Ανθρώπινα οστά που πιστεύεται ότι ανήκουν σε στρατιώτες οι οποίοι σκοτώθηκαν στη μάχη του Βατερλώ, ανακαλύφθηκαν στη σοφίτα ενός ηλικιωμένου στο Βέλγιο. Οι επιστήμονες αναλύουν τώρα τα ανθρώπινα λείψανα σε μια προσπάθεια να μάθουν περισσότερα για την ταυτότητά τους.

Η μάχη διεξήχθη κοντά στο χωριό Βατερλώ, νότια των Βρυξελλών, στις 18 Ιουνίου 1815. Κατα τη διάρκειά της, ο Ναπολέων Βοναπάρτης ηττήθηκε από τον συμμαχικό στρατό του Δούκα του Ουέλινγκτον, ο οποίος βοηθήθηκε από 45.000 Πρώσους υπό τον Gebhard von Blücher.

Ενώ περισσότεροι από 10.000 άνδρες πιστεύεται ότι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης του Βατερλώ, μόνο δύο σοροί έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα.

Πρόσφατα, ωστόσο, οι ιστορικοί αποκάλυψαν πως οι σοροί πολλών εκ των πεσόντων στη μάχη του Βατερλώ ανακαλύφθηκαν από ντόπιους αγρότες, οι οποίοι πούλησαν τα λείψανά τους στη βιομηχανία ζάχαρης, για χρήση στη βιομηχανική διαδικασία.

Πώς έγινε η ανακάλυψή τους

Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Bernard Wilkin, ανώτατος ερευνητής στα Κρατικά Αρχεία του Βελγίου, βρέθηκε στο Βατερλώ για μια ομιλία σχετικά με τη διαδικασία –κατά την οποία τα οστά χρησιμοποιήθηκαν ως ένα είδος άνθρακα για τον καθαρισμό της ζάχαρης-, όταν, όπως περιέγραψε στο CNNi, συνέβη κάτι εκπληκτικό. Μετά την ομιλία, τον βρήκε ένας ηλικιωμένος άνδρας, ο οποίος του είπε ότι έχει «οστά από αυτούς τους Πρώσους στη σοφίτα του».

Ο άνδρας, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, έδειξε στον Wilkin φωτογραφίες των οστών και τον κάλεσε στο σπίτι του κοντά στο πεδίο μάχης στο Plancenoit, όπου οι δυνάμεις του Ναπολέοντα αντιμετώπισαν τους Πρώσους.

Λίγες μέρες αργότερα ο Wilkin επισκέφτηκε τον άνδρα και είδε τα λείψανα, τα οποία είχε από τη δεκαετία του 1980. Του εξήγησε ότι εκείνη την εποχή διηύθυνε ένα «μικρό ιδιωτικό μουσείο» και τα λείψανα τού τα είχε δώσει ένας φίλος που τα είχε βρει μερικά χρόνια νωρίτερα.

Παρά το γεγονός ότι ήταν συλλέκτης αναμνηστικών του Ναπολέοντα, ο άνδρας είπε στον Wilkin ότι δεν μπορούσε να τα εκθέσει για λόγους δεοντολογίας, γι' αυτό τα φύλαξε στη σοφίτα του.

Ο Wilkin είπε για τον ηλικιωμένο άνδρα που ζει μόνος του: «Ξαφνικά αυτός ο άνδρας αντιλήφθηκε ότι είναι ηλικιωμένος και θα μπορούσε να πεθάνει τα επόμενα χρόνια, οπότε φοβήθηκε τι θα απογίνουν τα οστά. Όταν είδε την έρευνα που δημοσιεύσαμε το περασμένο καλοκαίρι, σκέφτηκε ότι 'αυτός ο τύπος ξέρει για τα οστά και τους Ναπολεόντειους πολέμους και εργάζεται για την κυβέρνηση'».

Ο Wilkin ανέφερε μεταξύ άλλων πως ένιωσε «έκπληξη και συγκίνηση» όταν είδε τα λείψανα και συμπλήρωσε πως, «ένα από τα κρανία είναι εντελώς κατεστραμμένο από ένα σπαθί ή μια ξιφολόγχη, επομένως ήταν ένας πολύ βάναυσος θάνατος».

Ο ερευνητής είπε επίσης πως, «στο τέλος της ημέρας μού έδωσε όλα τα κουτιά για να τα μελετήσω, και ένα από τα αιτήματά του ήταν να τα θάψω με αξιοπρεπή τρόπο».

Οι πρώτοι έλεγχοι αποκάλυψαν ότι τα λείψανα ανήκαν σε τουλάχιστον τέσσερις στρατιώτες. Αντικείμενα που βρέθηκαν κοντά στα οστά, συμπεριλαμβανομένων δερμάτινων και κοκάλινων κουμπιών, καθώς και η τοποθεσία στην οποία ανακαλύφθηκαν, υποδηλώνουν ότι ορισμένοι από τους νεκρούς ήταν Πρώσοι στρατιώτες.

Προς το παρόν τα λείψανα υπόκεινται σε εκτεταμένες ιατροδικαστικές εξετάσεις στη Λιέγη, όπου έχει την έδρα του ο Wilkin, με τους επιστήμονες να ελπίζουν πως θα εξαγάγουν DNA σε μια προσπάθεια να ταυτοποιήσουν τους νεκρούς. Ελπίζουν επίσης να καταφέρουν να ανακατασκευάσουν το πρόσωπο τουλάχιστον ενός εκ των κρανίων.

Προσπάθειες ταυτοποίησης των λειψάνων

Ο Rob Schäfer, ένας Γερμανός στρατιωτικός ιστορικός, συνεργάζεται με τον Wilkin, προκειμένου να μάθει περισσότερα για τους στρατιώτες, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε επαφή με τη γερμανική επιτροπή πολεμικών τάφων.

Ο Schäfer μίλησε στο CNNi και ανέφερε, «αυτό που με γοήτευσε περισσότερο είναι το γεγονός ότι αν κοιτάξετε την τέχνη του 19ου αιώνα, όπου απεικονίζεται η σύγκρουση, είναι όλα πολύ ενδιαφέροντα και αφηρημένα. Ως απλός παρατηρητής μπορεί να έχετε την εντύπωση ότι δεν ήταν τόσο κακό, αλλά αυτό το συγκεκριμένο κρανίο με ένα τεράστιο τραύμα στο πρόσωπο απεικονίζει για πρώτη φορά πόσο βίαιη στην πραγματικότητα ήταν εκείνη η εποχή».

Ο Schäfer είπε στο CNNi ότι υπάρχει πιθανότητα 20%-30% να εξαχθεί DNA από τα λείψανα. «Είναι μακρινό, αλλά αν τα καταφέρουμε, ο επόμενος στόχος είναι να φορτώσουμε το DNA σε βάσεις δεδομένων, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να εμφανιστούν αν ανακάλυπταν ότι είχαν σχέση», κατέληξε ο Schäfer.

Μετά την ανακάλυψη των οστών, ο Wikin ήρθε αντιμέτωπος με ακόμη μία έκπληξη.

«Όταν τον επισκέφτηκα, ο άνδρας μου είπε 'παρεμπιπτόντως, έχω έναν άλλο φίλο που έχει πιθανώς στην κατοχή του τέσσερις Βρετανούς στρατιώτες τους οποίους ανακάλυψε ενώ ανίχνευε μέταλλα, δίπλα στο Lion’s Mound (στο πεδίο της μάχης)», είπε, προσθέτοντας πως έμεινε έκπληκτος.

Ο Wilkin είπε στο CNNi ότι αυτά τα οστά εξετάστηκαν αργότερα από τον Dominique Bosquet, έναν αρχαιολόγο από την Υπηρεσία Κληρονομιάς της Βαλλονίας. Έκτοτε μεταφέρθηκαν στις Βρυξέλλες, όπου μελετώνται από τον Bosquet και μια ομάδα από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών.

Τα ευρήματα οδήγησαν τον Wilkin και τους συναδέλφους του να υποψιαστούν ότι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν κοντά στο πεδίο της μάχης μπορεί να έχουν σκελετούς στις ντουλάπες τους.

«Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να μιλήσουμε με τους ανθρώπους που έζησαν εκεί για γενιές», είπε, προσθέτοντας: «Είμαστε αρκετά σίγουροι ότι πρέπει να δοθούν περισσότερα οστά στις βελγικές αρχές».

Με πληροφορίες από CNN