Χρόνια τώρα, ιστορικοί της Τέχνης και έμπειροι συντηρητές λύνουν το έναν μετά τον άλλον τους γρίφους του πιο αινιγματικού χαμόγελου στην ιστορία της Τέχνης, που δεν είναι άλλο από το μειδίαμα της Τζοκόντα. Και εκεί που πιστεύαμε ότι όλα έχουν ειπωθεί γι’ αυτόν τον εμβληματικό πίνακα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, έρχεται μία μικτή ομάδα Βρετανών και Γάλλων ερευνητών για να αποκαλύψει ακόμα ένα μυστήριο πάνω σ’ αυτό το πολυσυζητημένο έργο.

Mε τη βοήθεια της τεχνολογίας που χρησιμοποιείται στο πλέον παραγωγικό ερευνητικό ινστιτούτο της Γαλλίας, το CNRS, μια κηλίδα πάνω στον πίνακα ήταν αρκετή για να οδηγήσει σε ένα νέο υλικό που είχε χρησιμοποιήσει ο πολυπράγμων ντα Βίντσι εκείνη την ημέρα που αποφάσισε να φιλοτεχνήσει αυτό το αινιγματικό πρόσωπο. Το δείγμα, αμελητέο για το ανθρώπινο μάτι και μη έχοντας πλάτος μεγαλύτερο από τη διάμετρο μιας τρίχας, έδειξε ότι ο καλλιτέχνης συνέθεσε και χρησιμοποίησε μια σπάνια χημική ένωση που ονομάζεται πλουμπονακρίτης στο βασικό στρώμα μπογιάς του πίνακα.

Το απειροελάχιστο δείγμα το έλαβαν οι ειδικοί από την επάνω δεξιά γωνία του 520 ετών πίνακα και εξετάστηκε από ακτίνες Χ, με κορυφαία τεχνολογία, ώστε οι ειδικοί να φτάσουν σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον συμπέρασμα: ότι ο ντα Βίντσι ενδεχομένως ανέμειξε σκόνη οξειδίου του μολύβδου –που δίνει ένα πορτοκαλί χρώμα- με λινέλαιο ή καρυδέλαιο και θέρμανε το υλικό, προκειμένου να προκύψει μια παχιά, χρυσή πάστα χρώματος, που στέγνωνε γρήγορα αλλά κυλούσε σαν μέλι πάνω στο σχέδιό του, εξήγησε ο Γκονζάλεζ στο Associated Press.

Το συγκεκριμένο συστατικό έχει παρατηρηθεί και σε έργα όπως του Ρέμπραντ, γεγονός που υποδηλώνει ότι η μυστική συνταγή για την παρασκευή αυτής της απόχρωσης μπορεί να είχε περάσει από γενιά σε γενιά.

Το plumbanocrite, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην έκθεση των ειδικών δεν ήταν ένα υλικό που χρησιμοποιούσε ο ντα Βίντσι, τουλάχιστον, δεν ήταν γνωστό ότι εντασσόταν στο φάσμα των χρησιμοποιούμενων υλικών από τον ίδιο. «Στην πραγματικότητα, κάθε ένα από τα αριστουργήματά του είναι "εντελώς διαφορετικό" στη σύνθεση», λέει ο Gonzalez. Η ομάδα του δημοσίευσε τα συμπεράσματά της σχετικά με την ανακάλυψη στοJournal of the American Chemical Society.

«Συνολικά, ακόμα και όταν οι λάτρεις της τέχνης νομίζουν ότι γνωρίζουν τα πάντα για τη Μόνα Λίζα, δεν την έχουν ‘δει’ πραγματικά», συνεχίζει ο Gonzalez, ενώ σημειώνει ότι αυτά που έχουν συλλέξει οι συνεργάτες του αποτελούν μόνο την αρχή από ένα νέο κεφάλαιο πληροφοριών για τον Λεονάρντο ντα Βίντσι και τα μυστικά με τα οποία «έντυνε» καθένα από τα αριστουργήματά του.

Με πληροφορίες από lifo