Τα κουνούπια έχουν άπειρα εφεδρικά σχέδια για να μας κυνηγήσουν και να μας τσιμπήσουν, όπως ενημερώνει πρόσφατη μελέτη. Ο λόγος αφορά τη ζωή τους.

Έχει ήδη αναλυθεί ποια κουνούπια είναι αυτά που βουίζουν διαρκώς στα αυτιά μας. Είναι τα ίδια με αυτά που μας τσιμπούν. Και είναι τα θηλυκά. Τι τους έχουμε κάνει;

Πρέπει να έχουμε πρόχειρη την πληροφορία ότι από τα περισσότερα από 3.500 είδη κουνουπιών που υπάρχουν στον πλανήτη, λιγότερο από το 10% (και μόνο τα θηλυκά) απολαμβάνουν να 'τσιμπολογούν' τους ανθρώπους.

“Μετά το ζευγάρωμα, χρειάζονται το ανθρώπινο αίμα για να αποκτήσουν την ενέργεια που χρειάζονται και να παράγουν 'αυγά'”.

Ο λόγος που μας κάνει εξαιρετικές πηγές τροφής είναι η μυρωδιά του σώματός μας “ένα μοναδικό κοκτέιλ αρωμάτων” που κάνει κάποιους περισσότερο επιθυμητούς (για τα κουνούπια) από άλλα είδη.

Όπως πλησιάζουν στη θερμότητα του σώματος μας, ανιχνεύουν το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέουμε από την κορυφή μας (το κεφάλι μας). Προτιμούν και τα πόδια μας “εξαιτίας της μεγαλύτερης συγκέντρωσης βακτηρίων που υπάρχει εκεί. Χρησιμοποιούν αισθητήρες γεύσης που έχουν στα πόδια τους, για να προσδιορίσουν αν ο άνθρωπος ή άλλο ζώο με αίμα είναι επαρκές για να γίνει το επόμενο 'γεύμα' τους”.

Πώς μπορούμε να 'χαλάσουμε' αυτήν τη διαδρομή;

Έρευνα που διενήργησαν επιστήμονες στις ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε στο Cell (δημοσιεύει περισσότερες από 50 επιστημονικές εκδόσεις) την Πέμπτη 18/8 ενημέρωσε πως ό,τι και αν κάνουμε, τα θηλυκά κουνούπια βρίσκουν τη δυσωδία του ανθρώπινου σώματος.

Κοινώς, δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας.

“Η καταδίωξη μπορεί να ξεκινήσει από απόσταση μεγαλύτερη των 30 μέτρων, με το διοξείδιο του άνθρακα της αναπνοής που 'φτάνει' στο αισθητήριο όργανο που έχει το έντομο, στο στόμα. Αμέσως 'μαγεύεται' και ψάχνει την πηγή, με τις κεραίες να αρχίζουν το βουητό.

Όσο μας πλησιάζει, δέχεται τη θερμότητα μας και μετά αγγίζει το δέρμα, το οποίο μπορεί να 'γευτεί' με τα πόδια του. Τότε τσιμπάει και ρουφάει το πλούσιο, σε σίδηρο, αίμα μας.

Το τελετουργικό αυτό περιλαμβάνει εμμονή και μεγάλο δείκτη περιπλοκότητας. Παρ' όλα αυτά είναι πολύ δύσκολο να διαταραχθεί. Άπαξ και αρχίσει η αναζήτηση της πηγής τροφής δεν αποπροσανατολίζεται από καμία συνθήκη. Είτε πρόκειται για βροχή, είτε για κεριά σιτρονέλας, κλπ.

Από τις άκρες των κεραιών τους έως το κάτω μέρος των ποδιών τους, 'φουντώνουν' με την αίσθηση του ανθρώπου”, δήλωσε στο Atlantic ο Leslie Vosshall, νευροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο Rockefeller.

Ούτε οι γενετικές παρεμβάσεις μπορούν να αλλάξουν το αποτέλεσμα

Το γονιδίωμα ενός είδους που ονομάζεται Aedes aegypti (προτιμά να τρέφεται με ανθρώπους και μπορεί να μεταφέρει ιούς, όπως ο δάγκειος πυρετός, ο Ζίκα, ο κίτρινος πυρετός) κωδικοποιεί περισσότερους από 300 διαφορετικούς τύπους χημικών αισθητήρων. Έτσι μπορεί το έντομο να ταξιδεύει στον κόσμο.

Οι ερευνητές εισήγαγαν προσαρμογές που 'εξαφάνισαν' περισσότερα από 100 από αυτά τα γονίδια. Τα μεταλλαγμένα κουνούπια συνέχισαν να βρίσκουν τους ανθρώπους και να τους τσιμπούν.

Η μεγαλύτερη πρόοδος που έχουν σημειώσει οι επιστήμονες, μέσω αυτών των τεχνικών είναι να μειώσουν την έλξη των εντόμων προς εμάς περίπου στο μισό.

Τα κουνούπια έχουν εμμονή μαζί μας για να ζήσουν

Η πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει πως ο λόγος που τα κουνούπια θα μας βρίσκουν πάντα αφορά τα συστήματα ανίχνευσης οσμών που έχουν.

“Σε αντίθεση με πολλά άλλα ζώα, τα συστήματα τους είναι χαοτικά και γεμάτα με δικλείδες ασφαλείας που κάνουν την αίσθηση της όσφρησης δύσκολη για να καμφθεί. Είναι μια ουσιαστική προσαρμογή για ένα πλάσμα που είναι υπερ-εστιασμένο σε εμάς: είναι ο τρόπος που έχουν για να επιβιώσουν”.

“Τα κουνούπια είναι κυριολεκτικά κωδικοποιημένα με διαδοχικά εφεδρικά πλάνα, για να μας καταδιώξουν”.

Στα καλά νέα, μολονότι η απενεργοποίηση των κυττάρων μυρωδιάς των κουνουπιών δεν φαίνεται δυνατή, οι γνώσεις για το πώς λειτουργεί η όσφρηση τους μπορεί να βοηθήσει στον σχεδιασμό νέων απωθητικών.

Μια πρόταση είναι να δημιουργηθούν παγίδες των οποίων η μυρωδιά θα είναι πιο δελεαστική (για αυτά) από εκείνη του ανθρώπινου δέρματος. Για την ιστορία, έχουν ξεκινήσει ήδη οι διαδικασίες, για τη δημιουργία παγίδων με συνταγές γαλακτικού οξέος, αμμωνίας και διοξειδίου του άνθρακα.

ΠΗΓΗ