζικός υπάλληλος αλλά η Ντίνα το θεωρούσε καταδίκη και αποφάσισε να γίνει ηθοποιός.

«Ξεκίνησα να πηγαίνω στο Θέατρο Τέχνης και στο Εθνικό και να βλέπω τις σπουδαίες παραστάσεις που παίζονταν εκεί. Βαριόμουν πολύ. Έβλεπα τις γειτόνισσες να ζουν καθημερινά τα ίδια και τα ίδια, μια ρουτίνα του τύπου γραφείο-σπίτι, σπίτι-γραφείο, και αποφάσισα ότι δεν ήθελα να ζω έτσι.

Άρχισε να με γοητεύει το θέατρο, αλλά επειδή ήξερα ότι ήμουν επιπόλαιη, ανέβαλλα συνεχώς την εγγραφή μου σε κάποια σχολή. Φοβόμουν ότι μπορεί να βαριόμουν γρήγορα.

Άσε που δεν ήξερα κανέναν από τον κόσμο του θεάτρου και ντρεπόμουν. Πήγαινα μέχρι τα Εξάρχεια, στη σχολή του Κουν, αλλά δεν είχα την αυτοπεποίθηση να μπω μέσα.

Τελικά, πήγα στου Κωστή Μιχαηλίδη κι εκεί είχα για βασική δασκάλα τη Μαίρη Αρώνη. Μου έδινε όλο δραματικά έργα. Έμοιαζε σαν να ζούσε σε έναν άλλο κόσμο», είχε πει στην ίδια συνέντευξη στη LIFO .


Δείτε συνέντευξη που είχε δώσει παλαιότερα: