Ένας χρήστης του Twitter, αποφάσισε να δημιουργήσει κάτι που προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον και ποικίλα ερωτήματα σχετικά με το σύμπαν των μέσων κοινωνικών δικτύων.

Ειδικότερα, ο «Μiles», με τη βοήθεια ενός προγράμματος επεξεργασίας εικόνων τεχνητής νοημοσύνης, το «Midjourney», δημιούργησε μια εικονική «κοινωνική» πραγματικότητα, παράγοντας εικόνες που τοποθετούν ανύπαρκτα πρόσωπα σε πάρτι ή άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις που δεν έχουν γίνει ποτέ.

Όσοι εμφανίζονται στις φωτογραφίες, εκτός φυσικά από τον χρήστη του προγράμματος, είναι πρόσωπα που «εμπνεύστηκε» η τεχνητή νοημοσύνη του συστήματος. Έτσι ο χρήστης μπορεί με ασφάλεια να επικοινωνήσει στον κοινωνικό και διαδικτυακό του περίγυρο τη (ψεύτικη) κοινωνική του ζωή.

Οι ανατομικές ατέλειες

Όμως προς το παρόν η εφαρμογή αυτή έχει τεχνικά ελαττώματα και οι εικόνες των ανθρώπων που παράγει έχουν κάποιες ανατομικές ατέλειες και αν κάποιος παρατηρήσει με λίγη προσοχή τις φωτογραφίες μιας κοινωνικής εκδήλωσης που μοιράζεται κάποιος στα social media, δείχνοντας ότι ήταν παρών σε αυτή θα δει κάποιους από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση να ποζάρουν χαμογελώντας χωρίς όμως να διαθέτουν δόντια, ή διαθέτοντας παραπάνω από το κανονικό ή να κρατούν κάποιο αντικείμενο (π.χ. ποτήρι) και το χέρι που το κρατά αντί για πέντε να έχει δέκα δάκτυλα.

Εκ πρώτης όψεως κάποιος βλέπει δύο κοπέλες να διασκεδάζουν σε ένα πάρτι με την μια από αυτές να κρατάει μια συσκευή στο χέρι της. Αν προσέξει κάποιος την κοπέλα με τη συσκευή θα δει ότι το χέρι της έχει ένα πλήθος από δάκτυλα προδίδοντας έτσι ότι η φωτογραφία δεν είναι αληθινή.

Η ομοιότητα μεταξύ των προσώπων

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το γεγονός ότι τα περισσότερα πρόσωπα που εικονίζονται να διασκεδάζουν στο πάρτι, φαίνεται να προέρχονται από την ίδια «παλέτα» ανθρώπινων χαρακτηριστικών απλώς προσαρμοσμένα σε κάθε περίπτωση με διαφορετικό τρόπο.

Το A.I προσπάθησε να δημιουργήσει την αίσθηση της ποικιλομορφίας στα χαρακτηριστικά των προσώπων, βασισμένο σε περιορισμένο ωστόσο εύρος χαρακτηριστικών και προτύπων ομορφιάς.

Το ρατσιστικό αποτύπωμα του AI

Αξιοσημείωτο, είναι δε το και το γεγονός ότι ο ίδιος ο χρήστης που δημιούργησε το πρότζεκτ μέσω του προγράμματος, θίγει μεταξύ άλλων και το γεγονός ότι λείπει η συμπερίληψη στο πρόγραμμα, καθώς δίνοντας την πληροφορία «άνθρωποι» στο πρόγραμμα, εκείνο «υπολόγισε» μόνο τους λευκούς, ως ανθρώπους, γεγονός που σοκάρει (ή και όχι). Δεδομένου ότι το ρατσιστικό αποτύπωμα έναντι των μαύρων και της μαύρης κουλτούρας είναι γεγονός και βρίσκει παντού την εφαρμογή του.

Πάντως, είναι απλά θέμα χρόνου το σύστημα να βελτιωθεί και οι εικόνες που θα παράγει να είναι τέλειες και έτσι να μπορεί κάποιος να παρουσιάζει χωρίς φόβο την ανύπαρκτη κοινωνική του ζωή. Το πώς φτάσαμε στη χρήση τέτοιου είδους εφαρμογών είναι ένα άλλης τάξης ζήτημα στο οποίο θα πρέπει να κληθούν να απαντήσουν ειδικοί των κοινωνικών επιστημών και των ψυχολόγων.