Ένα ελικόπτερο οδηγεί χιλιάδες αντιλόπες σε έναν περιφραγμένο χώρο. Ένας γερανός ανεβάζει ναρκωμένους ελέφαντες και τους φορτώνει σε τρέιλερ. Ορδές δασοφυλάκων οδηγούν άλλα ζώα σε μεταλλικά κλουβιά και φορτηγά ξεκινούν ένα ταξίδι περίπου 700 χιλιομέτρων για να μεταφέρουν τα ζώα στο νέο τους σπίτι.

Η Ζιμπάμπουε έχει αρχίσει να μεταφέρει περισσότερα από 2.500 άγρια ζώα από ένα καταφύγιο στον νότο, σε άλλα στο βόρειο τμήμα της χώρας, για να τα σώσει από την ξηρασία, καθώς η κλιματική αλλαγή αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την άγρια ζωή ακόμα και από τη λαθροθηρία.

Περίπου 400 ελέφαντες, 2.000 ιμπάλα (είδος αντιλόπης), 70 καμηλοπαρδάλεις, 50 βουβάλια, 50 γκνου, 50 ζέβρες, 50 ελάντες, 10 λιοντάρια και μια αγέλη 10 άγριων αφρικανικών σκυλιών μεταφέρονται από το Save Valley Conservancy της Ζιμπάμπουε, σε τρία καταφύγια στον βορρά σε μια από τις μεγαλύτερες προσπάθειες αιχμαλώτισης και μετεγκατάστασης ζώων που έχει γίνει στη νότια Αφρική.

Το «Project Rewild Zambezi», όπως ονομάζεται αυτή η επιχείρηση, μεταφέρει τα ζώα σε μια περιοχή στην κοιλάδα του ποταμού Ζαμβέζη προκειμένου να δημιουργηθούν ξανά οι πληθυσμοί άγριων ζώων. Είναι η πρώτη φορά εδώ και 60 χρόνια που η Ζιμπάμπουε ξεκινά μια τέτοια μαζική εσωτερική μετακίνηση άγριων ζώων. Μεταξύ 1958 και 1964, στην τότε Ροδεσία, περισσότερα από 5.000 ζώα μεταφέρθηκαν στο πλαίσιο της «Επιχείρησης Νώε». Η επιχείρηση αυτή διέσωσε την άγρια ζωή από την άνοδο των υδάτων που προκλήθηκε από την κατασκευή ενός τεράστιου υδροηλεκτρικού φράγματος στον ποταμό Ζαμβέζη, που δημιούργησε μία από τις μεγαλύτερες τεχνητές λίμνες στον κόσμο, τη λίμνη Καρίμπα.

Αυτήν τη φορά, η έλλειψη νερού κατέστησε αναγκαία τη μετακίνηση της άγριας ζωής, καθώς ο βιότοπός τους έχει στεγνώσει από την παρατεταμένη ξηρασία, δήλωσε ο Tinashe Farawo, εκπρόσωπος της Αρχής Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων και Άγριας Ζωής της Ζιμπάμπουε.

Η υπηρεσία εξέδωσε άδειες για να επιτραπεί η μετακίνηση των ζώων, ώστε να αποτραπεί «μια καταστροφή», τόνισε ο Farawo.

«Το κάνουμε αυτό για να μειώσουμε την πίεση. Εδώ και χρόνια καταπολεμούμε τη λαθροθηρία και μόλις κερδίζαμε αυτόν τον πόλεμο, η κλιματική αλλαγή αναδείχθηκε ως η μεγαλύτερη απειλή για την άγρια ζωή», επισήμανε ο Farawo, σε συνέντευξή του στο Associated Press.

«Πολλά από τα πάρκα μας είναι υπερβολικά γεμάτα και υπάρχει ελάχιστο νερό ή τροφή. Τα ζώα καταλήγουν να καταστρέφουν τον βιότοπό τους, γίνονται επικίνδυνα για τον εαυτό τους και καταπατούν γειτονικούς ανθρώπινους οικισμούς για να αναζητήσουν τροφή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αδιάκοπες συγκρούσεις», πρόσθεσε.

Μια επιλογή θα ήταν η θανάτωση για τη μείωση του αριθμού των άγριων ζώων, αλλά οι οργανώσεις προστασίας άγριων ζώων εναντιώνονται σε αυτήν την τακτική. Η τελευταία φορά που έκανε κάτι τέτοιο η Ζιμπάμπουε, ήταν το 1987, δήλωσε ο Farawo.

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην άγρια ζωή δεν περιορίζονται μόνο στη Ζιμπάμπουε. Σε ολόκληρη την Αφρική, τα εθνικά πάρκα που φιλοξενούν αναρίθμητα είδη άγριας ζωής, όπως λιοντάρια, ελέφαντες και βουβάλια, απειλούνται όλο και περισσότερο από το γεγονός ότι οι βροχοπτώσεις είναι πλέον κάτω από τον μέσο όρο, αλλά και από τα νέα έργα υποδομής. Οι αρχές και οι ειδικοί λένε ότι η ξηρασία απειλεί είδη όπως οι ρινόκεροι, οι καμηλοπαρδάλεις και οι αντιλόπες, καθώς μειώνει την ποσότητα της διαθέσιμης τροφής.

Για παράδειγμα, μια μελέτη που διεξήχθη πρόσφατα στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ της Νότιας Αφρικής, συνέδεσε τα ακραία καιρικά φαινόμενα με την απώλεια φυτών και ζώων, τα οποία αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις νέες συνθήκες και την έλλειψη νερού λόγω των μεγαλύτερων περιόδων ξηρασίας και των υψηλότερων θερμοκρασιών.