Πριν από περισσότερα από 700 χρόνια, μια μεσαιωνική «υπόθεση ωμής βίας» έβαλε τέλος στη ζωή ενός νεαρού άνδρα με τέσσερα χτυπήματα με σπαθί στο κεφάλι, όπως διαπίστωσαν επιστήμονες.

Η βαρβαρότητα των τραυμάτων υποδηλώνει ότι η δολοφονία μπορεί να ήταν «μια περίπτωση ωμής βίας» από τον δράστη, γεγονός που υποδηλώνει ότι είχε ισχυρό κίνητρο για να θέλει το θάνατο του νεαρού άνδρα, είπε μιλώντας στο Live Science, η Δρ Chiara Tesi, ανθρωπολόγος στο Κέντρο Οστεοαρχαιολογίας και Παλαιοπαθολογίας του Πανεπιστημίου Ινσούρμπια στην Ιταλία.

Η Tesi και οι συνεργάτες της ανέλυσαν τα σκελετικά υπολείμματα του θύματος με σύγχρονες ιατροδικαστικές τεχνικές. Έκαναν αξονική τομογραφία στο κρανίο και το ανέλυσαν με ψηφιακό μικροσκόπιο.

«Το άτομο πιθανότατα αιφνιδιάστηκε» και δεν μπόρεσε να προστατεύσει σωστά το κεφάλι του.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τον σκελετό του θύματος το 2006 στην εκκλησία San Biagio στο Cittiglio, μια μικρή πόλη στη βόρεια επαρχία Varese της Ιταλίας.

Τα παλαιότερα μέρη της εκκλησίας πιστεύεται ότι χρονολογούνται από τον όγδοο αιώνα μ.Χ., ωστόσο, ο (κακοποιημένος) σκελετός βρέθηκε σε έναν τάφο σε ένα αίθριο που χτίστηκε κοντά στην είσοδο τον 11ο αιώνα.

Σύμφωνα με την αρχική ανάλυση, που δημοσιεύθηκε το 2008, η περίοπτη θέση του υποδηλώνει ότι ο άνδρας σχετιζόταν με την οικογένεια Ντε Σιτίλλιο που ίδρυσε την εκκλησία.

Η νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Archaeological Science: Reports, δείχνει ότι το θύμα ήταν ένας άνδρας που ήταν μεταξύ 19 και 24 ετών και είχε ύψος μεταξύ 1,65 και 1,75 όταν δολοφονήθηκε.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν ραδιοχρονολόγηση άνθρακα και διαπίστωσαν ότι το θύμα θάφτηκε μεταξύ 780 και 1260 μ.Χ.

Το αρχικό χτύπημα πιθανότατα στόχευε το κεφάλι ή ζωτικά όργανα, αλλά «αποκρούστηκε ή αποφεύχθηκε από το θύμα» πριν εκείνο γυρίσει για να διαφύγει. Το δεύτερο χτύπημα από πίσω «πιθανώς διέκοψε ή επιβράδυνε την απόπειρα διαφυγής». Στη συνέχεια δέχτηκε ξανά χτύπημα, το οποίο, όπως λένε οι ερευνητές, «υπήρξε θανατηφόρο εντός λίγων λεπτών», οδηγώντας τον να καταρρεύσει προς τα εμπρός.

«Πιθανότατα ξαπλωμένος ή γονατιστός στο έδαφος, πρέπει να δέχθηκε το πιο ισχυρό και θανατηφόρο τραύμα στο αυχενικό τμήμα, ως τελική εκτέλεση», έγραψαν.

Η νέα μελέτη αποκάλυψε ότι και τα τέσσερα χτυπήματα προκλήθηκαν πιθανότατα με τη χρήση του ίδιου μεγάλου όπλου με ευθεία λεπίδα, προφανώς κάποιου κοφτερού σπαθιού.

Οι ερευνητές ερεύνησαν ιστορικά αρχεία σε μια προσπάθεια να προσδιορίσουν την ταυτότητα του θύματος, αλλά «δεν βρήκαμε τίποτα», είπε η Τέσι. Η ταφή του, ωστόσο, υποδηλώνει ότι μπορεί να ήταν μέλος της ισχυρής οικογένειας Ντε Σιτίλιο που είχε αρχικά ιδρύσει την εκκλησία.

Αν και δεν είναι γνωστές πολλές πληροφορίες για το θύμα, είχε μια επουλωμένη πληγή στο μέτωπό του που συνάδει με τραύμα από αμβλύ αντικείμενο. Είχε επίσης κάποια σημάδια στην ωμοπλάτη του, τα οποία «πιθανώς παρέπεμπαν στη συνήθη άσκηση τοξοβολίας και στη χρήση τόξου από μικρή ηλικία».

«Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μπορεί να είχε εκπαιδευτεί και να είχε εμπειρία σε πολεμικές επιχειρήσεις», εξήγησαν.

Οι ερευνητές θέλησαν επίσης να εξετάσουν πώς οι τραυματισμοί που είχαν συμπεράνει θα είχαν επηρεάσει τους ιστούς του προσώπου του νεαρού άνδρα.

Για να το κάνουν αυτό, δημιούργησαν μια αναπαράσταση του κρανίου του χρησιμοποιώντας ένα τρισδιάστατο ψηφιακό μικροσκόπιο πριν εφαρμόσουν μια λεπίδα για να αναπαραστήσουν τέσσερα χτυπήματα. Η αποκατάσταση βοήθησε στην εκτίμηση της σοβαρότητας των τραυματισμών.

Εκτός από την αποκάλυψη περισσότερων λεπτομερειών για τα τραύματα, η ομάδα ελπίζει ότι η ανακατασκευή θα βοηθήσει επίσης να γίνει μεγαλύτερη σύνδεση με το θύμα.

«Το να βλέπεις το πρόσωπο και τα μάτια ενός νεαρού άνδρα είναι σίγουρα πιο συναισθηματικό από το να κοιτάς απλώς ένα κρανίο», δήλωσε η Δρ Tesi στο Live Science.