Οι ψηφιακές συνομιλίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Είτε αυτές είναι επαγγελματικές, είτε προσωπικές, είναι αρκετά σπάνιο να μην συμπεριλαμβάνουν και ένα emoji, το οποίο, ανάλογα με την εφαρμογή και τον πάροχο που χρησιμοποιεί ο καθένας, φαίνεται διαφορετικά στην οθόνη.
Πώς ήρθαν όμως στη ζωή μας τα πρώτα από αυτά τα μικρά κίτρινα εικονίδια, που έχουν πλέον λάβει τεράστιες διαστάσεις στην ψηφιακή πραγματικότητα;
Όσο παράξενο και να ακούγεται, ο εφευρέτης του πρώτου ψηφιακού «smiley» ήταν ένας καθηγητής πανεπιστημίου. Ο Σκοτ Φάλμαν και οι συνάδελφοί του, καθηγητές και επιστήμονες υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Κάρνεγκι Μέλον του Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ, στο πλαίσιο μιας όχι και τόσο επιστημονικής συζήτησης για το πανεπιστημιακό τους δίκτυο αναζητούσαν ένα σύμβολο που να δείχνει τον χιουμοριστικό χαρακτήρα της συνομιλίας τους.
Η δημιουργία του πρώτου «smiley»
Κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας τους, ο Σκοτ Φάλμαν έστειλε στις 19 Σεπτεμβρίου 1982 το μήνυμα που έφερε την επανάσταση: «Γιατί όχι :-) ως ένα χαμογελαστό πρόσωπο;». Αντίστοιχα, πρότεινε και το αντίστοιχο πρόσωπο :-( για μηνύματα με στενάχωρο χαρακτήρα. Η πρωτοβουλία του όχι μόνο έγινε δεκτή από τους συναδέλφους του, αλλά εξαπλώθηκε αστραπιαία σε πολλά πανεπιστήμια των ΗΠΑ μέσω των πανεπιστημιακών τους δικτύων.
Το πρώτο ψηφιακό «smiley» είχε μόλις γεννηθεί. Εν συνεχεία δημιουργήθηκαν και τα υπόλοιπα emoticon, όπως αυτό που κλείνει το μάτι ;-), το έκπληκτο :-O ή εκείνο που βγάζει περιπαικτικά την γλώσσα έξω :-P. Οι σημερινές δυνατότητες είναι αμέτρητες, με τους πρώιμους χαρακτήρες που δημιούργησε ο Φάλμαν να μην χρησιμοποιούνται πλέον, αλλά να υπάρχουν μέχρι και «πραγματικά» ανθρώπινα πρόσωπα με διαφορετικά φύλα, χρώματα δέρματος και ηλικίες. Υπάρχουν επίσης αναπαραστάσεις φαγητού, ζώων, μεταφορικών μέσων και κάθε λογής καθημερινών αντικειμένων.
Αναπόσπαστο μέρος της ψηφιακής επικοινωνίας
Η χρήση εικονιδίων ή αλλιώς «αυτοκόλλητων», από πολλούς γνωστά στο σύνολο ως Emoji, έχει γενικά ανοδική τάση. Η εφαρμογή μηνυμάτων «WhatsApp» προσφέρει πάνω από 3.600, αλλά είναι συγκεκριμένα εκείνα που κερδίζουν τις πρώτες θέσεις στην συχνότητα των χρηστών. Πέρυσι το πρόσωπο με δάκρυα χαράς ήταν το πιο χρησιμοποιημένο emoji παγκοσμίως, ακολουθούμενο από την κόκκινη καρδιά. Στην πρώτη δεκάδα βρίσκονται επίσης οι αντίχειρες προς τα πάνω, το χαμογελαστό πρόσωπο κι εκείνο που στέλνει φιλιά, καθώς και το κίτρινο πρόσωπο που γελάει.
Έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 80% των Γερμανών χρησιμοποιούν σε τακτική βάση emoji για τα μηνύματά τους μέσω της εφαρμογής μηνυμάτων «Messenger». Εντυπωσιακό μάλιστα είναι το γεγονός πως η πλειοψηφία των νεότερων επαγγελματιών θεωρεί τα emoji κατάλληλα και για επικοινωνία στο εργασιακό περιβάλλον.
Πώς όμως η τάση αυτή επηρεάζει την επικοινωνία μας συνολικά όταν οι λέξεις και τα συναισθήματα αναπαριστώνται όλο και περισσότερο σε εικονογράμματα; Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν πως δεν μπορεί να δημιουργηθεί μία νέα γλώσσα, αλλά αποτελούν ένα συμπλήρωμα της υπάρχουσας. Οι γλωσσολόγοι Μίχαελ Βάισβένγκερ και Στέφεν Πάππερτ από το Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ θεωρούν πως «τα emoji επιτρέπουν την πραγματοποίηση λειτουργιών που εκφράζουμε σε διαπροσωπικές συναντήσεις, αλλά δεν είναι δυνατόν να συμβούν μέσω της ψηφιακής επικοινωνίας».
Τα χαμογελαστά πρόσωπα επομένως, είτε καρδιές είτε άλλες μικρές εικόνες, αποτελούν μια προσπάθεια έκφρασης συναισθημάτων, όπως και της σχέσης μεταξύ των συνομιλητών. Κατά ειρωνικό τρόπο αυτή η εξέλιξη είναι αποκρουστική για τον εφευρέτη του. «Μισώ αυτά τα κινούμενα γραφικά που μερικές εταιρείες απλά δημιουργούν. Αυτό καταστρέφει όλη τη διασκέδαση», είχε εκμυστηρευτεί κάποτε ο Φάλμαν σε μια συνέντευξη στο περιοδικό DER SPIEGEL. Ο ίδιος συνεχίζει να χρησιμοποιεί μόνο -και αν- τους χαρακτήρες που ο ίδιος δημιούργησε.
Με πληροφορίες από Deutsche Welle
